بازی آنلاین
آپلود عکس
شمایی از قوانین و احکام صادره از سوی رژیم نازی در سالهای 1933 تا 1938
7و 11 آوریل 1933: قانون کارمندان دولت تصریح نمود که تنها آریایی ها حق اشتغال به عنوان کارمند دولت را دارا هستند. در پی تصویب این قانون 30 هزار کارمند از ادارات دولتی تصفیه شدند
7آوریل: پروانه وکالت یهودیان قابل فسخ اعلام شد
10 مه: مراسم کتاب سوزان در شهرهای بزرگ آلمان برای سوزاندن کتابهای "غیرآریایی"
ژوییه 1933: قانون جدیدی عقیم ساختن اجباری مردان یهودی را مجاز می شمارد. حدود 200 هزار نفر به زور عقیم شدند
1935: استفاده یهودیان از استخرهای مورد استفاده آریایی ها ممنوع شد
15سپتامبر 1935: قوانین نورمبرگ یهودیان را بر مبنای اصول بیولوژیکی و نژادی تعریف می کند
یهودیان به شهروندان درجه دو بدون حقوق مدنی تنزل می یابند
نوامبر 1938: یهودیان از رفتن به سینماها و تئاترها و نمایشگاه های هنری منع می شوند. ثبت نام کودکان یهودی در مدارس آلمانی ممنوع می شود
دسامبر 1938: گواهینامه رانندگی همه یهودیان ملغی اعلام می شود
همه اینها ایدئولوژِی نازی است
نازی ها و یهودستیزی
نازی ها پس از به قدرت رسیدن در ١٩٣٣، بدون فوت وقت خشم و نفرت خود را متوجه یهودیان کردند. آزار و اذیت یهودیان رسمیت یافت و حمله به مغازه ها و اماکن یهودیان شیوع پیدا کرد.
نازی ها در آوریل 1933 فرمان تحریم های اقتصادی علیه یهودیان صادر کردند. در پی این فرمان صدور سیلی از قوانین و دستورات ضدیهودی آغاز شد و رد فاصله سالهای 1933 و 1945 بیش از 2000 قانون و فرمان نژادپرستانه توسط نازی ها وضع گردید.
نازی ها یهودیان را نه تنها پیروان یک مذهب بلکه متعلق به "نژاد سامی" توصیف می کردند و آنها را به سلطه جویی بر نژاد آریایی متهم می ساختند. در ١٩٣٥، قوانین نورنبرگ یهودیان را بر اساس "نژاد" تعریف کرد و با صدور دستور تفكیك كامل نژاد به اصطلاح "آریایی" از "غیرآریایی"، سلسله مراتب نژادی وجهه قانونی یافت و یهودیان از "جامعه مردم آلمان" که فولکس گماینشافت نامیده می شد، جداسازی شدند.
اقدامات یهودستیزانه نازی ها در شامگاه ٩ نوامبر ١٩٣٨ به اوج رسید. در آن شب نازی ها کنیسه ها و پنجره مغازه های متعلق به یهودیان را در سراسر آلمان و اتریش تخریب كردند. این واقعه به "شب شیشه های شکسته" معروف شد و در فردای آن هزاران یهودی دستگیر و روانه اردوگاههای کار اجباری شدند. دولت نازی حتی از یهودیان که خسارات مادی سنگینی متحمل شده بودند خواست تا یک میلیارد مارک بابت "خصومت نسبت به مردم آلمان" غرامت بپردازند.
حکومت نازی تلاش بسیاری مبذول می داشت تا در مدارس به کودکان آلمانی بیاموزد که چرا باید علیه یهودیان اقدام شود. به کودکان آموزش داده می شد که یهودیان گرسنه سلطه جویی بر جهان هستند. در ادبیات کودکان یهودیان به مثابه نژادی پست و جانی که خطری جدی برای مردم آلمان محسوب می شود ترسیم می شدند. بر اساس دستورالعملی که در سال 1937 به معلمان مدارس ابلاغ گردید، آنها موظف شدند اطمینان حاصل کنند که همه دانش آموزان "تا آخر عمر دشمن یهودیان باقی بمانند و فرزندانشان را نیز دشمن یهودیان بار بیاورند".
