01-05-2014، 14:17
مثِ گُربههای وِلگرد ، تو خیابونا پَلاسه
با غمُ غصّه رفیقه ، خنده رُ نمیشناسه
تختهنرده زندهگی رُ همیشه باخته وُ ساخته
امّا بازم پِیِ بُرده ، فکرِ جُف شیشِ یه طاسه
با غمُ غصّه رفیقه ، خنده رُ نمیشناسه
تختهنرده زندهگی رُ همیشه باخته وُ ساخته
امّا بازم پِیِ بُرده ، فکرِ جُف شیشِ یه طاسه