26-12-2011، 15:07
یك فضای مرده، صحنه های اكشن زمخت و اتمسفر غیر واقعی... Silent Hill 2 یك كابوس است! این بازی ساده نیست، شما را اذیت می كند و از خیلی مسائل منحرف می شوید. در آخر آن، جواب های خوبی نمی گیرید، ولی وقتی امروز از خود سوال می پرسیم که چرا بعد از این بازی، دیگر بازی ای مثل آن نیامد، بی جواب می مانیم. كمتر آمریكایی ای با سری Silent Hill ارتباط برقرار می كند، ولی جرمی بلاستین (Jeremy Blaustein) از سال 2000 تا به حال وظیفه انگلیسی كردن بازی های Silent Hill ،Metal Gear Solid و Snatcher را دارد. او قبل از شروع كار، با Team Silent ملاقات می كند و می گوید: "آن ها از من به عنوان نماینده ای برای مخاطبان آمریكایی استفاده كردند.
می پرسیدند كه چه چیزی در نظر آن ها ترسناك است و الان چه چیزی مد است!" بلاستین می گوید: "مضامین بازی را خود تیم انتخاب می كردند، پس ممكن بود آن چیزی كه من می گویم را قبول كنند یا نکنند. خودكشی جیمز (James) موضوع خاصی نبود، چون من می گفتم بازی هر چقدر دیوانه وار باشد، بهتر است." البته بلاستین نگران سانسور شدن بازی (مثلاً بعضی سمبول ها، نمادها و یا بزرگ كردن كلمه G در Gods) بود. مشكلاتی هم برای MGS2 وجود داشت، ولی بلاستین می گوید كه آن ها اصلاً به این مسائل توجه نمی كردند و هر چیزی كه دلشان می خواست، می ساختند. داستان SH2 را هیرویوکی اوواکو (Hiroyuki Owaku) با كمی الهام از فیلم Lost Highway از دیوید لینچ (David Lynch) نوشت.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
او برنامه نویس و یكی از نویسنده های نسخه اول هم بود و نویسنده ارشد SH3 هم شد. بلاستین می گوید: "او آدمی بسیار گوشه گیر و ساكت است كه زیاد در مورد چیزی كه فكر می كند، حرف نمی زند، ولی بسیار انسان با سوادی است و زیاد مطالعه می كند." همكاری بلاستین و اوواكو یك امر ضروری بود، چون دیالوگ های SH2 از انگلیسی به آمریكایی و ژاپنی ترجمه می شد. این كار باعث می شد که دیالوگ ها در هر زبان عجیب نشوند و گاهی اوقات بلاستین می گفت كه بعضی از این جمله ها اصلاً در زبان انگلیسی معنی نمی دادند. او می گوید: "وقتی در كنار نویسنده اصلی بازی كار می كنید، به خوبی می توانید بفهمید كه او چه قصدی دارد و متوجه تفاوت های انگلیسی و ژاپنی بشوید.
داستان SH2 خیلی پیچیده بود. بعضی وقت ها من می پرسیدم كه این ماری (Mary) است یا ماریا (Maria)؟ و اوواكو می گفت نه، این شبیه به ماریا است، ولی كمی هم شبیه به ماری است." گر چه SH2 یك بازی ترسناك بود، ولی بخش اكشن هم در آن خیلی مهم بود و این اولین بار بود كه Konami از تكنولوژی Motion-Capture استفاده می كرد و باید بازیگرهایی استخدام می كرد كه هم خوب حركت كنند و هم خوب صحبت كنند و از تكنولوژی آن زمان بهترین بهره را ببرند. بلاستین می گوید: "موضوع خطرناك این بود كه نحوه صحبت كردن ها با نحوه بازیگری متفاوت باشد، پس باید از همان افراد در هر دو مورد استفاده می كردیم.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
پس ما ابتدا صداها را ضبط كردیم و سپس بر مبنای آن ها بازیگرها حركت می كردند." از آنجایی كه بازی كردن در نقش شخصیت های SH2 نیازمند احساسات زیادی بود، بلاستین می گوید که بعضی از این بازیگرها سعی می كردند به حوادث تراژدی نقش هایی كه بازی می كنند، بیشتر نزدیك شوند. او می گوید: "گای کیهی (Guy Cihi) نقش جیمز را بازی می كرد و این نقش در زندگیش خیلی مهم بود. طوری كه هنوز عكس صفحه Facebook او عكس جیمز است. او واقعاً خودش را گول می زد كه جیمز است. حتی در خیلی مواقع كل احساساتش را فراموش می كرد."
