بازی آنلاین
آپلود عکس
جاده فرعی تنگه واشی در ۳کیلومتری شهرستان فیروزکوه واقع شده . اگر از شهر فیروزکوه به سمت تهران حرکت کنیم بعد ازحدود ۳کیلومتر به جاده ای فرعی در سمت راست میرسیم که علامت پست برق در سمت راست آن واقع سده و تابلو تنگه واشی هم به راحتی دیده میشود . در سمت چپ جاده فرعی و بر جاده اصلی نیز بیمارستان امام خمینی واقع شده . حدود ۱۰ کیلومتر که در جاده پیش برویم به دو راهی میرسیم که باید به سمت راست برویم . بعد از گذر از حدود ۷کیلومتر دیگر از جاده آسفالته به دو راهی دیگری میرسیم که باز هم باید به سمت راست برویم .سمت چپ آن تابلو امام زاده ای نصب شده . بعد از ۵کیلومتر به روستای جلیلجند میرسیم و در انتهای روستا به سمت چپ ، جاده خاکی میشود ولی بسیار جاده راحتی است که با هر اتومبیلی میتوان به راحتی از آن گذر کرد .بعد از ۴کیلومتر گذر از میان باغها به پارکینگ تنگه میرسیم . از این نقطه به بعد ماشین عبور نمیکند . ولی راهی در سمت راست رودخانه است که به صورت مارپیچ از سینه کش کوه بالا میرود ودر آنسوی تنگه پایین میآید . منطقی این است که اتومبیل را در پارکینگ پارک کرده و به آب بزنیم تا از زیبایی های تنگه لذت ببریم .
بعد از حدود ۱۰ دقیقه پیاده روی به مکانی میرسیم که چاره ای جز وارد شدن به آب و تنگه را نداریم . دیواره های اطراف تنگه فضایی به عرض تقریبی ۵ متر را بوجود آورده که آب از درون آن جاری است . ارتفاع آب در عمیق ترین نقطه به ران پای یک فرد با قد متوسط میرسد . کمی جلوتر به کتیبه سنگی بزرگی به ابعاد۶*۷ متر میرسیم که تصویر شکار فتحعلی شاه قاجار میباشد . دشت بعد این تنگه شکارگاه سلطان قاجار بوده و بدستور وی کتیبه ای در این نقطه تراشیده شده که اسامی افراد سوار بر اسب در کنار آنها نوشته شده . ساخت این کتیبه ۳ سال طول کشیده و قدمت ۱۸۵ ساله دارد . معمار باشی آن استاد قاسم حجار است و در گوشه کتیبه تاریخ ۱۲۳۲ ه.ق ثبت شده .سلسله قاجار ۳کتیبه معروف دارد که یکی در چشمه علی شهرری ، دیگری در تونل وانه جاده هراز و سومی همین کتیبه تنگه واشی است که به جلیل جند معروف است . البته کتیبه های دیگری نیز از آنها به یادگار مانده که تعدادی از آنها در طاق بستان کرمانشاه در کنار کتیبه های ساسانی قابل رویت است . در حاشیه کتیبه اشعاری از حماسه سرای ایرانی از شاهنامه درج شده و آیات قران نیز به کل کتیبه زینت داده . ساخت کتیبه در مکانی است که از هرگونه بارش باران محفوظ بوده و نور خورشید نیز به آن نمیتابد . در نتیجه دچار فرسایشی نشده ولی دست ویرانگر توریست ها به این کتیبه باستانی آسیب رسانده و یادگاری هایی بر روی آن نوشته شده است .
بعد از گذر از تنگه اول که حدود ۳۰دقیقه طول میکشد وارد دشتی میشویم که از اردیبهشت ماه تا اوایل مرداد ماه سرشار از انواع گلهای رنگارنگ است . در این میان گیاه باریجه نیز میروید که به علت کمیابی آن ، چیدنش جرم محسوب شده و اداره محیط زیست و منابع طبیعی به شدت از آن مراقبت میکند . ولی باز هم به دست تعدادی از افراد محلی چیده میشود . بعد از حدود ۴۰دقیقه پیاده روی در دشت به تنگه دیگری میرسیم که در سمت چپ آن در اواسط تنگه غار کوچکی که فقط یک اطاق است درست شده . درنهایت ۲۰دقیقه بعد به آبشار ساواشی میرسیم که با داشتن ارتفاع کم بسیار زیبا بوده وحوضچه کوچکی در زیر آن تشکیل شده که مکان مناسبی برای عکسبرداری گردشگران میباشد .
