روانشناسی کودکان

[eɴιɢмαтιc]

فقط وقتی که از شما دعوت کرد با او همراه شوید..کودك بسیاری از نقش های اجتماعی را میتواند از طریق بازی های محلی یاد بگیرد و به ایفای آن ها بپردازد.

بازی های پر تحرک کودک خود را محدود نکنید، با این کار نه تنها جلوی رشد فکری او را می گیرید، رشد جسمی او را هم مختل می کنید.

در اينجا به چند فايده بازي براي كودك اشاره مي كنيم:

1- بازی حس کنجکاوی کودک را به برمی انگیزاند و قدرت ابتکار او را تحریک میکند.

2-بازی، کودک را در برابر مشکلات مقاوم میکند و به او اعتماد به نفس میبخشد.

3-كودك بسیاری از نقشهای اجتماعی را میتواند از طریق بازی های محلی یادبگیرد و به ایفای آنها بپردازد. برای نمونه كودك در بازی، نقش پدر یا مادر را یاد گرفته و تمرین میکند. همچنین پرورش و تقویت حس نوع دوستی و تعاون كودكان در حین برخی بازی های سنتی و محلی انجام میگیرد.

4-بازی موجب تعدیل تمایلات عاطفی کودک میگردد.

5- بسیاری از مهارت های زندگی را میتوان از طریق بازی به كودكان آموخت. مهارت های دوختن، برش زدن، آشپزی، گوش كردن، جارو زدن و... را كودكان در فرآیند بازی می آموزند و آن را به خوبی انجام میدهند.

6- بازی رشد جسمانی او را افزایش میدهد

انواع مختلف بازی جسمانی به ایجاد مهارتهای مختلف کمک میکند: برای مثال لی لی کردن تعادل ایجاد میکند؛ بالا رفتن از میلههای میمونی (monkey bar) استقامت او را بالا میبرد. فعالیتهای ورزشی شامل ایجاد مهارت هماهنگی میشوند. نخست مهارتهای حرکتی اصلی مانند دویدن، پرت کردن و رکاب زدن افزایش می یابند، اما مهارتهای حرکتی ظریف دیرتر شکل میگیرند.

کودک ۳ سالهای که با دقت بلوک خانه سازی را روی هم میچیند و برج درست میکند، نه تنها درباره جاذبه زمین و تعادل چیزی می آموزد، بلکه مهارت هماهنگی دست و چشم او نیز افزایش مییابد. مهارتی که کودک در طول بازی کسب میکند، به زندگی روزانه او انتقال مییابد: کودک ۳ ساله بعد از کمی تمرین قادر خواهد شد که خودش لباس بپوشد و غذا بخورد و این مهارتها به او احساس استقلال میدهد.

7-بازی موجب آموختن همکاری، فعالیت های گروهی، تعاون و تمرین این امور میشود.

8-كودک در ضمن بازی در می یابد که برای موفقیت نمی تواند تکروی کند ، اگر بخواهد در کار و زندگی خود موفق باشد لازم است فعالیت خود را در جهت درخواست دیگران صرف نظر کند و در طریق ایجاد وضع مطلوب باشد.

9- کودکان خردسال با استفاده از روش کوشش- خطا و تجربه ای که درحین بازی به دست می آورند سعی می کنند قوانین و پدیده های اطرافشان را بشناسند و روشهای تسلّط بر آنها را بیاموزند.

10- بازی قوه تخیل او را تقویت میکند

بازیهای تخیلی یا وانمود کردن یکی از شالوده های دنیای کودک است. کودک حدوداً در ۲ سالگی این رفتار را از خود بروز میدهد. تقریباً هر چیزی از جمله اشیاء روزمره میتواند قوه تخیل او را برانگیزد. زیرا او از این اشیاء به عنوان نماد استفاده میکند. او یاد میگیرد که یک چیز میتواند نماد چیزهای دیگری باشد. او با استفاده از توانایی جدیدش یعنی وانمود کردن میتواند از یک تکه چوب به عنوان قایق و از قابلمه و... به عنوان طبل استفاده کند.

نقش شما هنگام بازی با کودکتان

به کودکتان در چارچوب ایمنی و محدودیت های زمانی اجازه بدهید تعیین کند که چه کار کنید و چگونه آن را انجام دهید. با این کار او فرصتی برای آزمون قضاوت هایش مییابد و به او کمک میکند که به شما نشان دهد به چه چیزی علاقه دارد. به او ملحق شوید و با او بازی کنید، اما فقط وقتی که از شما دعوت به بازی کرد. وقتی به شما اجازه میدهد که وارد دنیای تخیلیاش شوید کنترل کامل بازی را به او بدهید. در زندگی واقعی شاید این مسئولیت با شما باشد، اما دنیای بازی متعلق به اوست.

با توجه کردن به کودکتان هنگام بازی، اعتماد بنفس را در او ایجاد میکنید. برای مثال، وقتی همراه با او تخیل و وانمود میکنید، به او نشان میدهید که دنیای تخیلیاش را قبول دارید و اینکه چیزی که او به آن علاقه دارد، برای شما جالب است و برای اهمیت دارد.