28-08-2014، 16:16
تو را دوست مـــــــــــــــــیدارم ...
چه فرق مى کند که چــرا !؟
یا از چـــــــــــــــــــــــه وقــــــــــت ... !
یا چـــــــــــــــــــــــــــطـور شـد کــــــــــه ... !
چه فـــــــــرق مــــــــــــــــیکند ؟!
وقتى تو بــــــــایـد باور کنى ... که نـــــــــمى کنى !
و من بـــــــــــایـد فـرامـوش کنم ... که نـــــــــــــــمى کنم .

مــن که از ایــــــنجا ...
نــــــــــــــــــــــــــــــمی روم ...
تو هــــم که هیـــــــــــچوقت نــــــــــــــــــــــــمی آیی !
میــــــــــــــــــــــخواهم بدهم درهای بـــــــــــــــــی دستگیره بسازند !!!
بــــــــــــــــــــــــــــــرای این خــــــــــــــــــــــانه ... .

هـــــــيچکس ...
براى نـــــــــوشتن نيست .
و ايـــــــــــــــــن نـــــــــــوشتنها ...
براى هــــــــــــــــــــــــــيچکس ...!
مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن...
نـــــــــوشتن را دوســــــــــــــــــــــــــت دارم...!
هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمین ...

بعضی ها را هرچقدر هـم که بــــخواهی،
"تــــــــــــــــــمام" نـــــــــــــــــــــمی شوند … !!!
هــــــــــمش به آغــــــــــوششان بــــــــــدهکار میمانی !
حضورشان"گــــرم" است ؛ سکوتشان خالی مـیکند دل ِآدم را …
آرامش ِ صـــــــــــــــــــــدایشان را کــــــــــــــــــــم می آوری !
هر دم هر لحظه "کـــــــــــــــــم" مـــــــی آوریشان …
و اینجا مـــــــــــــــــــــــن کـــــــــــــــــم دارمـــــــــــــت ...

مـــــــــــــیدانی ؟
همه را امــــــــــتحان کرده ام !
قرص خــــــــــــــــــــــــــــواب
خـــــــــــــنده های زورکـــــــــــــــــی . . .
هنـــــــــــدزفری توی گـــــــــــوش و گــــــــــــریه کردن
دل من این حـــــــــــــــــرفها حـــــــــــــالیش نــــــــــــــمیشود !
آغوشــــــــــت را مــــــــــیخواهم !!!
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــرگـــــــــــــــــــــــــــــرد ... !!!

اینجا هــــــــــــــر آرزویی که می کنم ...
مـــــــــــــــــــــــیمــــــــــیرد ...!!!
حــــــــــــــــــــــیرانــم ...!!!
آرزویت کنم یا نــه ...

تـــــــــــــــــرکــت کـــــــــــــــــــــــــرده !!!
شــــــــب ها بـه یادش گــــــــــــــــــریه مــی کــــــــنی !!!
نــــــــــــــــــــاراحـــت نـــــــــــــــــبـاش ...
یــه روز تــو تنهــــا آرزوی زنـــــدگــیش مــی شی ... !!!
ایــن بدتـــــــــــــــرین انـــــــــــتـقامــــه ...

هــــــــــــــــــــــــــــــیس !!!
حــــــواس تــــــــنهایی ام را ،
با خـــــــــــــاطرات باتــــو بودن ...
پــــــــــرت کــــــــرده ام !!!
بگو کسی حـــــــــــرفی نزند ...!!!
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــگذار...
لـــــــــــــــــحظه ای آرام بــــــــگیرم ... !

گاهـــــی
هوس ميكنم شماره ات را بـــــــــــگيرمو ،
دوباره
تــــــپيدن اين قــــــلب لعنتی را احساس كنم ... !
خـــــيلی وقت است
ديگر هيچ چــــــيز آن را نــــمی لرزاند !!!
جـــــــز
شوق دوبـــــــــاره شنيدن طنين صــــــــدای تـــــــو ...!!!