کل مسیر با وجود قرار داشتن تعداد زیادی سطل زباله متاسفانه مملو از آشغال و بطری های نوشابه و آب معدنی میباشد .
در کنار آبشار مسیری کوتاه ، سینه کش کوه را بالا میرود و بعد ۲۰ دقیقه به حوضچه تقریبا بزرگی میرسیم که اگر بخواهیم از داخل آب عبور کنیم آب تا کمر بالا میاید . در کنار حوضچه راه باریکی است که بعد ۱۵دقیقه به حوضچه دوم میرسد . عبور از این حوضچه در بعضی قسمتها نیاز به شنا کردن دارد . این مسیر همینطور ادامه دارد و به سواد کوه ، سرچشمه این رود و زادگاه رضا شاه ختم میشود .
در بالای تنگه اول دیواره هایی از قلعه ای قدیمی به چشم میخورد که ظاهرا متعلق به مازیار سردار ایرانی میباشد .
برای شناخت مازیار باید گوشه ای از تاریخ ایران زمین را ورق زد :
با انقراض سلسله ساسانیان و ورود اعراب ودین جدید به ایران و قبولاندن تحمیلی دین به زرتشتیان ایران ، خلفای اموی و عباسی هراز چند گاهی خودرا مواجه باقیامی درگوشه وکنار ایران میدیدند که علیه ظلم و بیداد آنها و تمایز ایرانی از عرب ، برپا میشد .
با به اوج رسیدن ظلم خلافت اموی یک ایرانی به نام مسلم بن عقیل از خراسان سر به شورش نهاد که توانست حکومت امویان را ازبین برده ودولت امام عباسی را ، با به حکومت رساندن ابوالعباس عبدا… بر سرکار بیاورد .
بعد از ابوالعباس عبدا… که خودرا سفاح یعنی خونریز (بخاطر ستاننده انتقام از ال پیامبر!) میخواند برادرش ابوجعفرمنصور به حکومت رسیدکه چون از نفوذ و قدرت ابومسلم میترسید وی را باخدعه و نیرنگ از خراسان که والی آنجا بود به تختگاه کشاند و اورا کشت . خراسان تا مدتها به خونخواهی ابومسلم قیامهایی داشت و استقلال نسبی برای خود پیدا کرد .ویک حکومت ایرانی از تمام ادیان ، مسلمان و مزدکی و یهودی ، ولی کاملا ایرانی را داشت .
به خونخواهی ابومسلم بعد از او چند تن قیام کردند که میتوان به سنبادگبر از حوالی نیشابور ، اسحق ترک از ماورالنهر ، استاسیس و المقنع یا پیامبر نقابدار اشاره کرد که همگی دیر یا زود سرکوب شدند . ودرنهایت بعد از چندین سال حکومت آل طاهر (طاهریان) زیر نظر خلیفه عباسی حکومت خراسان را در دست گرفت .
در خصوص المقنع باید گفت وی چون همواره نقابی سبزویا زرین برصورت داشت به این نام خوانده میشد وبه همین خاطر در بین مردم از الوهیت خاصی برخوردار بود . بعد از جنگهای بسیاری که بین او و خلیفه جریان داشت سرانجام سپاهش از بین رفت و خودش به روایتی در تنوره گداخته ای خودکشی کرد . ولی عقاید وی که تا حدودی به خرمدینان نزدیک هم بود در بین روستاییان ماورالنهرباقی ماند که این عقاید منجر به قیام خرمدینان به رهبری بابک در آذرباییجان ، در زمان مامون هفتمین خلیفه عباسی ، و سرخ جامگان طبرستان توسط مازیار در زمان معتصم هشتمین خلیفه ، شد .
