♥...:: بغــــــــــض قلــــــــــــم ::...♥

[m تنها]

ما چون دو دريچه رو به رو يه هم. اگاه زهر بگو مگو يه هم .

هروز سلام پرسش و خنده .هر روز قرار صبح آينده

عمر آينهء بهشت اما آه . بيش از شب و روز تير و دي كوتاه

اكنون دل من شكسته و خسته ست.زيرا يكي از دريچه ها بسته ست

نه مهر فسون نه ماه جادو كرد. نفرين به سفر كه هر چه كرد او كرد

---

گل مــی کنـــد به باغ نگـاهت جـوانیم

وقــتی بروی دامـــن خـــود می نشانیم

داغ جنون قـــطره ی اشــکم به چشم تو

هر چند از دو چـشم خودت می چکانیم

مـن عابـــر شــکســته دل خـلوت تو ام

تا بیـکران چشــم خـــودت مــی کشانیم

یک مشـت بغض یخ زده تفسیر می کند

انـــــدوه و درد غربــت بــی همــزبانیم

وقــتی پـرید رنگ تو از پشت قصه ها

تصــویر شد نهـــایت رنـــگــین کـمانیم

تو، آن گلی که می شــکفی در خیال من

پُر می شود زعطر خوشــت زنــدگانیم

در کـهــکشان چـشم تو گم می شود دلم

سرگـشتـــه در نــــهایــتی از بی نشانیم

زیــبـــاترین ردیف غـــزلهای من توئی

ای یـــــار ســــرو قـــامت ابـرو کمانیم

حـــالا بیـــا و غــربت ما را مرور کن

ای یــــادگــــــار وســعت سبـز جوانیم