قران وریاضی

[ALI REZA J]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى پسر مسعود! آنان بر كسانى كه با پيروى از سنّت من، فرايض خدا را به جاى مى آوردند، خرده مى گيرند . خداوند متعال فرموده است : «و آنها را مسخره كرديد تا ياد مرا از خاطرتان بردند و به آنها مى خنديديد . امروز من پاداش صبر آنان را مى دهم» بحارالانوار
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : دَرِ بهشت به روى يكى از مسخره كنندگان باز مى گردد و به او گفته مى شود : بيا .او با غم و اندوه جلو مى رود و چون نزديك شد ، در به رويش بسته مى شود . سپس در ديگرى به رويش گشوده مى گردد··· اين كار مرتّبا تكرار مى شود تا جايى كه در به رويش باز مى گردد و گفته مى شود : بيا ، بيا ؛ اما او ديگر جلو نمى رود .کنزالعمال

---

خداوند می فرماید:

چون به چیزی از آیات ما آگاهی یابد آن را مسخره می کند، آنان عذابی خوار کننده دارند و جهنم در انتظار آنها است، آنچه در دنیا از مقام و ثروت کسب کرده اند ( یا غیر خدا ) را ولیٍ خود گرفته اند آنها را بی نیاز نمی سازد و آنان عذاب بزرگی دارند.

همچنین می فرمایند:

جایگاه شما آتش دوزخ است، هیچ یار و یاوری برایتان نیست، و این عذاب به خاطر آنست که آیات الهی را به ریشخند و سخریه گرفتید.

در جایی دیگر در قرآن کریم خداوند این عمل را آنقدر مذموم می شمارد که می فرماید:

هر گاه کسانی را دیدی که آیات ما را استهزاء می کنند، از آنها روی برگردان تا به سخن دیگری بپردازند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند، پس از یاد آوری، با این گروه ستمکار منشین.

در آیه ای دیگر آمده است که مسخره کردن انسان را از یاد خدا غافل می کند و انسان را از سخن گفتن با خدا محروم می سازد. خداوند به مسخره کنندگان می فرماید:

دور شوید و به دوزخ در آیید و با من سخن مگویید.(فراموش کرده اید) گروهی از بندگانم می گفتند: پروردگارا ما ایمان آورده ایم؛ ما را بیامرز و بر ما رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی. اما شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا (این عمل) شما را از یاد من غافل کرد؛ و شما آنها را به آنان می خندید.

در آیه دیگری خداوند می فرماید:

خداست که آنها را به مسخره می گیرد و فرصتشان می دهد تا در طغیان خود سرگردان نمانند.

از این آیه دریافت می شود که خداوند خودش مسخره کنندگان را مسخره می کند. به این روش که آنان را از یاد خود غافل می کند و در دنیا سرگردانشان می نماید.

در جایی دیگر از قرآن کریم آمده است که خداوند می فرماید:

بد کاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان می خندیدند، و هنگامی که از کنارشان می گذشتند مسرور و خندان بودند، و هنگامی که آنان را می دیدند، می گفتند: به یقین اینها گمراهانند. در حالی که آنها مأموریت مراقبت مؤمنان را نداشتند ولی امروزه مؤمنان به کافران می خندند


همین ها برا جوابت کاملن.
پایان.