آیین خرمدینی از اوایل ورود قوم عرب و دین جدید به ایران ، به عنوان میراث مزدک اما به شکل روستایی پسند آن در ایران رواج داشت . در خراسان خرمدینی با خاطره ابومسلم ارتباط بیشتری داشت و عده ای از خرمدینان در زیر نقاب تشیع ازاو و خاندان او با تکریم و تقدس یاد میکردند . گویند که ابومسلم دختری به نام فاطمه داشت که خرمدینان وی را در آیین و نیایش خود تقدیس میکردند و گاه نیز با لحنی که شامل نوعی ایهام سیاسی بود به پسر او (پسر فاطمه) درود میفرستادند . کودکی که بی نام و نشان باقی ماند و وی را کودک دانا میخواندند وبه امید اینکه وی قیام خواهد کرد و زمین را از ظلم و ستم و بخصوص خلفای عباسی و عرب پاک میکند ، وی را مهدی یا فیروزمیخواندند .
طی سالیان دراز خرمدینان فرقه ای صلح جو ،آرام ، لذت دوست و عشرت پرست بودند که بخاطرتعدیهایی که از جانب همسایگان و بخصوص اعراب به آنها تحمیل شد راه عصیان و مخالفت را پیش گرفتند . بالاخره مقارن عهد هارون الرشید به رهبری جاویدان بن سهل در آذرباییجان قیام کردند و چون بیداد خلفای عباسی و دست نشاندگانشان باعث بروز نارضایتی در ایران شده بود ، مردم از همه جای ایران اعم از همدان ، اصفهان ، قم ،کاشان ، ری تا اطراف خراسان و سیستان به وی پیوستند . هارون الرشید نتوانست این قیام را سرکوب کند . مقارن حکومت مامون رهبری خرمدینان به بابک رسیده بود که قلعه بذ در آذرباییجان را محل سکنای خود کرده که در حال حاظر در شهرستان کلیبر واقع و به قلعه بابک معروف است . مقاومت وی در برابر مامون طولانی شد بطوری که هریک از سرداران خلیفه بعد از جنگهای سخت با وی شکست خورده و مجبور به عقب نشینی میشدند .
بابک با ازدواج با دختر راساک شاهزاده ارمنی با آنها پیمان اتحاد گونه ای بست . تئوفیلوس امپراطور بیزانس هم که با شورش بابک مرزهای شرقی خود با خلیفه را آرامتر میدید به بابک کمکهایی اعطا کرد تا این شورش ادامه یابد . در نهایت خلیفه سردار ایرانی نژاد خود ، افشین ، را برای سرکوبی بابک فرستاد . افشین بعد از گرفتن جاده ها ،کوه ها و قلعه های اطراف بذ که چندین سال طول کشید از در خدعه و نیرنگ وارد شد و شروع به مکاتبه با بابک کرد و از آیین و سرزمین کهن سخن گفت .تا اینکه توانست بابک را به خروج از قلعه وادارد و قلعه را تصرف کرد . بابک به ارمنستان گریخت ولی شاهزاده ارمنستان سهل بن سنباط به الزام و اصرار فرستادگان خلیفه بابک را تسلیم خلیفه کرد و در بغداد اعدام شد .
مقارن پایان عهد بابک مازیاربن قارن که یکی از شاهزادگان قدیم ایران بود و به حکم خلیفه حکومت قسمتی از جبال طبرستان را بر عهده داشت به بهانه مخالفت با حکومت طاهریان که دست نشانده خلیفه در خراسان بودند اعلام سرکشی کرد . وی در عهد مامون به بغداد رفته بود و به آیین مسلمانی گرویده و به دستور خلیفه نام خود را از مازیار به محمد تغییر داده بود . در بازگشت به طبرستان مازیار (محمد) که عامل مامون بشمار میرفت به اتکاء حکم و حمایت خلیفه مدعیان را از جمله عموی خود را که در آغاز کار با وی به مخالفت برخاسته بود از میان برد و به عنوان یک والی مسلمان و نماینده خلیفه عباسی تمام طبرستان و رویان را قلمرو حکومت خویش اعلام کرد و خودرا گیل گیلان و اسپهبد اسپهبدان خواند . وی حکومت طاهریان خراسان را ، که طبرستان و گیلان زمین از جهت تقسیمات اداری جزو آن محسوب میشد نادیده گرفت ، و خراج طبرستان و رویان را خلاف رسم دیوانی که میبایست توسط طاهریان به خلیفه پرداخت میشد مستقیما به بغداد میفرستاد . در واقع نسبت به دیوان خلیفه و سازمان مالی و اداری او بطور غیر رسمی اعلام عصیان کرد و خراسان وخلیفه را بر ضد خود برانگیخت .
