متن آهنگ روزی که نبودم از پرداد

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

[ورس یک]

همه چی سیاهه ولی دل من روشن

یه روزی از این روزا قراره برم و گُم شم

روزی که نبودم توو غم غروبای جمعه ـَم

بدون من باختم و بازی و بردم

روزی که نبودم میشین دولا چنگ میزنی

زمین زیره پا لگد میکردین

حالا رو شونه میبرین زدین منو زمین

من عین قلکم میشکنم شمایین که سود میبرین

نبودم به شیشه ها نزنین سنگ

دل آسمون برا ستاره هامون میشه تنگ

میشه تنگ میشه تنگ تر

این عرصه به جایی میرسه

کفشات دهن وا میکنه میگه مرد بسه

اون موقعس که یا أ دست میدی یا میری از دست

میبینی تاریخ مرگ موش دست گربه ـَس

نه این اعتیاد شعر حاصلی از نقطه ـَس

روزی که نبودمم پَ پرچمم نوکه قلعه ـَس

روزی که نبودم چشم به راه مادرم

منصفانه نیس سفر ولی نمیشه که نرم و آخر حرفامه

ولی نیس حرف آخرم

من همون جای خالی روی دیوارم من پنجرم

دیگه نمیکنه این نفس یاری

من میرم تا وقتی که بهم نیاز داری

بفهمی کی بود؟ کی هست؟ کی رفت؟

روزی که نبودم میشه راه با من نمیشه دفن

[کروس]

یه پسری اینجا خوابیده

بقیه دورش گریه میکنن زاری میکنن

من ناراحت از این گریه ها و زاری

ولی خوشحال از این که میشم هو الباقی

یه پسری اینجا خوابیده

بقیه دورش گریه میکنن زاری میکنن

من ناراحت از این گریه ها و زاری

ولی خوشحال از این که میشم هو الباقی

[ورس دو]

روزی که نبودم ، نبودم حس نمیشه

چون تنها ترین مرد شهر بودم

کودک پا برهنه ی دیروز با لبی خندون

الان رو زمینِ با کلی زخم رو تن

مرداب بی نیلوفر شدم تنم به تاراج رفت

بی پولی که تازیانه میزد به آمالم

گریبانه آغازم و گرفت پایان

اما خوشحالم از اینکه بالاخره آزادم

روزی که نبودم تموم میشه کلی از

خاطراتی که امونم و بردین

لعنت به آدما لعنت به این شهر

همین آدما غرورم و جوییدن

دورم انداختن وقتی داد میزدم کمک

ناجی نیومد فهمیدم که ول معطلم

تبری از جنس اسکناس توو دست عشق

من آس و پاس بی دفاع بگو چه کنم

تُف به انتظار اُفت توو صدام میشنوی

ماتم حنجرمو خورد غم سینمو درید

رسیده وقت دار فانی گفتن عادی برام

چون من تموم روزای پاییز و مُردم

پُر عقده ـَم میزنم مشت محکم به حصار قفس

نفس آزاد شد جهانم آباد شد

میتونم بزنم جار که توئم آزاد شو

[کروس]

یه پسری اینجا خوابیده

بقیه دورش گریه میکنن زاری میکنن

من ناراحت از این گریه ها و زاری

ولی خوشحال از این که میشم هو الباقی