بازی آنلاین
آپلود عکس
31-03-2015، 19:02
(آخرین ویرایش در این ارسال: 31-03-2015، 19:03، توسط Interstellar.)
نزدیک ترین کهکشان همسایه به راه شیری کهکشان "اندرومدا " یا میباشد که شما میتوانید در شرایط خاص بدور از الودگی نوری با چشم غیر مسلح نیز ان را دید .
اندرومدا در شمال صورت فلکی " " میباشد که به صورت هاله و مه الود در اسمان قابل دیدن است . قطر کهکشان اندرومدا 260 هزار سال نوری است و تقریبا 2.5 برابر کهکشان راه شیری میباشد .
اندرومدا یک تریلیون ستاره را دارا میباشد اما جالب است بدانید راه شیری از نظر وزنی سنگین تر از کهکشان اندرومدا میباشد و دلیلش هم وجود ماده تاریک بیشتر در راه شیری است .
اندرومدا 2.5 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد .یعنی بسیار دورتر از هر ستاره ای که میتوانید ببینید . اندرومدا یک روزی در اینده با کهکشان راه شیری ادغام خواهد شد چرا که این کهکشان با سرعتی معادل 112 کیلومتر بر ثانیه در حال نزدیک شدن به ما است .
ستاره شناسان تخمین میزنند 5 میلیارد سال اینده این برخورد صورت خواهد گرفت . که 5 میلیارد سال دیگه البته ستاره ما یعنی خورشید به پایان عمرش نزدیک شده و تبدیل به یک غول قرمز میشود .
این ادغام به خواطر گردهمایی گرد و غبار و گازهای کیهانی بیشتر میتواند باعث شکل گیری ستارگان جدید گردد . ادغام این دو کهکشان میتواند یک هکشان ثابت و بیضوی شکل را تشکیل دهد .
برخورد کهکشان ها بخشی از سیستم تکامل کیهانی است . اندرومدا دارای یک حلقه بزرگ از گرد و غبار در مرکز ان نیز میباشد .
تاریخچه رصدی
نخستین رصد ثبت‌شده از کهکشان آندرومدا، در سال 964 میلادی توسط منجم ایرانی، عبدالرحمان صوفی انجام گرفت که از آن به عنوان" ابر کوچک" نام برد. اولین توصیف از جرم بر پایه رصد تلسکوپی، توسط منجم آلمانی به نام سیمون ماریوس1 در سال 1612صورت گرفت. شارل مسیه در سال 1764 این جرم را در فهرست خود تحت نام M31 دسته‌بندی کرد و به طور غلط کاشف آن را ماریوس نامید در صورتی که عبدالرحمان صوفی پیش از او به وجود این کهکشان پی برد. در سال 1785 منجمی به نام ویلیام هرشل یک منطقه قرمز رنگ کم فروغی را در هسته M31 ثبت کرد. او این جرم را سحابی بزرگ نامید و بر پایه رنگ و قدر سحابی به اشتباه حدس زد که فاصله آن از ما بیشتر از 2 هزار برابر فاصله ستاره شباهنگ از ما نیست.
ویلیام هرشل در سال 1864، طیف M31 را مشاهده کرد و متوجه شد که طیف آن با طیف یک سحابی گازی فرق دارد. M31 دارای طیفی پیوسته به همراه خطوط جذبی تاریک بود با استفاده از این خطوط جذبی می‌توان به ترکیبات شیمیایی یک جرم پی برد. طیف سحابی آندرومدا بسیار شبیه به طیف اختصاصی ستارگان بود و به این ترتیب او نتیجه گرفت که M31 یک طبیعت شبه‌ستاره‌ای دارد. در سال 1885، یک ابرنواختر (با نام S آندرومدا) در M31 دیده شد.
اولین عکس‌ها از M31 در سال 1887 توسط "آیزاک روبرت" در رصدخانه خصوصی‌اش در ساسکس انگلستان گرفته شد. نوردهی طولانی مدت سبب شد که برای اولین بار ساختمان مارپیچی کهکشان دیده شود. در آن زمان همچنان اعتقاد داشتند که این جرم یک سحابی در کهکشان ماست. در سال 1912، سرعت شعاعی این جرم نسبت به منظومه شمسی ما توسط "وستو اسلیفر"3 در رصدخانه لاول با استفاده از طیف‌نما اندازه‌گیری شد. نتیجه به‌دست آمده بزرگ‌ترین سرعت ثبت شده در آن زمان بود. آنها متوجه شدند که این جرم با سرعت 300 کیلومتر بر ثانیه به سمت خورشید حرکت می‌کند.