افشین که بعد از جنگ با بابک قسمتی از خراسان را از خلیفه برای حکومت دریافت کرده بود و از خراج دادن به طاهریان که حکمران خراسان و در واقع خراج ده خلیفه بودند ، ناراضی بود وخراسان و ماورالنهر را میراث نیاکان خود میدانست مازیار را به شورش تشویق کرد . به امید اینکه طغیان کوه نشینان طبرستان مثل طغیان بابک در جبال آذرباییجان طول خواهد کشید و عبدا… طاهر ، والی خراسان از دفع او عاجز خواهد آمد و لاجرم خلیفه افشین را برای سرکوب اعزام خواهد کرد و او ضمن فرونشاندن شورش مازیار خواهد توانست اعتماد خلیفه از طاهریان را برگرداند و حکومت خراسان را از خلیفه دریافت کند و حکومت پدران را در آنجا بسط و در نهایت تمام آنجا را با جنگ و شورش از تسلط خلیفه بیرون آورد .
با اعلام حمایت افشین ، مازیار مخالفت خودرا با بی باکی بیشتری نسبت به خلیفه اعلام کرد . عامه روستاییان و کوه نشینان که از خلیفه ناراضی بودند به وی پیوستند و قیام وی که به نوعی قیام مزدکی با نام نهضت سرخ جامگان بود خواب خوش را از دیده خلیفه ربود . با حمایت مازیار روستاییان بر کدخدایان شوریدند و مسلمانان نواحی ساری و آمل را گرفتند . عده ای را کشته و از عده ای خراج یک ساله را یکجا دریافت کردند . دیگر هیچ مسلمانی در طبرستان امنیت نداشت . با اعلام شکایت مسلمانان به خلیفه ، وی عبدا… طاهر را مامور سرکوب مازیار کرد . بر خلاف تصور افشین ، عبدا… طاهر توانست مازیار را شکست دهد و با خیانت برادرش ، کوهیار ، که با طاهریان ارتباط برقرار کرده بود مازیار به چنگ خلیفه افتاد و اعدام شد . تاریخ اعدام مازیار ۱۲ تیر ماه مقارن با ۳ ژوئن سال ۸۳۹ میلادی میباشد .
در حین بازجویی از وی راز بین او و افشین بر ملا شد . افشین انکار کرد و با طرح نقشه ای در صدد قتل خلیفه برآمد . توطئه آشکار شد و وی دستگیر گردید . در طی محاکمه هم معلوم شد آیین اسلام نمیورزد و با اعراب و آیین آنها دشمنی دارد . پس به اتهام ارتداد و خیانت و سوءقصد به جان خلیفه به اعدام محکوم شد و در زندان با خوراندن زهر هلاک گشت . جسد وی و مازیار را نزدیک جسد بابک که گفته میشد در اواخر حال با او همداستان بودند به دار آویختند تا مایه عبرت دیگران گردند .
بعد از حدود ۱۰ دقیقه پیاده روی به مکانی میرسیم که چاره ای جز وارد شدن به آب و تنگه را نداریم . دیواره های اطراف تنگه فضایی به عرض تقریبی ۵ متر را بوجود آورده که آب از درون آن جاری است . ارتفاع آب در عمیق ترین نقطه به ران پای یک فرد با قد متوسط میرسد . کمی جلوتر به کتیبه سنگی بزرگی به ابعاد۶*۷ متر میرسیم که تصویر شکار فتحعلی شاه قاجار میباشد . دشت بعد این تنگه شکارگاه سلطان قاجار بوده و بدستور وی کتیبه ای در این نقطه تراشیده شده که اسامی افراد سوار بر اسب در کنار آنها نوشته شده . ساخت این کتیبه ۳ سال طول کشیده و قدمت ۱۸۵ ساله دارد . معمار باشی آن استاد قاسم حجار است و در گوشه کتیبه تاریخ ۱۲۳۲ ه.ق ثبت شده .سلسله قاجار ۳کتیبه معروف دارد که یکی در چشمه علی شهرری ، دیگری در تونل وانه جاده هراز و سومی همین کتیبه تنگه واشی است که به جلیل جند معروف است . البته کتیبه های دیگری نیز از آنها به یادگار مانده که تعدادی از آنها در طاق بستان کرمانشاه در کنار کتیبه های ساسانی قابل رویت است . در حاشیه کتیبه اشعاری از حماسه سرای ایرانی از شاهنامه درج شده و آیات قران نیز به کل کتیبه زینت داده . ساخت کتیبه در مکانی است که از هرگونه بارش باران محفوظ بوده و نور خورشید نیز به آن نمیتابد . در نتیجه دچار فرسایشی نشده ولی دست ویرانگر توریست ها به این کتیبه باستانی آسیب رسانده و یادگاری هایی بر روی آن نوشته شده است .
