نرگس محمدی دوست ندارم کسی به جای من در ستایش بازی کُند

[|| Mιѕѕ α.η.т ||]

درود!!!

به گزارش دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
فانیگما :، روزنامه تهران امروز گفتگویی با نرگس محمدی بازیگر نقش ستایش داشته است که آن را در پی می خوانید:با اینکه در چندین فیلم سینمایی بازی کرده اما با بازی در سریال «ستایش» توانست در میان مخاطبان شناخته شود. چند هفته‌ای است که فصل دوم سریال «ستایش» آغاز شده و این سریال توانسته نظر مخاطبان تلویزیون را به خود جلب کند. نرگس محمدی متولد ۱۳۶۴ است، در رشته پرستاری تحصیل‌کرده اما به سبب علاقه، وارد حوزه بازیگری شده است. محمدی تاکنون در فیلم‌های «اخراجی‌ها۲»، «عملیات مهدکودک»، «ریسمان باز»، «ساعت شلوغی» و… بازی کرده و در سریال‌هایی چون «میلیاردر»، «ششمین نفر» و… به ایفای نقش پرداخته است.از پایان فصل اول «ستایش» مدتی است که می‌گذرد، حضورتان در فصل دوم آن هم در گریمی متفاوت و بازی نقش مادری که دو فرزند همسن خودتان دارد، سخت نبود؟
بازی در این نقش با توجه به سنی که خودم هم دارم، سخت بود اما کاری نمی‌شد کرد. خودم خیلی دوست داشتم این نقش را بازی کنم و برای خوب درآمدن نقش به مسائل جزئی نقش دقت می‌کردم تا اجازه ندهم مشکلی پیش بیاید و مخاطب بتواند با نقش ستایش در سن میانسالی آن کنار بیاید.
هیچ فکر کردید که بازیگر دیگری نقش ستایش را در فصل دوم، بازی کند، بازیگری که سنش به سن و سال «ستایش» سریال نزدیک باشد؟
راستش همانطور که گفتم نقش را دوست داشتم و می‌خواستم خودم آن را بازی کنم. البته این ترس وجود داشت که آیا تماشاگر نقش را خواهد پذیرفت یا خیر؟
نوع گریم شما برای رسیدن به یک مادر و زن میانسال مناسب است؟
ببینید،نوع دیگری نمی‌توانستیم گریم کنیم. تست‌های زیادی توسط گریمور زده شد و در نهایت تصمیم بر این شد تا به صورت سایه‌کاری گریم انجام شود.
ضبط سریال تمام شده؟ چقدر زمان برد؟
نزدیک به ۱۰ ماه کار کردیم و ۱۰ روز است که کار تمام شده است.
در طول کار، با توجه به اینکه نقش محوری هستید، تعامل‌تان با کارگردان (سعید سلطانی) چقدر بود؟
به نقشی که بازی می‌کردم ایمان داشتم و در این مدت آقای سلطانی واقعا به من کمک کرد. در طول فیلمبرداری حواس ایشان به من بود و با صحبت‌ها و پیشنهاداتی که داشتند سعی بر این شد که در این فصل متفاوت بازی کنم. ما برای مردم کار می‌کنیم و باید مردم از نقش خوش‌شان بیاید و اگر کوچک‌ترین نقص و خلأیی باشد به‌طور حتم تمام کار زیر سوال می‌رفت و به همین دلیل خیلی تلاش کردم و کارگردان به من کمک فراوانی کرد.
می‌خواهم از انتخاب بازی‌هایتان بپرسم. شما با سریال «ستایش» بیشتر شناخته شدید با این حال کمتر بازی می‌کنید، پیشنهاد کم است یا خودتان حاضر به بازی نیستید؟
مشکل این است که فیلمنامه خوب نداریم و ترجیح می‌دهم دیگر در کاری بازی کنم که خوب باشد. دوست ندارم به هر قیمتی دیده شوم چه در تلویزیون باشد و چه در فیلم‌های سینمایی.
شما قبل از حضور در مقابل دوربین، تئاتر بازی می‌کردید. خیلی از بازیگران هستند که بعد از مدتی رجعتی به صحنه تئاتر دارند، شما چطور؟
من بازی در نمایش را خیلی دوست دارم و البته سال گذشته نیز یک کار تئاتر داشتم. اگر نمایشنامه خوبی باشد و پیشنهاد شود به‌طور حتم دوست دارم تئاتر نیز بازی کنم.
بازی در کدام مدیوم سینمایی، تلویزیونی و صحنه نمایش برایتان جذاب‌تر است؟