در برابر این خصومت و قهر فزاینده بسیاری از یهودیان از آلمان مهاجرت کردند. بین سال های 1933 و 1941 تقریبا 300 هزار نفر از جمعیت 500 هزار نفری یهودیان آلمان را ترک کردند. در سال 1941 نازی ها مهاجرت یهودیان را ممنوع کردند.
ایننازی ها پس از به قدرت رسیدن در ١٩٣٣، بدون فوت وقت خشم و نفرت خود را متوجه یهودیان کردند. آزار و اذیت یهودیان رسمیت یافت و حمله به مغازه ها و اماکن یهودیان شیوع پیدا کرد.
نازی ها در آوریل 1933 فرمان تحریم های اقتصادی علیه یهودیان صادر کردند. در پی این فرمان صدور سیلی از قوانین و دستورات ضدیهودی آغاز شد و رد فاصله سالهای 1933 و 1945 بیش از 2000 قانون و فرمان نژادپرستانه توسط نازی ها وضع گردید.
نازی ها یهودیان را نه تنها پیروان یک مذهب بلکه متعلق به "نژاد سامی" توصیف می کردند و آنها را به سلطه جویی بر نژاد آریایی متهم می ساختند. در ١٩٣٥، قوانین نورنبرگ یهودیان را بر اساس "نژاد" تعریف کرد و با صدور دستور تفكیك كامل نژاد به اصطلاح "آریایی" از "غیرآریایی"، سلسله مراتب نژادی وجهه قانونی یافت و یهودیان از "جامعه مردم آلمان" که فولکس گماینشافت نامیده می شد، جداسازی شدند.
اقدامات یهودستیزانه نازی ها در شامگاه ٩ نوامبر ١٩٣٨ به اوج رسید. در آن شب نازی ها کنیسه ها و پنجره مغازه های متعلق به یهودیان را در سراسر آلمان و اتریش تخریب كردند. این واقعه به "شب شیشه های شکسته" معروف شد و در فردای آن هزاران یهودی دستگیر و روانه اردوگاههای کار اجباری شدند. دولت نازی حتی از یهودیان که خسارات مادی سنگینی متحمل شده بودند خواست تا یک میلیارد مارک بابت "خصومت نسبت به مردم آلمان" غرامت بپردازند.
حکومت نازی تلاش بسیاری مبذول می داشت تا در مدارس به کودکان آلمانی بیاموزد که چرا باید علیه یهودیان اقدام شود. به کودکان آموزش داده می شد که یهودیان گرسنه سلطه جویی بر جهان هستند. در ادبیات کودکان یهودیان به مثابه نژادی پست و جانی که خطری جدی برای مردم آلمان محسوب می شود ترسیم می شدند. بر اساس دستورالعملی که در سال 1937 به معلمان مدارس ابلاغ گردید، آنها موظف شدند اطمینان حاصل کنند که همه دانش آموزان "تا آخر عمر دشمن یهودیان باقی بمانند و فرزندانشان را نیز دشمن یهودیان بار بیاورند".
در برابر این خصومت و قهر فزاینده بسیاری از یهودیان از آلمان مهاجرت کردند. بین سال های 1933 و 1941 تقریبا 300 هزار نفر از جمعیت 500 هزار نفری یهودیان آلمان را ترک کردند. در سال 1941 نازی ها مهاجرت یهودیان را ممنوع کردند.
ایننازی ها پس از به قدرت رسیدن در ١٩٣٣، بدون فوت وقت خشم و نفرت خود را متوجه یهودیان کردند. آزار و اذیت یهودیان رسمیت یافت و حمله به مغازه ها و اماکن یهودیان شیوع پیدا کرد.
نازی ها در آوریل 1933 فرمان تحریم های اقتصادی علیه یهودیان صادر کردند. در پی این فرمان صدور سیلی از قوانین و دستورات ضدیهودی آغاز شد و رد فاصله سالهای 1933 و 1945 بیش از 2000 قانون و فرمان نژادپرستانه توسط نازی ها وضع گردید.
