23-05-2015، 18:23
شکی نیست که خدا ارحم الراحمین هست اما در عین حال شدید العذاب هم هست.
مهربانی خداوند رو میشه خیلی راحت احساس کرد اما این مهربانی نباید زمینه ساز سوء استفاده بشه.
خداوند در قرآن کریم میفرماید که آیا میخواهید شما رو از کسانی آگاه کنم که تلاششون در این دنیا گم شد و کارشون زیانبارترین کارهاست، اونها کسانی هستند که خیال میکنند کار خوب انجام میدهند.
خیلی وقت ها کارهای خوبی انجام میدیم بعد فکر می کنیم کارمون راه افتاده اما وقتی میایم با معیار میسنجیمش میبینیم وضعمون خیلی خرابه. این دقیقا حکایت ماست.
فکر می کنیم من که به فلان بچه فقیر کمک کردم آدم خوبیم اما وقتی قرآن رو باز می کنیم میبینیم خیلی جاهای دیگه کارمون لنگه. خمسمون رو ندادیم، کلی روزه داریم، حق چه کسانی رو ضایع کردیم و ...
به خاطر همینه که میگن اگه میخوای عاقبت به خیر بشی سه تا کار انجام بده: مشارطه، مراقبه، محاسبه.
یعنی اول صبح که از خواب بیدار شدی با خودت شرط کن امروز باید این کارهای خوب رو انجام بدم. بعد در طول روز مراقب باش پات نلرزه، آخر شب هم بشین حساب کن ببین چقدر موفق بودی.
این حساب کردن آخر شب مثل یه جور صورت حساب میان مدت میمونه. میقهمیم با خدا چند چندیم.
اگه کارمون درسته ادامه میدیم و اگه غلطه اصلاحش میکنیم.
و یه نکته دیگه:
وقتی میخوان به حسابمون رسیدگی کنن عمل مون رو میسنجن نه تصوراتمون رو. این که در دنیا فکر میکردیم از پل صراط رد میشیم و میرسیم بهشت یا اینکه پیش خودمون فکر میکردیم کارمون درسته و خدا دوستمون داره ملاک نیست. باید ببینیم کارهامون چقدر با معیارهای خدا هماهنگه.
مهربانی خداوند رو میشه خیلی راحت احساس کرد اما این مهربانی نباید زمینه ساز سوء استفاده بشه.
خداوند در قرآن کریم میفرماید که آیا میخواهید شما رو از کسانی آگاه کنم که تلاششون در این دنیا گم شد و کارشون زیانبارترین کارهاست، اونها کسانی هستند که خیال میکنند کار خوب انجام میدهند.
خیلی وقت ها کارهای خوبی انجام میدیم بعد فکر می کنیم کارمون راه افتاده اما وقتی میایم با معیار میسنجیمش میبینیم وضعمون خیلی خرابه. این دقیقا حکایت ماست.
فکر می کنیم من که به فلان بچه فقیر کمک کردم آدم خوبیم اما وقتی قرآن رو باز می کنیم میبینیم خیلی جاهای دیگه کارمون لنگه. خمسمون رو ندادیم، کلی روزه داریم، حق چه کسانی رو ضایع کردیم و ...
به خاطر همینه که میگن اگه میخوای عاقبت به خیر بشی سه تا کار انجام بده: مشارطه، مراقبه، محاسبه.
یعنی اول صبح که از خواب بیدار شدی با خودت شرط کن امروز باید این کارهای خوب رو انجام بدم. بعد در طول روز مراقب باش پات نلرزه، آخر شب هم بشین حساب کن ببین چقدر موفق بودی.
این حساب کردن آخر شب مثل یه جور صورت حساب میان مدت میمونه. میقهمیم با خدا چند چندیم.
اگه کارمون درسته ادامه میدیم و اگه غلطه اصلاحش میکنیم.
و یه نکته دیگه:
وقتی میخوان به حسابمون رسیدگی کنن عمل مون رو میسنجن نه تصوراتمون رو. این که در دنیا فکر میکردیم از پل صراط رد میشیم و میرسیم بهشت یا اینکه پیش خودمون فکر میکردیم کارمون درسته و خدا دوستمون داره ملاک نیست. باید ببینیم کارهامون چقدر با معیارهای خدا هماهنگه.