بعد از گذر از تنگه اول که حدود ۳۰دقیقه طول میکشد وارد دشتی میشویم که از اردیبهشت ماه تا اوایل مرداد ماه سرشار از انواع گلهای رنگارنگ است . در این میان گیاه باریجه نیز میروید که به علت کمیابی آن ، چیدنش جرم محسوب شده و اداره محیط زیست و منابع طبیعی به شدت از آن مراقبت میکند . ولی باز هم به دست تعدادی از افراد محلی چیده میشود . بعد از حدود ۴۰دقیقه پیاده روی در دشت به تنگه دیگری میرسیم که در سمت چپ آن در اواسط تنگه غار کوچکی که فقط یک اطاق است درست شده . درنهایت ۲۰دقیقه بعد به آبشار ساواشی میرسیم که با داشتن ارتفاع کم بسیار زیبا بوده وحوضچه کوچکی در زیر آن تشکیل شده که مکان مناسبی برای عکسبرداری گردشگران میباشد .
کل مسیر با وجود قرار داشتن تعداد زیادی سطل زباله متاسفانه مملو از آشغال و بطری های نوشابه و آب معدنی میباشد .
در کنار آبشار مسیری کوتاه ، سینه کش کوه را بالا میرود و بعد ۲۰ دقیقه به حوضچه تقریبا بزرگی میرسیم که اگر بخواهیم از داخل آب عبور کنیم آب تا کمر بالا میاید . در کنار حوضچه راه باریکی است که بعد ۱۵دقیقه به حوضچه دوم میرسد . عبور از این حوضچه در بعضی قسمتها نیاز به شنا کردن دارد . این مسیر همینطور ادامه دارد و به سواد کوه ، سرچشمه این رود و زادگاه رضا شاه ختم میشود .
در بالای تنگه اول دیواره هایی از قلعه ای قدیمی به چشم میخورد که ظاهرا متعلق به مازیار سردار ایرانی میباشد .
برای شناخت مازیار باید گوشه ای از تاریخ ایران زمین را ورق زد :
با انقراض سلسله ساسانیان و ورود اعراب ودین جدید به ایران و قبولاندن تحمیلی دین به زرتشتیان ایران ، خلفای اموی و عباسی هراز چند گاهی خودرا مواجه باقیامی درگوشه وکنار ایران میدیدند که علیه ظلم و بیداد آنها و تمایز ایرانی از عرب ، برپا میشد .
با به اوج رسیدن ظلم خلافت اموی یک ایرانی به نام مسلم بن عقیل از خراسان سر به شورش نهاد که توانست حکومت امویان را ازبین برده ودولت امام عباسی را ، با به حکومت رساندن ابوالعباس عبدا… بر سرکار بیاورد .
بعد از ابوالعباس عبدا… که خودرا سفاح یعنی خونریز (بخاطر ستاننده انتقام از ال پیامبر!) میخواند برادرش ابوجعفرمنصور به حکومت رسیدکه چون از نفوذ و قدرت ابومسلم میترسید وی را باخدعه و نیرنگ از خراسان که والی آنجا بود به تختگاه کشاند و اورا کشت . خراسان تا مدتها به خونخواهی ابومسلم قیامهایی داشت و استقلال نسبی برای خود پیدا کرد .ویک حکومت ایرانی از تمام ادیان ، مسلمان و مزدکی و یهودی ، ولی کاملا ایرانی را داشت .
به خونخواهی ابومسلم بعد از او چند تن قیام کردند که میتوان به سنبادگبر از حوالی نیشابور ، اسحق ترک از ماورالنهر ، استاسیس و المقنع یا پیامبر نقابدار اشاره کرد که همگی دیر یا زود سرکوب شدند . ودرنهایت بعد از چندین سال حکومت آل طاهر (طاهریان) زیر نظر خلیفه عباسی حکومت خراسان را در دست گرفت .
