25-02-2015، 19:12
خوبیهاست که باعث میشه آدما دلتنگ بشن.
بخاطر همه خوبیات یه عالمه دلتنگتم
.
.
.
کاش داشتنت به راحتی دوست داشتنت بود
.
.
.
دفتر نوشته هایم را سفید میگذارم، بی تو بودن نوشتن ندارد، درد دارد
.
.
.
اینجا صدای پا زیاد می شنوم اما هیچکدام تو نیستی
“دلم” خوش کرده خودش را به این فکر که شاید “پا برهنه” بیایی
.
.
.
این ساحل خسته را تو پیدا کردی
این موج نشسته را تو برپا کردی
من خامُش و خسته، خفته بودم ای عشق
مرداب دل مرا تو دریا کردی
.
.
.
مهم نیست عمر کوتاه باشد یا بلند
مهم نفس هایی است که با تو کوتاه و بی تو بلند کشیده می شود…
.
.
.
می گویند دنیا دار مکافات است !
دنیا را بی خیال ، فعلا که دار و ندار ما تویی و ندیدنت مکافات
.
.
.
وقتی یه آدم رو دنیای خودت میکنی ، کوچکترین اشتباه اون آدم تمام دنیای تو رو داغون میکنه !
.
.
.
تو که سرد می شوی
من از دهن می افتم
.
.
.
گر توگرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم
داروی دردم گر تویی در اوج بیماری خوشم
.
.
.
آسمان به آسمان، کوچه به کوچه، رویا به رویا
هر جایی که مینگرم با منی، اما دلم برایت تنگ میشود
هر قطره اشک نشان دل شکستگی است ،
هر سکوت نشان “تنهایی” است
هر لبخند نشان مهربانی است ،
هر پیام نشانی از دل تنگی من برای تو است
.
.
.
هیچ کس ویرانیم را حس نکرد ،
وسعت “تنهایی” م را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من ،
گریه پنهانیم را حس نکرد …
.
.
.
درد غریبیست “تنهایی” و بی کسی ،
امان از دلی که دلبر ندارد…
.
.
.
تو آسمان دنیا هر کسی ستاره داره
چرا وقتی نوبت ماست آسمان جایی نداره
واسه من تنهایی درده درد هیچ کسی را نداشتن
هر گل پژمرده ای را تو کویر سینه کاشتن
دیگه باور کردم اینو که باید تنها بمونم
تا دم لحظهء مردن شعر تنهایی بخونم
.
.
.
کم نامه ی خاموش برایم بفرست
از حرف پرم گوش برایم بفرست
دارم خفه می شوم در این تنهایی
لطفا کمی آغوش برایم بفرست…
.
.
.
شب من پنجره ای بی فردا
روز من قصه ی تنهایی ما
مانده بر خاک و اسیر ساحل
ماهی ام ، ماهی دور از دریا
.
.
.
بیا مثل مرغان آشفته هجرت کنیم
افق را به مهمانی پونه دعوت کنیم
بیا مثل پروانه های غریب نیاز
به مهتاب شب های تنهایی عادت کنیم
.
.
.
عشق زاییده ی “تنهایی” است
و “تنهایی” نیز زاییده ی عشق
.
.
.
آنگاه که تنهایی تو را می آزارد ،
به خاطر بیاور که خدا بهترین های دنیا را تنها آفریده
.
.
.
کسی که در آغوش غم بزرگ شده ،
تنهایی بهترین همدم اوست
.
.
.
شمع و پروانه و بلبل همه جمع اند ،
بی رحم ، بیا رحم به تنهایی من کن
.
.
.
هرکس به میزانی که “تنهایی” نیاز دارد
عظمت دارد و بی نیاز تر است
.
.
.
رفتی و ندیدی که چه محشر کردم ،
با اشک تمام کوچه را تر کردم
وقتی که شکست بغض تنهایی من ،
وابستگی ام را به تو باور کردم …
.
.
.
وصال در عشق بس چه دارد حیرانی ، من نگویم رسیدم به وصال
اما دیده ام ناله ی عاشقی در تنهایی ، گریان سخن می گفت ،
می کرد حق حق و بی تابی ، ای کاش می شد اینگونه عاشق شد
.
.
.
عشق من تو باش ،
نه برای اینکه در این دنیای بزرگ تنها نباشم
تو باش تا در دنیای بزرگ تنهایی ام تنهاترین باشی
.
.
.
بلندترین شاخه ی درخت ، یک واژه را می فهمد ،
و آن هم “تنهایی” ست…
.
.
.
کم نامه ی خاموش برایم بفرست
از حرف پرم گوش برایم بفرست
دارم خفه می شوم در این تنهایی
لطفا کمی آغوش برایم بفرست
.
.
.
من چه تنها و غریبم بی تو در دریای هستی ،
ساحلم شو غرق گشتم بی تو در شبهای مستی