بازی آنلاین
آپلود عکس
26-08-2015، 23:19
شهدا مرزبان سوم شهریور 1320
سحرگاه روز سوم شهریور ماه 1320 ،
ارتش سرخ، هم زمان و از چند محور استان‌های آذربایجان ، گیلان ، مازندران و خراسان را مورد تهاجم قرار داد.
ارتش سرخ در آذربایجان از محور جلفا ـ گرگر ـ دره‌دیز، به درون کشور رخنه کرد
و پس از استقرار در شهر مرند، 3 قسمت شد.
یک ستون به سوی ماکو، یک ستون به سوی تبریز و ستون دیگر به سوی ارومیه به حرکت درآمد.
ستون‌های دیگری از ارتش سرخ از محورهای ارسباران از راه پل خداآفرین
و محور مشکین‌شهر ـ مغان ـ اردبیل و نیز محور آستارا، وارد خاک ایران شدند.
ستون‌هایی که از محور آستارا وارد خاک ایران شده بود، به سوی بندر انزلی و شهر رشت حرکت کردند.
مقارن با جنگ جهانی دوم و در حین هجوم نیروهای روسی به مرزهای ایران
3 نفر از مرزبانان ایرانی (سید محمد راثی هاشمی، عبدالله شهریاری و ملک محمدی)
در مقابل نیروهای مهاجم بر روی این پل مقاومت کرده و از خاک میهنشان دفاع کردند.
شهریور ۱۳۲۰، هنگامی که متفقین تصمیم به اشغال ایران می گیرند،
این 3 مرزبان وظیفه پاسداری از مرزهای شمالی ایران را در پل فلزی جلفا-نخجوان بر عهده داشته اند.
پس از آن که ارتش روس ها برای ورود به خاک ایران به این پل که عملاً تنها و بهترین محل عبور از رود پرخروش ارس در این ناحیه است نزدیک می شوند. در تاریکی پیش از سپیده دم همان روز سربازان شوروی سابق قصد عبور از پل آهنی رودخانه ارس داشتند، مقاومت دو روزه این سه دلاور آغاز می شود.
این مرزبانان ایرانی با اشراف به پل، دو روز تمام لشکر روس را زمین گیر می کنند.
روس ها نیز که چاره ای جز عبور از همین پل نداشته اند نمی توانستند با توپخانه سنگین به حمله بپردازند
و در نهایت نیز با شهادت ژاندارم سرجوخه ملک محمدی ، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری است
که توانستند وارد خاک ایران شوند.
لشکر تا دندان مسلح روس که انتظار نداشت با مقاومت جانانه و 48 ساعته مرزبانان ایرانی روبرو شود،
به مدت چندین ساعت در آن سوی مرز زمین گیر می شوند.
ارتش چهل و هفتم روس به سر لشکری نوویکف که از مدت ها در نخجوان و شهر جلفای
آن سوی مرز مستقر شده بود پس از به شهادت رساندن سه مرزبان دلیر به سرعت روانه خاک ایران شده
و توانستند منطقه آذربایجان را تصرف کنند.
مقاومت شجاعانه این 3 سرباز تحسین نیروهای مهاجم را برمی انگیزد،
به طوری که جهت ارج نهادن به این مقاومت‌ها، پیکر این 3 مدافع را در محل شهادتشان
در کنار خط آهن این پل به خاک سپردند.
مزار این 3 شهید بزرگوار در کنار پل آهنی واقع در ابتدای محور جلفا – سیه رود جنبه ملی داشته
و مردم ایران به آن عشق می ورزند.
شهیدانی که حفظ سرحدات را تکلیف خود دانستند و حتی به سیاست های ذلیلانه دولت پهلوی اول تن در ندادند.
بر روی سنگ آرامگاه هر 3 نوشته شده است
”آرامگاه ژاندارم شهید ...، که در شهریور ماه ۱۳۲۰ در راه انجام وظیفه
در مقابل مهاجمین ایستادگی و به شهادت رسیده است.“
بر بالای آرامگاه آنان این بیت شعر نقش بسته است:
هرچند آغشته شد به خون پیرهن ما / شد جامه سربازی ما هم کفن ما
شادیم ز جانبازی خود در شکم خاک / پاینده و جاوید بماند وطن ما
..........................................................................................