پــــــــــــــــــاییز آمده است پشتِ پــــــــنجره !!!
بـــــــــیا برویم کـــــــــمی قـــــــــدم بزنیم...
نـــــــــگران نـــــــــــــــــــــباش... !!!
دوبــــــــــاره بـــــــــــازمی گردانمَت
به قـــــــاب عـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکس

بــــــــــــــــــــــــــــــاکی نیست !!!
بگذار به ســـــخره ات گــــــــــــــــــــــــــــیرند !!!
بــــــــــــــــــــگذار تــــــــــــــــــــــــــــــو را نــــــــــــــــفهمند ...
تو بمان، تمام کوچه ،ابر، بـــــــــــــاران ، آسمان ،
کفشدوزک پنهـــــــــــــــان میان دو برگ
هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمه شــــــــــــــــــــــاهدند... !!!
عـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشق ،
تنها پیراهنی بود که به تــو می آمد... !!!

ســـه چیز را بـرای هیچکس آرزو نــــمیکنم ...
تـــــــــــــــــــــــــنهایی ...
سـه روزِ بــــــــــــــــــــــــارانی ...
و این دو سوال ، مــــــیایی ... ؟؟ نـــــــــــمیایی ...؟؟

نه هـــــــــوا ابــــــــــــــــريست ... !
نه بـــــــــــــــــارانی مــــــــــــــــــی بارد .. !
پس بــــهانه دلــــم برای اين همه ســـنگينی چـــــــيست ...!!!؟

هـــــــــــمیشه در حالی که
یه عــــــــــــالمه حرف بــــــــــیخ گلوت چسبیده
یه عـــــــــــــــــــــــــالمه اشـــــــــــــک تــوی چشماته
یه عــــــــــــــــــــــالمه حــــــــــــسرت توی دلـــــــت تلنبار شده
باید بــــگی : خــــب… خـــــــــــــــــــدافظ
چه فرق مى کند که چــرا !؟
یا از چـــــــــــــــــــــــه وقــــــــــت ... !
یا چـــــــــــــــــــــــــــطـور شـد کــــــــــه ... !
چه فـــــــــرق مــــــــــــــــیکند ؟!
وقتى تو بــــــــایـد باور کنى ... که نـــــــــمى کنى !
و من بـــــــــــایـد فـرامـوش کنم ... که نـــــــــــــــمى کنم .

مــن که از ایــــــنجا ...
نــــــــــــــــــــــــــــــمی روم ...
تو هــــم که هیـــــــــــچوقت نــــــــــــــــــــــــمی آیی !
میــــــــــــــــــــــخواهم بدهم درهای بـــــــــــــــــی دستگیره بسازند !!!
بــــــــــــــــــــــــــــــرای این خــــــــــــــــــــــانه ... .

هـــــــيچکس ...
براى نـــــــــوشتن نيست .
و ايـــــــــــــــــن نـــــــــــوشتنها ...
براى هــــــــــــــــــــــــــيچکس ...!
مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن...
نـــــــــوشتن را دوســــــــــــــــــــــــــت دارم...!
هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمین ...

بعضی ها را هرچقدر هـم که بــــخواهی،
"تــــــــــــــــــمام" نـــــــــــــــــــــمی شوند … !!!
هــــــــــمش به آغــــــــــوششان بــــــــــدهکار میمانی !
حضورشان"گــــرم" است ؛ سکوتشان خالی مـیکند دل ِآدم را …
آرامش ِ صـــــــــــــــــــــدایشان را کــــــــــــــــــــم می آوری !
هر دم هر لحظه "کـــــــــــــــــم" مـــــــی آوریشان …
و اینجا مـــــــــــــــــــــــن کـــــــــــــــــم دارمـــــــــــــت ...