کیهی در یكی از مصاحبه هایش در سال 2010 می گوید: "وقتی این نقش را گرفتم كه به تازگی از همسرم طلاق گرفته بودم و دوران سختی داشتم. به راحتی می توانستم احساس غم و اشك را نشان دهم، چون واقعاً اواخر روابط من و همسرم مثل جهنم شده بود و تا مرز خودكشی هم رفته بودم. اگر به خاطر بچه هایم نبود، واقعاً شك داشتم كه الان زنده بودم. كارگردان به من در آن زمان گفت كه حس اندوه داشته باشم و من فقط كافی بود كه آن خاطرات تاریكم را دوباره زنده كنم." تمام SHهایی كه توسط استودیوهای غربی ساخته شدند، بدون حضور بلاستین بود، ولی او در Book of Memories كه قرار است برای Vita عرضه شود، حضور دارد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
پس از 10 سال، او هنوز تجربه كار روی SH2 را یكی از بزرگترین تجربیات زندگیش قلمداد می كند و با اینكه طرفدارهای SH به یك قشر جدید منتقل می شود، او می گوید: "هنوز هم باید فكر كنیم كه چه چیزهایی ما را مثل سگ می ترساند!" سری SH بدون حضور آکیرا یامائوکا (Akira Yamaoka) غیر قابل تصور است. او تمام SHها را آهنگسازی كرده است. او در دهه 90 آهنگ های بچه گانه و خانوادگی برای بازی های شادی مثل Sparkster و Poy Poy ساخته بود، ولی با SH سعی كرد تا استرس روزانه هر آدمی را در قالب موسیقی بیان كند. او می گوید: "می خواستم صداها را خیلی خوفناك كنم. صداهایی آزار دهنده بسازم و همه این ها را در بازی بگذارم." بعد از نسخه اول، او در SH2 سعی كرد ملودی هم برای شخصیت ها خلق كند.
او قطعه شاهكار Theme of Laura را تركیبی از سبك غمناك ژاپنی و سبك راك غربی می داند. و می گوید: "می خواستم انتظارات مردم از یك موسیقی بازی را درهم بكوبم. وقتی به SH1 نگاه كردم، دیدم كمی زیادی روی كرده ام و سعی كردم با نسخه دوم قطعات را خیلی راحت تر برای ارتباط برقرار كردن بسازم." از زمانی كه SH2 در سال 2001 عرضه شد، تا به حال بازار بازی ها خیلی تغییر كرده و كمتر بازی ای می تواند شبیه به SH2 باشد. عناوین كم خرجی مثل Amnesia: The Dark Descent و The Path تا حدودی به آن بازی نزدیك می شوند. هر چند ساخت بازی همانند آن عنوان در این روزها سخت است، ولی عرضه نسخه بازسازی HD این سری در سال 2012 ما را با خاطرات خوفناك این سری دوباره آشنا می كند. هنوز كه هنوزه پس از 10 سال SH كاملاً با تمام بازی ها متفاوت است. به راستی چه راز مخوفی پشت این بازی وجود دارد؟
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
می پرسیدند كه چه چیزی در نظر آن ها ترسناك است و الان چه چیزی مد است!" بلاستین می گوید: "مضامین بازی را خود تیم انتخاب می كردند، پس ممكن بود آن چیزی كه من می گویم را قبول كنند یا نکنند. خودكشی جیمز (James) موضوع خاصی نبود، چون من می گفتم بازی هر چقدر دیوانه وار باشد، بهتر است." البته بلاستین نگران سانسور شدن بازی (مثلاً بعضی سمبول ها، نمادها و یا بزرگ كردن كلمه G در Gods) بود. مشكلاتی هم برای MGS2 وجود داشت، ولی بلاستین می گوید كه آن ها اصلاً به این مسائل توجه نمی كردند و هر چیزی كه دلشان می خواست، می ساختند. داستان SH2 را هیرویوکی اوواکو (Hiroyuki Owaku) با كمی الهام از فیلم Lost Highway از دیوید لینچ (David Lynch) نوشت.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

او برنامه نویس و یكی از نویسنده های نسخه اول هم بود و نویسنده ارشد SH3 هم شد. بلاستین می گوید: "او آدمی بسیار گوشه گیر و ساكت است كه زیاد در مورد چیزی كه فكر می كند، حرف نمی زند، ولی بسیار انسان با سوادی است و زیاد مطالعه می كند." همكاری بلاستین و اوواكو یك امر ضروری بود، چون دیالوگ های SH2 از انگلیسی به آمریكایی و ژاپنی ترجمه می شد. این كار باعث می شد که دیالوگ ها در هر زبان عجیب نشوند و گاهی اوقات بلاستین می گفت كه بعضی از این جمله ها اصلاً در زبان انگلیسی معنی نمی دادند. او می گوید: "وقتی در كنار نویسنده اصلی بازی كار می كنید، به خوبی می توانید بفهمید كه او چه قصدی دارد و متوجه تفاوت های انگلیسی و ژاپنی بشوید.