روحشان شاد و یادشان گرامی
به احترام این سه قهرمان می ایستیم وصلواتی نثار روح بلندشان میکنیم
سحرگاه روز سوم شهریور ماه 1320 ،
ارتش سرخ، هم زمان و از چند محور استان‌های آذربایجان ، گیلان ، مازندران و خراسان را مورد تهاجم قرار داد.
ارتش سرخ در آذربایجان از محور جلفا ـ گرگر ـ دره‌دیز، به درون کشور رخنه کرد
و پس از استقرار در شهر مرند، 3 قسمت شد.
یک ستون به سوی ماکو، یک ستون به سوی تبریز و ستون دیگر به سوی ارومیه به حرکت درآمد.
ستون‌های دیگری از ارتش سرخ از محورهای ارسباران از راه پل خداآفرین
و محور مشکین‌شهر ـ مغان ـ اردبیل و نیز محور آستارا، وارد خاک ایران شدند.
ستون‌هایی که از محور آستارا وارد خاک ایران شده بود، به سوی بندر انزلی و شهر رشت حرکت کردند.
مقارن با جنگ جهانی دوم و در حین هجوم نیروهای روسی به مرزهای ایران
3 نفر از مرزبانان ایرانی (سید محمد راثی هاشمی، عبدالله شهریاری و ملک محمدی)
در مقابل نیروهای مهاجم بر روی این پل مقاومت کرده و از خاک میهنشان دفاع کردند.
شهریور ۱۳۲۰، هنگامی که متفقین تصمیم به اشغال ایران می گیرند،
این 3 مرزبان وظیفه پاسداری از مرزهای شمالی ایران را در پل فلزی جلفا-نخجوان بر عهده داشته اند.
پس از آن که ارتش روس ها برای ورود به خاک ایران به این پل که عملاً تنها و بهترین محل عبور از رود پرخروش ارس در این ناحیه است نزدیک می شوند. در تاریکی پیش از سپیده دم همان روز سربازان شوروی سابق قصد عبور از پل آهنی رودخانه ارس داشتند، مقاومت دو روزه این سه دلاور آغاز می شود.
این مرزبانان ایرانی با اشراف به پل، دو روز تمام لشکر روس را زمین گیر می کنند.
روس ها نیز که چاره ای جز عبور از همین پل نداشته اند نمی توانستند با توپخانه سنگین به حمله بپردازند
و در نهایت نیز با شهادت ژاندارم سرجوخه ملک محمدی ، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری است
که توانستند وارد خاک ایران شوند.
لشکر تا دندان مسلح روس که انتظار نداشت با مقاومت جانانه و 48 ساعته مرزبانان ایرانی روبرو شود،
به مدت چندین ساعت در آن سوی مرز زمین گیر می شوند.
ارتش چهل و هفتم روس به سر لشکری نوویکف که از مدت ها در نخجوان و شهر جلفای
آن سوی مرز مستقر شده بود پس از به شهادت رساندن سه مرزبان دلیر به سرعت روانه خاک ایران شده
و توانستند منطقه آذربایجان را تصرف کنند.
مقاومت شجاعانه این 3 سرباز تحسین نیروهای مهاجم را برمی انگیزد،
به طوری که جهت ارج نهادن به این مقاومت‌ها، پیکر این 3 مدافع را در محل شهادتشان
در کنار خط آهن این پل به خاک سپردند.
مزار این 3 شهید بزرگوار در کنار پل آهنی واقع در ابتدای محور جلفا – سیه رود جنبه ملی داشته
و مردم ایران به آن عشق می ورزند.
شهیدانی که حفظ سرحدات را تکلیف خود دانستند و حتی به سیاست های ذلیلانه دولت پهلوی اول تن در ندادند.
بر روی سنگ آرامگاه هر 3 نوشته شده است
”آرامگاه ژاندارم شهید ...، که در شهریور ماه ۱۳۲۰ در راه انجام وظیفه
در مقابل مهاجمین ایستادگی و به شهادت رسیده است.“
بر بالای آرامگاه آنان این بیت شعر نقش بسته است:
هرچند آغشته شد به خون پیرهن ما / شد جامه سربازی ما هم کفن ما
شادیم ز جانبازی خود در شکم خاک / پاینده و جاوید بماند وطن ما
..........................................................................................
روحشان شاد و یادشان گرامی
به احترام این سه قهرمان می ایستیم وصلواتی نثار روح بلندشان میکنیم
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
