احســـآســآتَم آویزونهـــ (:

[Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ]

آدم های دنیای مجازی

دل دارند !

و چیزی به نام احساس !

آدم های دنیای مجازی گاهی مغرورند مثل من !

و گاهی بی ریا مثل تو !

آدم های اینجا فقط گاهی نگاه ندارند !

این گاهی خوب است

و گاهی ندیدن چشم های آدم ها یک عمر اشتباه را به بار می آورد !

یک عمر اشتباه هم می شود تمام شدن یه دوستی ِ دوست داشتنی !

آدم های دنیای مجازی

گاهی هیچ فرقی با آدم های اطرافمان ندارند !

گاهی پشیمان می شوند

دلگیر می شوند

غصه می خورند

تنها می شوند

سکوت می کنند

و گمان می کنند همه چیز درست می شود !

اما همیشه فکر های آدم ها درست نیست !

آدم های دنیای مجازی لجبازند گاهی !

آدم های دنیای مجازی گاهی دلتنگ میشوند و هیچ حرفی نمی زنند !

چون از خاموشی ِ رفقایشان می ترسند !

می ترسند سکوت ِ رفیقشان به معنای یک دنیا درد باشد !

آدم های دنیا مجازی . . .

یکی از این آدم ها مثل من

حرف هایش را

دلتنگی هایش را

دوست داشتن هایش را

به زبان نمی آورد

تا مبادا

مبادا

رفاقت اجباری شود !

آدم های دنیای مجازی

گاهی مثل تو

فکر میکنند با سکوت

با گذشتن

با ندیدن حق خودشان

با نخواستنشان

همه چیز حل می شود !

نه . . . رفیق

اینطور نیست !

آدم های دنیای مجازی

هیچ فرقی با آدم های اطرافمان ندارند !

فقط نگاه ندارند !

نگاه !..