مـــــــــــــیدانی ؟
همه را امــــــــــتحان کرده ام !
قرص خــــــــــــــــــــــــــــواب
خـــــــــــــنده های زورکـــــــــــــــــی . . .
هنـــــــــــدزفری توی گـــــــــــوش و گــــــــــــریه کردن
دل من این حـــــــــــــــــرفها حـــــــــــــالیش نــــــــــــــمیشود !
آغوشــــــــــت را مــــــــــیخواهم !!!
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــرگـــــــــــــــــــــــــــــرد ... !!!

اینجا هــــــــــــــر آرزویی که می کنم ...
مـــــــــــــــــــــــیمــــــــــیرد ...!!!
حــــــــــــــــــــــیرانــم ...!!!
آرزویت کنم یا نــه ...

تـــــــــــــــــرکــت کـــــــــــــــــــــــــرده !!!
شــــــــب ها بـه یادش گــــــــــــــــــریه مــی کــــــــنی !!!
نــــــــــــــــــــاراحـــت نـــــــــــــــــبـاش ...
یــه روز تــو تنهــــا آرزوی زنـــــدگــیش مــی شی ... !!!
ایــن بدتـــــــــــــــرین انـــــــــــتـقامــــه ...

هــــــــــــــــــــــــــــــیس !!!
حــــــواس تــــــــنهایی ام را ،
با خـــــــــــــاطرات باتــــو بودن ...
پــــــــــرت کــــــــرده ام !!!
بگو کسی حـــــــــــرفی نزند ...!!!
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــگذار...
لـــــــــــــــــحظه ای آرام بــــــــگیرم ... !

گاهـــــی
هوس ميكنم شماره ات را بـــــــــــگيرمو ،
دوباره
تــــــپيدن اين قــــــلب لعنتی را احساس كنم ... !
خـــــيلی وقت است
ديگر هيچ چــــــيز آن را نــــمی لرزاند !!!
جـــــــز
شوق دوبـــــــــاره شنيدن طنين صــــــــدای تـــــــو ...!!!

پــــــــــــــــــاییز آمده است پشتِ پــــــــنجره !!!
بـــــــــیا برویم کـــــــــمی قـــــــــدم بزنیم...
نـــــــــگران نـــــــــــــــــــــباش... !!!
دوبــــــــــاره بـــــــــــازمی گردانمَت
به قـــــــاب عـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــکس

بــــــــــــــــــــــــــــــاکی نیست !!!
بگذار به ســـــخره ات گــــــــــــــــــــــــــــیرند !!!
بــــــــــــــــــــگذار تــــــــــــــــــــــــــــــو را نــــــــــــــــفهمند ...
تو بمان، تمام کوچه ،ابر، بـــــــــــــاران ، آسمان ،
کفشدوزک پنهـــــــــــــــان میان دو برگ
هــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمه شــــــــــــــــــــــاهدند... !!!
عـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشق ،
تنها پیراهنی بود که به تــو می آمد... !!!

ســـه چیز را بـرای هیچکس آرزو نــــمیکنم ...
تـــــــــــــــــــــــــنهایی ...
سـه روزِ بــــــــــــــــــــــــارانی ...
و این دو سوال ، مــــــیایی ... ؟؟ نـــــــــــمیایی ...؟؟

نه هـــــــــوا ابــــــــــــــــريست ... !
نه بـــــــــــــــــارانی مــــــــــــــــــی بارد .. !
پس بــــهانه دلــــم برای اين همه ســـنگينی چـــــــيست ...!!!؟

هـــــــــــمیشه در حالی که
یه عــــــــــــالمه حرف بــــــــــیخ گلوت چسبیده
یه عـــــــــــــــــــــــــالمه اشـــــــــــــک تــوی چشماته
یه عــــــــــــــــــــــالمه حــــــــــــسرت توی دلـــــــت تلنبار شده
باید بــــگی : خــــب… خـــــــــــــــــــدافظ