داستان SH2 خیلی پیچیده بود. بعضی وقت ها من می پرسیدم كه این ماری (Mary) است یا ماریا (Maria)؟ و اوواكو می گفت نه، این شبیه به ماریا است، ولی كمی هم شبیه به ماری است." گر چه SH2 یك بازی ترسناك بود، ولی بخش اكشن هم در آن خیلی مهم بود و این اولین بار بود كه Konami از تكنولوژی Motion-Capture استفاده می كرد و باید بازیگرهایی استخدام می كرد كه هم خوب حركت كنند و هم خوب صحبت كنند و از تكنولوژی آن زمان بهترین بهره را ببرند. بلاستین می گوید: "موضوع خطرناك این بود كه نحوه صحبت كردن ها با نحوه بازیگری متفاوت باشد، پس باید از همان افراد در هر دو مورد استفاده می كردیم.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

پس ما ابتدا صداها را ضبط كردیم و سپس بر مبنای آن ها بازیگرها حركت می كردند." از آنجایی كه بازی كردن در نقش شخصیت های SH2 نیازمند احساسات زیادی بود، بلاستین می گوید که بعضی از این بازیگرها سعی می كردند به حوادث تراژدی نقش هایی كه بازی می كنند، بیشتر نزدیك شوند. او می گوید: "گای کیهی (Guy Cihi) نقش جیمز را بازی می كرد و این نقش در زندگیش خیلی مهم بود. طوری كه هنوز عكس صفحه Facebook او عكس جیمز است. او واقعاً خودش را گول می زد كه جیمز است. حتی در خیلی مواقع كل احساساتش را فراموش می كرد."
کیهی در یكی از مصاحبه هایش در سال 2010 می گوید: "وقتی این نقش را گرفتم كه به تازگی از همسرم طلاق گرفته بودم و دوران سختی داشتم. به راحتی می توانستم احساس غم و اشك را نشان دهم، چون واقعاً اواخر روابط من و همسرم مثل جهنم شده بود و تا مرز خودكشی هم رفته بودم. اگر به خاطر بچه هایم نبود، واقعاً شك داشتم كه الان زنده بودم. كارگردان به من در آن زمان گفت كه حس اندوه داشته باشم و من فقط كافی بود كه آن خاطرات تاریكم را دوباره زنده كنم." تمام SHهایی كه توسط استودیوهای غربی ساخته شدند، بدون حضور بلاستین بود، ولی او در Book of Memories كه قرار است برای Vita عرضه شود، حضور دارد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

پس از 10 سال، او هنوز تجربه كار روی SH2 را یكی از بزرگترین تجربیات زندگیش قلمداد می كند و با اینكه طرفدارهای SH به یك قشر جدید منتقل می شود، او می گوید: "هنوز هم باید فكر كنیم كه چه چیزهایی ما را مثل سگ می ترساند!" سری SH بدون حضور آکیرا یامائوکا (Akira Yamaoka) غیر قابل تصور است. او تمام SHها را آهنگسازی كرده است. او در دهه 90 آهنگ های بچه گانه و خانوادگی برای بازی های شادی مثل Sparkster و Poy Poy ساخته بود، ولی با SH سعی كرد تا استرس روزانه هر آدمی را در قالب موسیقی بیان كند. او می گوید: "می خواستم صداها را خیلی خوفناك كنم. صداهایی آزار دهنده بسازم و همه این ها را در بازی بگذارم." بعد از نسخه اول، او در SH2 سعی كرد ملودی هم برای شخصیت ها خلق كند.
او قطعه شاهكار Theme of Laura را تركیبی از سبك غمناك ژاپنی و سبك راك غربی می داند. و می گوید: "می خواستم انتظارات مردم از یك موسیقی بازی را درهم بكوبم. وقتی به SH1 نگاه كردم، دیدم كمی زیادی روی كرده ام و سعی كردم با نسخه دوم قطعات را خیلی راحت تر برای ارتباط برقرار كردن بسازم." از زمانی كه SH2 در سال 2001 عرضه شد، تا به حال بازار بازی ها خیلی تغییر كرده و كمتر بازی ای می تواند شبیه به SH2 باشد. عناوین كم خرجی مثل Amnesia: The Dark Descent و The Path تا حدودی به آن بازی نزدیك می شوند. هر چند ساخت بازی همانند آن عنوان در این روزها سخت است، ولی عرضه نسخه بازسازی HD این سری در سال 2012 ما را با خاطرات خوفناك این سری دوباره آشنا می كند. هنوز كه هنوزه پس از 10 سال SH كاملاً با تمام بازی ها متفاوت است. به راستی چه راز مخوفی پشت این بازی وجود دارد؟
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