در سال 1917 منجم آمریکایی به نام هبر کورتیس یک نواختر درون M31 کشف کرد. با جست‌وجو به روش ثبت عکاسی، 11 نواختر دیگری کشف شد. کورتیس متوجه شد که این نواخترها به طور متوسط 10 قدر کم نورتر از نواخترهای درون کهکشان ماست. به عنوان یک نتیجه، او فاصله M31 را از ما 500 هزار سال نوری (3/2×1010 AU) تخمین زد. او با فرضیه "جهان جزیره" موافق بود و معتقد بود که M31 یک کهکشان مستقل است.
در سال 1922، "ارنست اوپیک"5 با استفاده از یک روش اخترفیزیکی، فاصله M31 را تخمین زد. او پی برد که M31 در خارج از کهکشان ما و در فاصله‌ای در حدود 450 کیلو پارسک معادل 1500 کیلو سال نوری قرار دارد. در سال 1925، "ادوین هابل" برای اولین بار در عکس‌هایی که از M31 گرفته شده بود، ستاره‌های متغیر قیفاووسی را در خارج از کهکشان خودمان مشاهده کرد. این عکس‌ها با استفاده از تلسکوپ 5/2 متری "هوکر"6 گرفته شده بودند. به این ترتیب با استفاده از متغیرهای قیفاووسی او توانست فاصله آندرومدا از ما را تعیین کند. اندازه‌گیری او نشان داد که به طور قطع M31 یک خوشه ستاره‌ای در کهکشان ما نیست. بلکه این جرم یک کهکشان مجزا در فاصله‌ای مشخص از کهکشان ماست.
آندرومدا نقشی مهم در مطالعات کهکشانی ما دارد زیرا نزدیک‌ترین کهکشان مارپیچی (البته نزدیک‌ترین کهکشان نیست) به ماست.
گسیل امواج رادیویی از کهکشان آندرومدا اولین بار توسط "گروت روبر"7 در سال 1940آشکار شد. اولین نقشه‌های رادیویی از آندرومدا در سال 1950 میلادی توسط "جان بالدوین"8 و همکارانش در انجمن نجوم رادیویی کمبریج ساخته شد.
ترجمه : آرش آریامنش به نقل از space.com
اندرومدا در شمال صورت فلکی " " میباشد که به صورت هاله و مه الود در اسمان قابل دیدن است . قطر کهکشان اندرومدا 260 هزار سال نوری است و تقریبا 2.5 برابر کهکشان راه شیری میباشد .
اندرومدا یک تریلیون ستاره را دارا میباشد اما جالب است بدانید راه شیری از نظر وزنی سنگین تر از کهکشان اندرومدا میباشد و دلیلش هم وجود ماده تاریک بیشتر در راه شیری است .
اندرومدا 2.5 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد .یعنی بسیار دورتر از هر ستاره ای که میتوانید ببینید . اندرومدا یک روزی در اینده با کهکشان راه شیری ادغام خواهد شد چرا که این کهکشان با سرعتی معادل 112 کیلومتر بر ثانیه در حال نزدیک شدن به ما است .
ستاره شناسان تخمین میزنند 5 میلیارد سال اینده این برخورد صورت خواهد گرفت . که 5 میلیارد سال دیگه البته ستاره ما یعنی خورشید به پایان عمرش نزدیک شده و تبدیل به یک غول قرمز میشود .
این ادغام به خواطر گردهمایی گرد و غبار و گازهای کیهانی بیشتر میتواند باعث شکل گیری ستارگان جدید گردد . ادغام این دو کهکشان میتواند یک هکشان ثابت و بیضوی شکل را تشکیل دهد .
برخورد کهکشان ها بخشی از سیستم تکامل کیهانی است . اندرومدا دارای یک حلقه بزرگ از گرد و غبار در مرکز ان نیز میباشد .
