19-05-2012، 14:30
به نقل از سایت گل،چلسی فصل پر فراز و نشیبی را سپری کرد؛آنها که با ویلاس بواس فصل را آغاز کردند، در آستانه حذف از لیگ قهرمانان قرار داشتند اما با اخراج سرمربی پرتغالی و روی کار آمدن روبرتو دی متئو، به روزهای خوب شان برگشتند. در اینجا عملکرد ستاره های این تیم که در دیدار امشب احتمالا در ترکیب اصلی قرار خواهند گرفت را با هم مرور خواهیم کرد:
پتر چک: ۸.۵ از ۱۰
بعد از پشت سر گذاشتن چند فصل متوسط، بار دیگر به یکی از بهتری دروازه بان های دنیا تبدیل شد. نمایش های درخشان او در دو دیدار مرحله نیمه نهایی مقابل بارسا نقش مهمی در رسیدن چلسی به دیدار نهایی داشت. عکس العمل خیره کننده در مقابل ضربه سر اندی کارول در دیدار فینال جام حذفی، یکی از دلایل فتح اولین جام فصل آبی ها با دی متئو بود. در شرایطی که جان تری و ایوانوویچ، دو مدافع سرزن چلسی، در دیدار امشب غایب هستند، او نقش مهمی در هماهنگی خط دفاعی تیمش و جمع کردن توپ های بلند خواهد داشت.
داوید لوئیس: ۷ از ۱۰
مدافع برزیلی آبی ها در مقطعی از فصل اشتباهات زیادی مرتکب شد و همین مسئله موجب شد تا حتی گری نویل هم او را مورد انتقاد قرار دهد. مدافع سابق یونایتدها معتقد بود لوئیس طوری بازی می کند که به نظر می رسد در بازی پلی استیشن توسط یک کودک ۱۰ ساله هدایت می شود. اما با اوج گیری چلسی، لوئیس هم رفته رفته بهتر شد. البته مهمترین دغدغه دی متئو برای استفاده از او این است که لوئیس در چند هفته گذشته به دلیل مصدومیت غایب بوده و چندان در شرایط مسابقه قرار ندارد.
گری کیهیل: ۷.۵ از ۱۰
او که در ژانویه از بولتون به چلسی پیوست، در روزهای ابتدایی چندان امیدوار کننده ظاهر نشد؛ بازی ضعیف او در سن پائولو و عدم هماهنگی او با سایر مدافعان تیم، یکی از دلایل اصلی شکست ۳-۱ چلسی در خانه ناپولی بود. اما رفته رفته نمایش های بهتری ارائه داد و به گزینه ای ثابت در خط دفاعی آبی ها تبدیل شد. او هم مانند لوئیس در چند هفته اخیر به دلیل مصدومیت در دیدار با بارسا، غایب بود.
اشلی کول: ۷.۵ از ۱۰
در ۳۱ سالگی همچنان یکی از بهترین مدافعان چپ دنیاست. در زمان حضور ویلاس بواس رابطه چندان خوبی با این مربی نداشت و حتی در چند دیدار روی نیمکت نشست اما دی متئو بار دیگر او را به ترکیب اصلی برگرداند و در بازی های مهم از او بایزی گرفت. اگر او در روز خوبش باشد، می تواند برای آرین روبن دردسرساز شود. مانند دیدار مقابل بارسا که اجازه نفوذ به دنی آلوس و سایر ستاره ها آبی و اناری نداد.
ژوزه بوسینگوا: ۶ از ۱۰
این مدافع پرتغالی هرگز نتوانست در استمفورد بریج انتظارات را برآورده کند. در این فصل هم او زیر سایه برانیسلاو ایوانوویچ قرار داشت و معمولا نیمکت نشین بود اما با مصدومیت مدافعان میانی تیم و انتقال ایوانوویچ به مرکز خط میانی، او فرصت بازی پیدا کرد. او در مجموع بازیکن متوسطی نشان داده که در کارهای دفاعی چندان مطمئن نیست و این می تواند خبر خوبی برای فرانک ریبری باشد.
جان ابی میکل: ۶.۵ از ۱۰
هافبک جوان آبی ها رفته رفته به یک بازیکن قابل اعتماد تبدیل می شود. البته در ابتدای فصل، ماجرای دزدیده شدن پدرش تا اندازه ای تمرکز او را به هم زد اما باز هم بازی های خوبی در ترکیب چلسی به نمایش گذاشت اما در حوالی ژانویه، جایگاهش در ترکیب اصلی را از دست داد؛ با این وجود در هفته های پایانی بار دیگر به ترکیب اصلی راه پیدا کرد و بازی های قابل قبولی به نمایش گذاشت.
مایکل اسین: ۷.۵ از ۱۰
به دلیل مصدومیت مدت ها دور از میادین بود و در مجموع، در همه رقابت های این فصل تنها ۱۴ بار برای آبی ها به میدان رفت. البته همین غیبت طولانی او را از روزهای خوبش دور کرده اما هنوز هم وزنه قابل اتکایی در خط میانی آبی هاست. جنگندگی او در خط میانی می تواند هم در کارهای دفاعی و هم هجومی کمک زیادی به آبی ها بکند.
لمپارد: ۸ از ۱۰
یکی از بزرگترین اشتباهات ویلاس بواس در چلسی، کنار گذاشتن این هافبک باتجربه از ترکیب تیم بود. با جدایی ویلاس بواس، این هافبک باتجربه بار دیگر به روزهای خوبش برگشت و با گل هایی که به ثمر رساند، نشان داد همچنان می تواند مهره ای کلیدی برای آبی ها و همچنین تیم ملی انگلیس باشد.
کالو: ۷ از ۱۰
ذخیره همیشگی آبی ها، اگرچه هیچ گاه به اندازه ستاره های این تیم مورد توجه قرار نگرفت، اما هر بار به میدان رفت، نمایش قابل قبولی ارائه داد. او در فینال جام حذفی مقابل لیورپول بارها برای حریف دردسرساز شد و با تکنیک قابل قبولش می تواند دروازه بایرن را به خطر بیندازد.
ماتا: ۹ از ۱۰
ستاره اسپانیایی در اولین فصل حضورش در استمفوردبریج فوق العاده بود و عنوان بهترین بازیکن فصل آبی ها را نیز به دست آورد. او هم می تواند در کناره های زمین بازی کند و هم به عنوان هافبک هجومی، وظیفه حمایت از مهاجم تیم را برعهده داشته باشد. سرعت، تکنیک و جابجایی های به موقع، ویژگی های اصلی بازی این ستاره اسپانیایی است.
دروگبا: ۸.۵ از ۱۰
در فصلی که باز هم تورس چندان امیدوار کننده ظاهر نشد، بار دیگر دروگبا امید اول خط حمله آبی ها بود. او در ۳۴ سالگی همچنان می تواند بهترین مدافعان جهان را به دردسر بیندازد. آخرین جام آبی ها هم با گلزنی او به دست آمد و اگر مدافعان بایرن از او غفلت کنند، می تواند اولین قهرمانی در چمپیونزلیگ را هم برای تیمش به ارمغان بیاورد. قدرت بدنی، فرصت طلبی و شوت های ناگهانی، ویژگی های اصلی بازی این ستاره ساحل عاجی هستند. همچنین زمانی که تیمش تحت فشار باشد، می تواند با بازی تاخیری، فشار را از روی تیمش بردارد.