
میگن عشق اول مهمه ولی بیشتر که آدم فکر میکنه میبینه مهم تر از اون عشق دومه
عشق دوم وقتی میاد که برای اولین بار قلب آدم شکسته
نفس آدم گرفته
امید های آدم از بین رفته
آدم فهمیده همه عشق ها تا ابد نمیمونن
حتی آدم وقتی فکر می کرده امیدوار بوده و آرزو میکرده که بمونن
عشق دوم وقتی میاد که اعتماد آدم دیگه صد در صد نیست . همیشه فاصله یکم بیشتر نگه داشته میشه .همیشه آدم یکم مواظب تره . همیشه باور ها یکم بیشتر زمان می بره
عشق دوم وقتی میاد که همه ی تصویر های ذهنی آدم از عشقدر یک نفر خلاصه میشده و تمام ...
میدونین عاشق شدن هر چی آگاهی میره بالا تر سخت تره . هر چی دیده باشی و شنیده باشی و تجربه کرده باشی از سادگیت کم میشه و میدونی دلت رو باید دو دستی بچسبی و به هر کس ندی ... کم کم آدم تشخیص میده واقعی رو از الکی .
سطحی رو از جدی . گذرا رو از موندگار .
به عشق دوم باید تبریک گفت . خیلی . باید دستشو گرفت و فشرد و بهش مدال تقدیر داد
چون زمانی تو دل آدم جا گرفت که آدم فکر میکرد . مطمئن بود . شک نداشت که دیگه عاشق نمیشه و دلشو به کسی غیر از اون نمیده ...
























