23-09-2020، 8:30
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
اندرو جکسون (به انگلیسی: Andrew Jackson) (زاده ۱۵ مارس ۱۷۶۷ – درگذشته ۸ ژوئن ۱۸۴۵) هفتمین رئیسجمهور تاریخ آمریکا از حزب دموکرات است. بین سالهای ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۷ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت. این دوران همزمان با ۱۲۰۷ تا ۱۲۱۵خورشیدی، سالهای پایانی سلطنت فتحعلی شاه قاجار و مرگ او است.زندگینامه
اندرو جکسون، هفتمین رئیس جمهوری ایالات متحده
اندرو جکسون، هفتمین رئیسجمهوری ایالات متحده، سال ۱۷۶۷ در کارولینا به دنیا آمد. او تحصیلاتی پراکنده داشت و در جوانی به مدت دو سال حقوق خواند و به عنوان یکی از وکلای برجسته تنسی شهرت یافت. اندرو جکسون نسبت به شرافت خانوادگیش بسیار حساس بود و بر سرهمین مسئله، در چندین منازعه و دوئل شرکت کرد. وی مردی را که به همسرش «راشل» تهمت زده بود، در دوئلی کشت. اندرو جکسون، نخستین مردی بود که از تنسی به مجلس نمایندگان آمریکا راه یافت. او همچنین مدت کوتاهی در سنا خدمت کرد. اندرو جکسون درجنگ سال ۱۸۱۲ حضور داشت و توانست در نیو اورلئان بریتانیاییها را شکست دهد. پس از این بود که جکسون به یک قهرمان ملی تبدیل شد. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۲۸و زمانیکه جمعیت ایالات متحده آمریکا ۱۲ میلیون و ۸۶۶ هزار و ۲۰ نفر بود، اندرو جکسون از حزب دموکرات-جمهوریخواه به عنوان هفتمین ریاست جمهوری ایالات متحده انتخاب شد. اندرو جکسون در نخستین سخنرانی سالانهاش در برابر کنگره، پیشنهاد حذف کالج الکتورال را مطرح کرد. او همچنین سعی کرد تا شیوه انتصاب و در اختیارگیری مشاغل فدرال را دموکراتیک کند. وضعیت در زمان پرزیدنت جکسون به گونهای بود که دستگاههای دولتی بر اساس روابط استخدام میکردند و حتی یک سناتور نیویورک هم در آن زمان رسماً به این مسئله اشاره کرده بود. جکسون در قبال این مسئله، دیدگاه نسبتاً متعادلی داشت. او کارمندانی را که تصور میکردند دوران تصدی شان دائمی است تقبیح میکرد و معتقد بود وظایف دولتی باید چنان ساده و واضح باشند که مناصب دولتی بتواند در میان متقاضیانی که شایستگی اشغال آن را دارند در گردش باشد.
سیاست داخلی در زمان اندرو جکسون
از نظر سیاست داخلی موضعگیریها تقریباً شفاف بود، دو حزب از «حزب قدیمی جمهوری خواهان» انشعاب کرده بودند. جمهوری خواهان دموکرات یا دموکراتها طرفدار جکسون بودند و جمهوری خواهان ملی یا ویگ با پرزیدنت جکسون مخالفت میکردند. پشت پرده اتهاماتی که به جکسون زده میشد این نکته نهفته بود که جکسون بر خلاف روسای جمهوری پیشین در زمینه سیاست گذاری به خواست کنگره گردن نمینهاد، اما در عوض از قدرت وتو و رهبری حزبش برای فرمان دادن استفاده میکرد.[۱]
انتخاب مجدد
جکسون در سال ۱۸۳۲ دوباره به عنوان ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا انتخاب شد. سال ۱۸۳۵ یعنی در دومین دور ریاست جمهوری اندرو جکسون، آمریکا برای نخستین و تنها بار بدهی خارجی نداشت. او همچنین نخستین رئیسجمهوری آمریکا بود که با قطار سفر میکرد.
اندرو جکسون در اواخر عمر
اندرو جکسون روز هشتم ژوئن سال ۱۸۴۵ در ملک شخصی اش در ایالت تنسی در گذشت.