نازی ها یهودیان را نه تنها پیروان یک مذهب بلکه متعلق به "نژاد سامی" توصیف می کردند و آنها را به سلطه جویی بر نژاد آریایی متهم می ساختند. در ١٩٣٥، قوانین نورنبرگ یهودیان را بر اساس "نژاد" تعریف کرد و با صدور دستور تفكیك كامل نژاد به اصطلاح "آریایی" از "غیرآریایی"، سلسله مراتب نژادی وجهه قانونی یافت و یهودیان از "جامعه مردم آلمان" که فولکس گماینشافت نامیده می شد، جداسازی شدند.
اقدامات یهودستیزانه نازی ها در شامگاه ٩ نوامبر ١٩٣٨ به اوج رسید. در آن شب نازی ها کنیسه ها و پنجره مغازه های متعلق به یهودیان را در سراسر آلمان و اتریش تخریب كردند. این واقعه به "شب شیشه های شکسته" معروف شد و در فردای آن هزاران یهودی دستگیر و روانه اردوگاههای کار اجباری شدند. دولت نازی حتی از یهودیان که خسارات مادی سنگینی متحمل شده بودند خواست تا یک میلیارد مارک بابت "خصومت نسبت به مردم آلمان" غرامت بپردازند.
حکومت نازی تلاش بسیاری مبذول می داشت تا در مدارس به کودکان آلمانی بیاموزد که چرا باید علیه یهودیان اقدام شود. به کودکان آموزش داده می شد که یهودیان گرسنه سلطه جویی بر جهان هستند. در ادبیات کودکان یهودیان به مثابه نژادی پست و جانی که خطری جدی برای مردم آلمان محسوب می شود ترسیم می شدند. بر اساس دستورالعملی که در سال 1937 به معلمان مدارس ابلاغ گردید، آنها موظف شدند اطمینان حاصل کنند که همه دانش آموزان "تا آخر عمر دشمن یهودیان باقی بمانند و فرزندانشان را نیز دشمن یهودیان بار بیاورند".
در برابر این خصومت و قهر فزاینده بسیاری از یهودیان از آلمان مهاجرت کردند. بین سال های 1933 و 1941 تقریبا 300 هزار نفر از جمعیت 500 هزار نفری یهودیان آلمان را ترک کردند. در سال 1941 نازی ها مهاجرت یهودیان را ممنوع کردند.
همه اینها ایدئولوژِی نازی است
7و 11 آوریل 1933: قانون کارمندان دولت تصریح نمود که تنها آریایی ها حق اشتغال به عنوان کارمند دولت را دارا هستند. در پی تصویب این قانون 30 هزار کارمند از ادارات دولتی تصفیه شدند
7آوریل: پروانه وکالت یهودیان قابل فسخ اعلام شد
10 مه: مراسم کتاب سوزان در شهرهای بزرگ آلمان برای سوزاندن کتابهای "غیرآریایی"
ژوییه 1933: قانون جدیدی عقیم ساختن اجباری مردان یهودی را مجاز می شمارد. حدود 200 هزار نفر به زور عقیم شدند
1935: استفاده یهودیان از استخرهای مورد استفاده آریایی ها ممنوع شد
15سپتامبر 1935: قوانین نورمبرگ یهودیان را بر مبنای اصول بیولوژیکی و نژادی تعریف می کند
یهودیان به شهروندان درجه دو بدون حقوق مدنی تنزل می یابند
نوامبر 1938: یهودیان از رفتن به سینماها و تئاترها و نمایشگاه های هنری منع می شوند. ثبت نام کودکان یهودی در مدارس آلمانی ممنوع می شود
دسامبر 1938: گواهینامه رانندگی همه یهودیان ملغی اعلام می شود
همه اینها ایدئولوژِی نازی است
نازی ها و یهودستیزی
نازی ها پس از به قدرت رسیدن در ١٩٣٣، بدون فوت وقت خشم و نفرت خود را متوجه یهودیان کردند. آزار و اذیت یهودیان رسمیت یافت و حمله به مغازه ها و اماکن یهودیان شیوع پیدا کرد.
نازی ها در آوریل 1933 فرمان تحریم های اقتصادی علیه یهودیان صادر کردند. در پی این فرمان صدور سیلی از قوانین و دستورات ضدیهودی آغاز شد و رد فاصله سالهای 1933 و 1945 بیش از 2000 قانون و فرمان نژادپرستانه توسط نازی ها وضع گردید.
