اقيانوسي ژرف در اعماق "شارون"

[ERF@N]

اخترشناسان می گویند مدار گردش سیاره کوتوله پلوتو ۲۹ برابر دورتر از فاصله زمین نسبت به خورشید محاسبه شده است.

دانشمندان سازمان فضایی آمریکا ناسا از احتمال وجود اقیانوسی در زیر سطح "شارون” قمر سیارۀ کوتوله پلوتو خبر دادند.

تصویری هنری از سیارۀ کوتوله پلوتو به همراه قمرش "شارون" که از روی یکی از قمرهای پلوتو نشان داده شده

اخترشناسان می گویند مدار گردش سیاره کوتوله پلوتو  ۲۹ برابر دورتر از فاصله زمین نسبت به خورشید محاسبه شده است.

به‌عقیده کارشناسان قمر پلوتو به‌نام شارون می‌تواند اقیانوس‌های زیادی در زیر سطحش برخوردار باشد و این موضوع می تواند وجود حیات فرا زمینی را در این قمر تأیید می‌کند.

دانشمندان ناسا می‌گویند پس از تحقیق و تجزیه و تحلیل روی ترک های یخ‌ این قمر به چنین نظریه ای دست یافته‌اند. شارون قمر کوچکی است که پنجمین قمر پلوتو محسوب می‌شود و در مداری به شعاع ۹۵ هزار کیلومتر در حال چرخش به دور پلوتو می باشد، این قمر در سال ۱۹۷۸ میلادی کشف شده است و جالب اینکه تا سال ۲۰۰۵ یگانه قمر پلوتو محسوب می شد. دمای سیاره کوتوله پلوتو حدود ۲۲۹ درجه سانتیگراد زیر صفر است که به دلیل سرمای بیش از حد در پلوتو، آب در آن به شکل مایع باقی نمی‌ماند و فوراً یخ می‌زند.

به‌گفته دانشمندان مطالعه سطح ترک خورده وتجزیه و تحلیل شکستگی‌ یخها نشان می‌دهد اگر اعماق "شارون" گرم باشد آب باید به‌صورت مایع در زیر سطح آن جریان داشته باشد.

آلیسیا رودن از مرکز ناسا می‌گوید: مدل‌های طراحی شده ما از سطح شارون و تجزیه و تحلیل از داده‌های به‌دست آمده تاکنون نشان داده قمر شارون دارای اقیانوسی در سطوح زیرین است.

شارون نیز همانند اروپا قمر مشتری و انسلادوس قمر زحل به‌خاطر شکل بیضوی مداری، میزان جزر و مد در این قمرها در طول روز بسیار زیاد است و این جزر و مدها باعث شکستگی در سطح قمر می‌شود. از آنجا که آب ماده لازم و حیاتی برای زندگی فرازمینی‌است، بنابراین وجود اقیانوس می‌تواند وجود حیات فرازمینی را تأیید کند. با این حال زندگی نیاز به منبع انرژی قابل استفاده و وجود عناصر کلیدی چون کربن، نیتروژن و فسفر دارد. ولی ما هنوز نمی‌دانیم که در اقیانوس شارون این مواد آلی وجود دارد یا خیر و اگر وجود دارد اندازه آنها چقدر است، ما هنوز در حال انجام تحقیقات در این باره هستیم. 

تصویری هنری از رویارویی فضاپیمای افق های نو در سال ۲۰۱۵ با پلوتو و قمرش "شارون" 

در سال ۲۰۰۶ ناسا کاوشگر فضایی افق‌های نو، را برای شناخت ویژگی‌های سیاره‌شناختی پلوتو و قمرهای آن را به فضا فرستاده و این فضاپیما در سال ۲۰۱۵ به مقصد خود می رسد. از این رو محققان ناسا در سال ۲۰۱۵ می توانند مأموریت‌های بیشتری برای انجام تحقیقات در این قمر و سیاره داشته باشند. اما سفر طولانی این فضاپیما قرار نیست با رسیدن به پلوتو پایان یابد بلکه برپایه برنامه‌ریزی‌های انجام شده کاوشگر فضایی افق‌های نو پس از گذر از کنار پلوتو به سراغ کمربند کویپر خواهد رفت تا دست کم با یکی از اجرام این کمربند نیز ملاقات کند.