✘♥ بُغــض قلــم ✘ ♥ نُـωـخـــہ پنجُــــم ♥ ✘

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

آغوش من دروازه های تخت جمشید است
می خواستم تــو پادشاه کشورم باشی
آتش کشیدی پایتــخت شــور و شعــــرم را
افسوس که می خواستی اسکندرم باشی
این روزها حتی شبیه سایه ات هم نیست
مردی کــه یک شب بهترین تعبیر خوابم بود
مردی که با آن جذبه ی چشمِ رضاخانیش
یک روز تنهـــا علت کشف حجابــم بود
در بازوانت قتلــگاه کوچکـــی داری
لبخند غارت می کند آن اخــم تاتاریت
بر باد دادی سرزمین اعتمــادم را
با ترکمنچـــای خیانت های قاجاریت
در شهـــرهای مرزی پیراهنم جنگ است
جغرافیای شانه هایت تکیه گاهم نیست
دارم تحصـن می کنم با شعــــر بر لبهـــات
هر چند شرطی بر لب مشروطه خواهم نیست
من قرنهــا معشوقه ی تاریخی ات بودم
دیگر برای یک شروع تازه فرصت نیست
من دوستت دارم … بغل کــن گریه هایم را
لعنت به تاریخی که حتی درس عبرت نیست

[sober]

دیشب سه غزل نذر تو کردم که بیایی
چشمم به ره عاطفه خشکید ؛ کجایی؟؟

با شِکوه ی من چهره ی آدینه ترک خورد
از سوی تو اما نه تبسم ؛ نه ندایی

از بس که در اندیشه ی تو شعله کشیدم
خاکستر حسرت شده ام ؛ نیست دوایی؟

آمار تپشهای دلم را به تو گفتم
پرونده شد اندوه من از درد جدایی

سوگند به آوای صمیمانه ی نامت
از عشق فقط قصد من و شعر شمایی

هر فصل دلم بی تو ببین رنگ خزان است
آغاز کن ای گل ! سفر سبز رهایی

[Apathetic]

هوای اینایی که میخندن و میخندونن رو داشته باشین ..
آخه اینا ..
یواشکی غصه میخورن ×

[▲ℐяυηℐє ҡι∂ƨ▲]

وُنُـــیکُــــهُ گٌــــفٌتٌ تٌـــــا [ تٌهُــــــشُ] هُسٌـــتٌمُ

تٌهُــــشُ خٌـــــنُـכیـכوُ گٌـــفٌتٌ [خٌـــالٌـی] بٌــــسٌتٌمُ                      

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

یـادِت بـاشـ‌ه اونـے کـه سـَ‌عے میــکنـ‌ه هــمِـه رو بـِ‌خـ‌نـ‌دونـ‌ه
خـُودشـ از بغض تـِ‌رکیـ‌ده
نـمے خـواد بـقیـهـ رو غـَ‌مگـ‌یـ‌ن بِـ‌بـ‌یـنـْه

[sober]

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻰ ...
ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻧﻰ ﻣﻮﻗﻊ ﻏﻤﺖ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﺮﻭﻯ
ﺳﻴﮕﺎﺭﻯ ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻧﻰ ﻭ ﺩﻭﺩ ﺷﺪﻥ
ﻏﻢ ﻫﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻰ ...
ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻰ ﻏﻤﺖ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻰ ﮐﻨﻰ
ﭘﺸﺖ ﻧﻘﺎﺏ ﺁﺭﺍﻳﺸﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺭﮊ ﻟﺒﻰ ﻗﺮﻣﺰ
ﺧﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻟﺒﻬﺎﻳﺖ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻣﻴﮑﻨﻰ
ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻫﻤﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻪ ﺩﺭﺩﻯ ﻫﺴﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻏﻤﻰ
ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﺍﺕ
ﭘﺎﮎ ﺷﺪﻥ ﺭﮊ ﻟﺒﺖ ﺍﺳﺖ !!
ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻰ
ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻏﻢ ﺑﺨﻮﺭﻯ
ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻰ
ﺑﺎﻳﺪ ﺯﻥ ﺑﺎﺷﻰ ﻭ ﻣﺮﺩ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺑﺪﻫﻰ ...

[Mαяѕє]

مرا میان بازوانت مومیایی کن

شاید...

هزار سال بعد

باستان شناس کنجکاوی

از عاشقانه های دستانت

رمز گشایی کند!!!

[sober]

↶ﯾِﻬــــﻮ ﻋَـــــﺼَﺒـﯽ ﻣـــﯿﺸـَم↷
↶ ﯾِهــــﻮ ﻣــﯿﺮَم ﺗــــﻮ ﻓِـــﮑر↷
↶ﯾِﻬــﻮ گَﻨﺪ زَده ﻣـﯿﺸِﻪ ﺗـﻮ ﻓﺎﺯم↷
↶ ﻭَﻟﯽ ﯾِﻬـﻮ ﺑَﻌﺪ ﺍﺯ ﭼَـﻨﺪ ﺩقيــقه↷
↶ﺧﻮﺩَم ﺷُﺮﻭﻉ ﻣﯿﮑُﻨَـم ﺑِﻪﺑِﮕﻮ ﺑِﺨَﻨﺪ↷
دیوونه نیستما...
فقط....
کم اوردم...
خـــُدايـــــااااا کَـــــم اُووردَم

[ḲℑℳℐÅ]

ﺑـــﻌـــﺪ ﺍﺯ ﻣـــﺮﮔــــﻢ . . .
ﺟﻨــــــﺎﺯﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﺴــــﻮﺯﺍﻧﯿـــﺪ
ﻣـــﯽ ﺧــــــﻮﺍﻫﻢ . . .
ﺣــﺴﺮﺕ ﺳـــﺮ ﺧــﺎﮎ ﺁﻣــﺪﻧـــﻢ
ﺑﻪ ﺩﻝ ﺧـــﯿﻠﯽ ﻫـــﺎ ﺑﻤـــــﺎﻧـــﺪ .

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

نشستی کنارم که آروم بشم بخندی و دل شورم و کم کنی

خودت خواستی تکیه گاهم بشی خودت خواستی رو به راهم کنی

با تنهای هام دوست بودم ولی تو این دوستی و بهم میزدی

روزای بدم دیگه یادم نبود شبایی که با من قدم می زدی

حالا نیستی و دیگه باید شبا به جای تو با آینه صحبت کنم

نباید می ذاشتی به این راحتی به بودن کنار تو عادت کنم

با این که کنارم گذاشتی هنوز دوست دارم اما ازت دل خورم

می دونستی که تکیه کردم بهت می دونستی که.بی تو زمین می خورم

فقط زیر بارون قدم میزدم نترسم از این که زمستون میاد

چجوری تحمل کنم این و که حالا نیستی و داره بارون میاد