تاریخچه رصدی
نخستین رصد ثبت‌شده از کهکشان آندرومدا، در سال 964 میلادی توسط منجم ایرانی، عبدالرحمان صوفی انجام گرفت که از آن به عنوان" ابر کوچک" نام برد. اولین توصیف از جرم بر پایه رصد تلسکوپی، توسط منجم آلمانی به نام سیمون ماریوس1 در سال 1612صورت گرفت. شارل مسیه در سال 1764 این جرم را در فهرست خود تحت نام M31 دسته‌بندی کرد و به طور غلط کاشف آن را ماریوس نامید در صورتی که عبدالرحمان صوفی پیش از او به وجود این کهکشان پی برد. در سال 1785 منجمی به نام ویلیام هرشل یک منطقه قرمز رنگ کم فروغی را در هسته M31 ثبت کرد. او این جرم را سحابی بزرگ نامید و بر پایه رنگ و قدر سحابی به اشتباه حدس زد که فاصله آن از ما بیشتر از 2 هزار برابر فاصله ستاره شباهنگ از ما نیست.
ویلیام هرشل در سال 1864، طیف M31 را مشاهده کرد و متوجه شد که طیف آن با طیف یک سحابی گازی فرق دارد. M31 دارای طیفی پیوسته به همراه خطوط جذبی تاریک بود با استفاده از این خطوط جذبی می‌توان به ترکیبات شیمیایی یک جرم پی برد. طیف سحابی آندرومدا بسیار شبیه به طیف اختصاصی ستارگان بود و به این ترتیب او نتیجه گرفت که M31 یک طبیعت شبه‌ستاره‌ای دارد. در سال 1885، یک ابرنواختر (با نام S آندرومدا) در M31 دیده شد.
اولین عکس‌ها از M31 در سال 1887 توسط "آیزاک روبرت" در رصدخانه خصوصی‌اش در ساسکس انگلستان گرفته شد. نوردهی طولانی مدت سبب شد که برای اولین بار ساختمان مارپیچی کهکشان دیده شود. در آن زمان همچنان اعتقاد داشتند که این جرم یک سحابی در کهکشان ماست. در سال 1912، سرعت شعاعی این جرم نسبت به منظومه شمسی ما توسط "وستو اسلیفر"3 در رصدخانه لاول با استفاده از طیف‌نما اندازه‌گیری شد. نتیجه به‌دست آمده بزرگ‌ترین سرعت ثبت شده در آن زمان بود. آنها متوجه شدند که این جرم با سرعت 300 کیلومتر بر ثانیه به سمت خورشید حرکت می‌کند.
در سال 1917 منجم آمریکایی به نام هبر کورتیس یک نواختر درون M31 کشف کرد. با جست‌وجو به روش ثبت عکاسی، 11 نواختر دیگری کشف شد. کورتیس متوجه شد که این نواخترها به طور متوسط 10 قدر کم نورتر از نواخترهای درون کهکشان ماست. به عنوان یک نتیجه، او فاصله M31 را از ما 500 هزار سال نوری (3/2×1010 AU) تخمین زد. او با فرضیه "جهان جزیره" موافق بود و معتقد بود که M31 یک کهکشان مستقل است.
در سال 1922، "ارنست اوپیک"5 با استفاده از یک روش اخترفیزیکی، فاصله M31 را تخمین زد. او پی برد که M31 در خارج از کهکشان ما و در فاصله‌ای در حدود 450 کیلو پارسک معادل 1500 کیلو سال نوری قرار دارد. در سال 1925، "ادوین هابل" برای اولین بار در عکس‌هایی که از M31 گرفته شده بود، ستاره‌های متغیر قیفاووسی را در خارج از کهکشان خودمان مشاهده کرد. این عکس‌ها با استفاده از تلسکوپ 5/2 متری "هوکر"6 گرفته شده بودند. به این ترتیب با استفاده از متغیرهای قیفاووسی او توانست فاصله آندرومدا از ما را تعیین کند. اندازه‌گیری او نشان داد که به طور قطع M31 یک خوشه ستاره‌ای در کهکشان ما نیست. بلکه این جرم یک کهکشان مجزا در فاصله‌ای مشخص از کهکشان ماست.
آندرومدا نقشی مهم در مطالعات کهکشانی ما دارد زیرا نزدیک‌ترین کهکشان مارپیچی (البته نزدیک‌ترین کهکشان نیست) به ماست.
گسیل امواج رادیویی از کهکشان آندرومدا اولین بار توسط "گروت روبر"7 در سال 1940آشکار شد. اولین نقشه‌های رادیویی از آندرومدا در سال 1950 میلادی توسط "جان بالدوین"8 و همکارانش در انجمن نجوم رادیویی کمبریج ساخته شد.
ترجمه : آرش آریامنش به نقل از space.com
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
