♥...:: بغــــــــــض قلــــــــــــم ::...♥

[پریا2]

کجای قصه ی من گم شدی

که دیگر اسمانم افتاب نمی بارد

امان بده اشک

نمی خواهد شود رسوا این دل غمزده

می زند نقابی شیشه ای بر چشمانش

به زیر این لبخند تصنعی

کسی داند چه دنیایی نفس می کشد ایا

درون این دنیا یک نفس می میرد

نفسی که در قفس تن من است

نگاهش می کنند مردمان

انی که اشک بر زمین سرد می چکد بی صدا



دارد باران می بارد
و داغ تنهایی ام
تازه می شود!
نگو که نمی آیی
نگو مرا همسفر دشت آسمان نیستی
از ابتدای خلقت
سخن از تنها سفر کردن نبود
قول داده ای
باز گردی
از همان دم رفتنت
تمام لحظه های بی قرار را
بغض کرده ام
و هر ثانیه که می گذرد
روزها به اندازه هزار سال
از هم فاصله می گیرند



اشک و باران قصه ی پنهانی دنیای من

رمز و راز بی بهار و بی تفاوت شعر بی پایان من

با نبود عشق........دوری از......یک فکر چیست؟

با نبود دوست........خنده ی یکباره چیست؟

با نبودش روزها حیران شدند

با نبودش ابرها ویران شدند

شدت باران به گونه همچو سنگ

ضربه های بی محابا می زند......دوری و من

خواب های تیره ی ایام درد

تیرگی فرسنگ ها از دل.....بخند!






دارم میرم نگو نرو هوا هوای رفتنه

هر چی بوده تموم شده چاره ما گذشتنه

دارم میرم تا سرنوشت ما رو به بازی نگیره

خوب می دونم این عاشقی از یاد هردومون میره

دارم میرم نگو نرو وقته خداحافظیه

قصه عاشقی نخون تو رو خدا گریه نکن

غصه رفتن رو نخور بهتره که تموم کنیم

تو هم دل و ازم ببر

یادم میاد روزی رو که ما دو تا دلداده بودیم

اما حالا می خندم و میگم چقدر ساده بودیم

یادم میاد روزی رو که پر می کشیدیم واسه هم

اما حالا نشسته جاش یه عالمه غصه و غم

شاید دیگه نبینمت شاید نگاه آخره

چشمای بی گناه تو آتیش به جونم میزنه

سادگی اشتباه ما گناه ما دلبستنه

جدایی سرنوشت تو تنهایی تقدیر منه!!!!!



تورو به خدا بعد من مواظب خودت باش

گریه نکن آروم بگیر به فکر زندگیت باش

غصّم میشه اگه بفهمم داری غصه میخوری

شکایت از کسی نکن اگر چه خیلی دلخوری

دلت نگیره مهربون عاشقتم اینو بدون

دلم گرفته میدونی از هم جدا کردنمنون

دل نگرانتم همش اگه خطا کردم ببخش

بازم منو به خاطر تمام خوبیات ببخش

اصلاً فراموشم کن و فکر کن منو نداشتی

اینجوری خیلی بهتره، بگو منو نخواستی

برو بگو تنهایی رو خیلی زیاد دوستش داری

اگه تو تنها بمونی با کسی کاری نداری