در خصوص المقنع باید گفت وی چون همواره نقابی سبزویا زرین برصورت داشت به این نام خوانده میشد وبه همین خاطر در بین مردم از الوهیت خاصی برخوردار بود . بعد از جنگهای بسیاری که بین او و خلیفه جریان داشت سرانجام سپاهش از بین رفت و خودش به روایتی در تنوره گداخته ای خودکشی کرد . ولی عقاید وی که تا حدودی به خرمدینان نزدیک هم بود در بین روستاییان ماورالنهرباقی ماند که این عقاید منجر به قیام خرمدینان به رهبری بابک در آذرباییجان ، در زمان مامون هفتمین خلیفه عباسی ، و سرخ جامگان طبرستان توسط مازیار در زمان معتصم هشتمین خلیفه ، شد .
آیین خرمدینی از اوایل ورود قوم عرب و دین جدید به ایران ، به عنوان میراث مزدک اما به شکل روستایی پسند آن در ایران رواج داشت . در خراسان خرمدینی با خاطره ابومسلم ارتباط بیشتری داشت و عده ای از خرمدینان در زیر نقاب تشیع ازاو و خاندان او با تکریم و تقدس یاد میکردند . گویند که ابومسلم دختری به نام فاطمه داشت که خرمدینان وی را در آیین و نیایش خود تقدیس میکردند و گاه نیز با لحنی که شامل نوعی ایهام سیاسی بود به پسر او (پسر فاطمه) درود میفرستادند . کودکی که بی نام و نشان باقی ماند و وی را کودک دانا میخواندند وبه امید اینکه وی قیام خواهد کرد و زمین را از ظلم و ستم و بخصوص خلفای عباسی و عرب پاک میکند ، وی را مهدی یا فیروزمیخواندند .
طی سالیان دراز خرمدینان فرقه ای صلح جو ،آرام ، لذت دوست و عشرت پرست بودند که بخاطرتعدیهایی که از جانب همسایگان و بخصوص اعراب به آنها تحمیل شد راه عصیان و مخالفت را پیش گرفتند . بالاخره مقارن عهد هارون الرشید به رهبری جاویدان بن سهل در آذرباییجان قیام کردند و چون بیداد خلفای عباسی و دست نشاندگانشان باعث بروز نارضایتی در ایران شده بود ، مردم از همه جای ایران اعم از همدان ، اصفهان ، قم ،کاشان ، ری تا اطراف خراسان و سیستان به وی پیوستند . هارون الرشید نتوانست این قیام را سرکوب کند . مقارن حکومت مامون رهبری خرمدینان به بابک رسیده بود که قلعه بذ در آذرباییجان را محل سکنای خود کرده که در حال حاظر در شهرستان کلیبر واقع و به قلعه بابک معروف است . مقاومت وی در برابر مامون طولانی شد بطوری که هریک از سرداران خلیفه بعد از جنگهای سخت با وی شکست خورده و مجبور به عقب نشینی میشدند .
بابک با ازدواج با دختر راساک شاهزاده ارمنی با آنها پیمان اتحاد گونه ای بست . تئوفیلوس امپراطور بیزانس هم که با شورش بابک مرزهای شرقی خود با خلیفه را آرامتر میدید به بابک کمکهایی اعطا کرد تا این شورش ادامه یابد . در نهایت خلیفه سردار ایرانی نژاد خود ، افشین ، را برای سرکوبی بابک فرستاد . افشین بعد از گرفتن جاده ها ،کوه ها و قلعه های اطراف بذ که چندین سال طول کشید از در خدعه و نیرنگ وارد شد و شروع به مکاتبه با بابک کرد و از آیین و سرزمین کهن سخن گفت .تا اینکه توانست بابک را به خروج از قلعه وادارد و قلعه را تصرف کرد . بابک به ارمنستان گریخت ولی شاهزاده ارمنستان سهل بن سنباط به الزام و اصرار فرستادگان خلیفه بابک را تسلیم خلیفه کرد و در بغداد اعدام شد .