نازی ها یهودیان را نه تنها پیروان یک مذهب بلکه متعلق به "نژاد سامی" توصیف می کردند و آنها را به سلطه جویی بر نژاد آریایی متهم می ساختند. در ١٩٣٥، قوانین نورنبرگ یهودیان را بر اساس "نژاد" تعریف کرد و با صدور دستور تفكیك كامل نژاد به اصطلاح "آریایی" از "غیرآریایی"، سلسله مراتب نژادی وجهه قانونی یافت و یهودیان از "جامعه مردم آلمان" که فولکس گماینشافت نامیده می شد، جداسازی شدند.
اقدامات یهودستیزانه نازی ها در شامگاه ٩ نوامبر ١٩٣٨ به اوج رسید. در آن شب نازی ها کنیسه ها و پنجره مغازه های متعلق به یهودیان را در سراسر آلمان و اتریش تخریب كردند. این واقعه به "شب شیشه های شکسته" معروف شد و در فردای آن هزاران یهودی دستگیر و روانه اردوگاههای کار اجباری شدند. دولت نازی حتی از یهودیان که خسارات مادی سنگینی متحمل شده بودند خواست تا یک میلیارد مارک بابت "خصومت نسبت به مردم آلمان" غرامت بپردازند.
حکومت نازی تلاش بسیاری مبذول می داشت تا در مدارس به کودکان آلمانی بیاموزد که چرا باید علیه یهودیان اقدام شود. به کودکان آموزش داده می شد که یهودیان گرسنه سلطه جویی بر جهان هستند. در ادبیات کودکان یهودیان به مثابه نژادی پست و جانی که خطری جدی برای مردم آلمان محسوب می شود ترسیم می شدند. بر اساس دستورالعملی که در سال 1937 به معلمان مدارس ابلاغ گردید، آنها موظف شدند اطمینان حاصل کنند که همه دانش آموزان "تا آخر عمر دشمن یهودیان باقی بمانند و فرزندانشان را نیز دشمن یهودیان بار بیاورند".
در برابر این خصومت و قهر فزاینده بسیاری از یهودیان از آلمان مهاجرت کردند. بین سال های 1933 و 1941 تقریبا 300 هزار نفر از جمعیت 500 هزار نفری یهودیان آلمان را ترک کردند. در سال 1941 نازی ها مهاجرت یهودیان را ممنوع کردند.
ایننازی ها پس از به قدرت رسیدن در ١٩٣٣، بدون فوت وقت خشم و نفرت خود را متوجه یهودیان کردند. آزار و اذیت یهودیان رسمیت یافت و حمله به مغازه ها و اماکن یهودیان شیوع پیدا کرد.
نازی ها در آوریل 1933 فرمان تحریم های اقتصادی علیه یهودیان صادر کردند. در پی این فرمان صدور سیلی از قوانین و دستورات ضدیهودی آغاز شد و رد فاصله سالهای 1933 و 1945 بیش از 2000 قانون و فرمان نژادپرستانه توسط نازی ها وضع گردید.
نازی ها یهودیان را نه تنها پیروان یک مذهب بلکه متعلق به "نژاد سامی" توصیف می کردند و آنها را به سلطه جویی بر نژاد آریایی متهم می ساختند. در ١٩٣٥، قوانین نورنبرگ یهودیان را بر اساس "نژاد" تعریف کرد و با صدور دستور تفكیك كامل نژاد به اصطلاح "آریایی" از "غیرآریایی"، سلسله مراتب نژادی وجهه قانونی یافت و یهودیان از "جامعه مردم آلمان" که فولکس گماینشافت نامیده می شد، جداسازی شدند.
اقدامات یهودستیزانه نازی ها در شامگاه ٩ نوامبر ١٩٣٨ به اوج رسید. در آن شب نازی ها کنیسه ها و پنجره مغازه های متعلق به یهودیان را در سراسر آلمان و اتریش تخریب كردند. این واقعه به "شب شیشه های شکسته" معروف شد و در فردای آن هزاران یهودی دستگیر و روانه اردوگاههای کار اجباری شدند. دولت نازی حتی از یهودیان که خسارات مادی سنگینی متحمل شده بودند خواست تا یک میلیارد مارک بابت "خصومت نسبت به مردم آلمان" غرامت بپردازند.