اندرو جکسون (به انگلیسی: Andrew Jackson) (زاده ۱۵ مارس ۱۷۶۷ – درگذشته ۸ ژوئن ۱۸۴۵) هفتمین رئیسجمهور تاریخ آمریکا از حزب دموکرات است. بین سالهای ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۷ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت. این دوران همزمان با ۱۲۰۷ تا ۱۲۱۵خورشیدی، سالهای پایانی سلطنت فتحعلی شاه قاجار و مرگ او است.زندگینامه
اندرو جکسون، هفتمین رئیس جمهوری ایالات متحده
اندرو جکسون، هفتمین رئیسجمهوری ایالات متحده، سال ۱۷۶۷ در کارولینا به دنیا آمد. او تحصیلاتی پراکنده داشت و در جوانی به مدت دو سال حقوق خواند و به عنوان یکی از وکلای برجسته تنسی شهرت یافت. اندرو جکسون نسبت به شرافت خانوادگیش بسیار حساس بود و بر سرهمین مسئله، در چندین منازعه و دوئل شرکت کرد. وی مردی را که به همسرش «راشل» تهمت زده بود، در دوئلی کشت. اندرو جکسون، نخستین مردی بود که از تنسی به مجلس نمایندگان آمریکا راه یافت. او همچنین مدت کوتاهی در سنا خدمت کرد. اندرو جکسون درجنگ سال ۱۸۱۲ حضور داشت و توانست در نیو اورلئان بریتانیاییها را شکست دهد. پس از این بود که جکسون به یک قهرمان ملی تبدیل شد. در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۲۸و زمانیکه جمعیت ایالات متحده آمریکا ۱۲ میلیون و ۸۶۶ هزار و ۲۰ نفر بود، اندرو جکسون از حزب دموکرات-جمهوریخواه به عنوان هفتمین ریاست جمهوری ایالات متحده انتخاب شد. اندرو جکسون در نخستین سخنرانی سالانهاش در برابر کنگره، پیشنهاد حذف کالج الکتورال را مطرح کرد. او همچنین سعی کرد تا شیوه انتصاب و در اختیارگیری مشاغل فدرال را دموکراتیک کند. وضعیت در زمان پرزیدنت جکسون به گونهای بود که دستگاههای دولتی بر اساس روابط استخدام میکردند و حتی یک سناتور نیویورک هم در آن زمان رسماً به این مسئله اشاره کرده بود. جکسون در قبال این مسئله، دیدگاه نسبتاً متعادلی داشت. او کارمندانی را که تصور میکردند دوران تصدی شان دائمی است تقبیح میکرد و معتقد بود وظایف دولتی باید چنان ساده و واضح باشند که مناصب دولتی بتواند در میان متقاضیانی که شایستگی اشغال آن را دارند در گردش باشد.
سیاست داخلی در زمان اندرو جکسون
از نظر سیاست داخلی موضعگیریها تقریباً شفاف بود، دو حزب از «حزب قدیمی جمهوری خواهان» انشعاب کرده بودند. جمهوری خواهان دموکرات یا دموکراتها طرفدار جکسون بودند و جمهوری خواهان ملی یا ویگ با پرزیدنت جکسون مخالفت میکردند. پشت پرده اتهاماتی که به جکسون زده میشد این نکته نهفته بود که جکسون بر خلاف روسای جمهوری پیشین در زمینه سیاست گذاری به خواست کنگره گردن نمینهاد، اما در عوض از قدرت وتو و رهبری حزبش برای فرمان دادن استفاده میکرد.[۱]
انتخاب مجدد
جکسون در سال ۱۸۳۲ دوباره به عنوان ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا انتخاب شد. سال ۱۸۳۵ یعنی در دومین دور ریاست جمهوری اندرو جکسون، آمریکا برای نخستین و تنها بار بدهی خارجی نداشت. او همچنین نخستین رئیسجمهوری آمریکا بود که با قطار سفر میکرد.
اندرو جکسون در اواخر عمر
اندرو جکسون روز هشتم ژوئن سال ۱۸۴۵ در ملک شخصی اش در ایالت تنسی در گذشت.