مقارن پایان عهد بابک مازیاربن قارن که یکی از شاهزادگان قدیم ایران بود و به حکم خلیفه حکومت قسمتی از جبال طبرستان را بر عهده داشت به بهانه مخالفت با حکومت طاهریان که دست نشانده خلیفه در خراسان بودند اعلام سرکشی کرد . وی در عهد مامون به بغداد رفته بود و به آیین مسلمانی گرویده و به دستور خلیفه نام خود را از مازیار به محمد تغییر داده بود . در بازگشت به طبرستان مازیار (محمد) که عامل مامون بشمار میرفت به اتکاء حکم و حمایت خلیفه مدعیان را از جمله عموی خود را که در آغاز کار با وی به مخالفت برخاسته بود از میان برد و به عنوان یک والی مسلمان و نماینده خلیفه عباسی تمام طبرستان و رویان را قلمرو حکومت خویش اعلام کرد و خودرا گیل گیلان و اسپهبد اسپهبدان خواند . وی حکومت طاهریان خراسان را ، که طبرستان و گیلان زمین از جهت تقسیمات اداری جزو آن محسوب میشد نادیده گرفت ، و خراج طبرستان و رویان را خلاف رسم دیوانی که میبایست توسط طاهریان به خلیفه پرداخت میشد مستقیما به بغداد میفرستاد . در واقع نسبت به دیوان خلیفه و سازمان مالی و اداری او بطور غیر رسمی اعلام عصیان کرد و خراسان وخلیفه را بر ضد خود برانگیخت .
افشین که بعد از جنگ با بابک قسمتی از خراسان را از خلیفه برای حکومت دریافت کرده بود و از خراج دادن به طاهریان که حکمران خراسان و در واقع خراج ده خلیفه بودند ، ناراضی بود وخراسان و ماورالنهر را میراث نیاکان خود میدانست مازیار را به شورش تشویق کرد . به امید اینکه طغیان کوه نشینان طبرستان مثل طغیان بابک در جبال آذرباییجان طول خواهد کشید و عبدا… طاهر ، والی خراسان از دفع او عاجز خواهد آمد و لاجرم خلیفه افشین را برای سرکوب اعزام خواهد کرد و او ضمن فرونشاندن شورش مازیار خواهد توانست اعتماد خلیفه از طاهریان را برگرداند و حکومت خراسان را از خلیفه دریافت کند و حکومت پدران را در آنجا بسط و در نهایت تمام آنجا را با جنگ و شورش از تسلط خلیفه بیرون آورد .
با اعلام حمایت افشین ، مازیار مخالفت خودرا با بی باکی بیشتری نسبت به خلیفه اعلام کرد . عامه روستاییان و کوه نشینان که از خلیفه ناراضی بودند به وی پیوستند و قیام وی که به نوعی قیام مزدکی با نام نهضت سرخ جامگان بود خواب خوش را از دیده خلیفه ربود . با حمایت مازیار روستاییان بر کدخدایان شوریدند و مسلمانان نواحی ساری و آمل را گرفتند . عده ای را کشته و از عده ای خراج یک ساله را یکجا دریافت کردند . دیگر هیچ مسلمانی در طبرستان امنیت نداشت . با اعلام شکایت مسلمانان به خلیفه ، وی عبدا… طاهر را مامور سرکوب مازیار کرد . بر خلاف تصور افشین ، عبدا… طاهر توانست مازیار را شکست دهد و با خیانت برادرش ، کوهیار ، که با طاهریان ارتباط برقرار کرده بود مازیار به چنگ خلیفه افتاد و اعدام شد . تاریخ اعدام مازیار ۱۲ تیر ماه مقارن با ۳ ژوئن سال ۸۳۹ میلادی میباشد .
در حین بازجویی از وی راز بین او و افشین بر ملا شد . افشین انکار کرد و با طرح نقشه ای در صدد قتل خلیفه برآمد . توطئه آشکار شد و وی دستگیر گردید . در طی محاکمه هم معلوم شد آیین اسلام نمیورزد و با اعراب و آیین آنها دشمنی دارد . پس به اتهام ارتداد و خیانت و سوءقصد به جان خلیفه به اعدام محکوم شد و در زندان با خوراندن زهر هلاک گشت . جسد وی و مازیار را نزدیک جسد بابک که گفته میشد در اواخر حال با او همداستان بودند به دار آویختند تا مایه عبرت دیگران گردند .
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