هر سه را دوست دارم چون بازیگری را دوست دارم. هر سه را تجربه کرده‌ام.هر یک لذت خود را دارد هر چند که هر کدام نیز سختی‌هایی را دارد. اما هیچ کدام ترجیح اولم نیست و هر مدیومی که متن خوبی داشته باشد را بازی می‌کنم.
گفتید که در طول ساخت سریال با آقای سلطانی در تعامل بودید، شما از جمله بازیگرانی هستند که در انتخاب کار، کارگردان حرف اول را برایتان می‌زند؟
در انتخاب کار درست است که کارگردان بسیار مهم است و نحوه کار و تعاملی که وجود دارد اما فیلمنامه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به نظر من فیلمنامه و کارگردان در تولید یک فیلم و سریال مکمل هم هستند و اگر یکی از این دو، ضعیف باشد، به دیگری لطمه خواهد زد. با این حال فیلمنامه برایم مهم‌تر است.
نکته‌ای که در سریال‌های تلویزیونی وجود دارد، تولید و پخش سریال‌ها در ۱۰ قسمت یا نهایت در ۹۰ یا ۵۰ قسمت است و ما کمتر سریالی داریم که طولانی باشد یا در چند فصل پیش رود، این نوع سریال‌سازی را با توجه به تجربه «ستایش» چطور می‌بینید؟
درباره ساخت فصل دوم سریال «ستایش» باید بگویم با توجه به اینکه وقفه‌ای ایجاد شد اما در همان فصل اول اعلام شد که این سریال فصل دیگری دارد و از طرف مردم مورد استقبال قرار گرفت و همه راغب تماشای قسمت‌های دیگر بودند و می‌دانستند فصل دیگری در پیش است. معتقدم اما این نوع سریال‌سازی اتفاق خوبی است که باید در تلویزیون ما نیز بیفتد.
آیا ساخت این نوع سریال‌ها نیازمند یک کارگردانی توانا و متن خوب است؟
حتما همین‌طور است. سریال‌های طولانی در همه کشورها ساخته می‌شود و مورد استقبال قرار می‌گیرند اما در ایران مخاطب تا به شخصیت‌های سریال عادت می‌کند، سریال تمام می‌شود. این را نباید نادیده گرفت که برای ساخت سریال‌هایی طولانی باید بتوان شخصیت‌ها را چنان معرفی کرد که تماشاگر جذب شود و این امر نیازمند یک گروه تولید و نویسندگی حرفه‌ای است. اما در سریال‌سازی ما همه چیز شتابزده و عجولانه است.
نکته‌ای که خیلی از بازیگران به نوعی گله‌مند هستند، درباره بخش طراحی لباس است و اینکه گفته می‌شود بازیگران باید خودشان لباس سر صحنه فیلمبرداری بیاورند،‌این اتفاق برای شما هم رخ داده؟
متاسفانه در سریال‌ها به بخش طراحی لباس و صحنه توجه کافی نمی‌شود. در طول ساخت «ستایش» نیز مشکلات زیادی داشتیم، باید خودمان لباس‌ها را می‌آوردیم. من مفهوم این موضوع را نمی‌دانم که طراح لباس بیاید از کمد لباس‌هایتان را بردارد و در آخر تیتراژ نیز بزنند«‌طراح لباس».(می‌خندد) باید اسم خودمان را برای بخش طراحی لباس بزنند.‌ای کاش برنامه‌ریزی‌هایی برای این موضوع انجام شود چرا که در برخی از مراحل تولید بی‌نظمی موج می‌زند.
یک موضوعی نیز وجود دارد اکثر بازیگران دوست دارند، نقش یک را بازی کنند، شما هم علاقه‌مند برای بازی در نقش‌های یک هستید؟
همیشه در زمان تولید سریال یا فیلم سینمایی به نظر می‌رسد همه برای نقش یک کار می‌کنند و تمام تمرکز روی نقش یک است. به همین دلیل اکثر بازیگران هم دوست دارند نقش یک بازی کنند. معتقدم این شیوه اشتباه است و این در سیستم فیلمسازی ایران وجود دارد. تمام این مشکلات نیز به بخش نگارش فیلمنامه مربوط می‌شود چرا که نویسندگان نمی‌توانند برای هر کاراکتر بنویسند و آن را پرورش دهند و البته در این میان برخی نیز مستثنا هستند و در یک فیلم یا سریال برای هر بازیگر و حتی شیئی که در اثر وجود دارد، می‌نویسند و خلاقیت‌شان عالی است.

مرجع: نامه نیوز

سپاس یادت نره