حکومت نازی تلاش بسیاری مبذول می داشت تا در مدارس به کودکان آلمانی بیاموزد که چرا باید علیه یهودیان اقدام شود. به کودکان آموزش داده می شد که یهودیان گرسنه سلطه جویی بر جهان هستند. در ادبیات کودکان یهودیان به مثابه نژادی پست و جانی که خطری جدی برای مردم آلمان محسوب می شود ترسیم می شدند. بر اساس دستورالعملی که در سال 1937 به معلمان مدارس ابلاغ گردید، آنها موظف شدند اطمینان حاصل کنند که همه دانش آموزان "تا آخر عمر دشمن یهودیان باقی بمانند و فرزندانشان را نیز دشمن یهودیان بار بیاورند".
در برابر این خصومت و قهر فزاینده بسیاری از یهودیان از آلمان مهاجرت کردند. بین سال های 1933 و 1941 تقریبا 300 هزار نفر از جمعیت 500 هزار نفری یهودیان آلمان را ترک کردند. در سال 1941 نازی ها مهاجرت یهودیان را ممنوع کردند.
ایننازی ها پس از به قدرت رسیدن در ١٩٣٣، بدون فوت وقت خشم و نفرت خود را متوجه یهودیان کردند. آزار و اذیت یهودیان رسمیت یافت و حمله به مغازه ها و اماکن یهودیان شیوع پیدا کرد.
نازی ها در آوریل 1933 فرمان تحریم های اقتصادی علیه یهودیان صادر کردند. در پی این فرمان صدور سیلی از قوانین و دستورات ضدیهودی آغاز شد و رد فاصله سالهای 1933 و 1945 بیش از 2000 قانون و فرمان نژادپرستانه توسط نازی ها وضع گردید.
نازی ها یهودیان را نه تنها پیروان یک مذهب بلکه متعلق به "نژاد سامی" توصیف می کردند و آنها را به سلطه جویی بر نژاد آریایی متهم می ساختند. در ١٩٣٥، قوانین نورنبرگ یهودیان را بر اساس "نژاد" تعریف کرد و با صدور دستور تفكیك كامل نژاد به اصطلاح "آریایی" از "غیرآریایی"، سلسله مراتب نژادی وجهه قانونی یافت و یهودیان از "جامعه مردم آلمان" که فولکس گماینشافت نامیده می شد، جداسازی شدند.
اقدامات یهودستیزانه نازی ها در شامگاه ٩ نوامبر ١٩٣٨ به اوج رسید. در آن شب نازی ها کنیسه ها و پنجره مغازه های متعلق به یهودیان را در سراسر آلمان و اتریش تخریب كردند. این واقعه به "شب شیشه های شکسته" معروف شد و در فردای آن هزاران یهودی دستگیر و روانه اردوگاههای کار اجباری شدند. دولت نازی حتی از یهودیان که خسارات مادی سنگینی متحمل شده بودند خواست تا یک میلیارد مارک بابت "خصومت نسبت به مردم آلمان" غرامت بپردازند.
حکومت نازی تلاش بسیاری مبذول می داشت تا در مدارس به کودکان آلمانی بیاموزد که چرا باید علیه یهودیان اقدام شود. به کودکان آموزش داده می شد که یهودیان گرسنه سلطه جویی بر جهان هستند. در ادبیات کودکان یهودیان به مثابه نژادی پست و جانی که خطری جدی برای مردم آلمان محسوب می شود ترسیم می شدند. بر اساس دستورالعملی که در سال 1937 به معلمان مدارس ابلاغ گردید، آنها موظف شدند اطمینان حاصل کنند که همه دانش آموزان "تا آخر عمر دشمن یهودیان باقی بمانند و فرزندانشان را نیز دشمن یهودیان بار بیاورند".
در برابر این خصومت و قهر فزاینده بسیاری از یهودیان از آلمان مهاجرت کردند. بین سال های 1933 و 1941 تقریبا 300 هزار نفر از جمعیت 500 هزار نفری یهودیان آلمان را ترک کردند. در سال 1941 نازی ها مهاجرت یهودیان را ممنوع کردند.
همه اینها ایدئولوژِی نازی است
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
