سین هفتم

[**elmira**]

تقدیم به تنها عشق زندگیم
دیگر زمانی تا تحویل سال نمانده است.می خواهم از تو بنویسم از بهاری که با تو برایم معنی پیدا می کند.هوای خانه ام
انتظار بوی بهار را می کشد و قلب خسته ی من نیز منتظر بهاری دیگر است.شکوفه های نارنج برای استقبالتاز صبح هزار بار خود را
در ایینه ی حوض اراسته اند و خورشید امروز طوری دیگر می تابد.سفره را می چینم;قران,ایینه,دیوان حافظ و سین ها را یکی یکی می گذارم
این هم از سیب,ششمین سین.
.
.
.
.
تیک تاک..تیک تاکساعت سفره ام بهار را برای دیدنت صدا می زندو قلب من از خدا تو را می طلبد.ماهی قرمز کوچکم در تنگ بلوری اش این سو و ان سو می رود.
و دلم من در سینه ام بی قراری می کند.امید وارم به امدنت و تفالی می زنم به دیوان حافظ:"گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر اید....گفتم که ماه من شو گفتا اگربر اید"
تبک تاک...تیک تاک...
صدای قدم هایت را می شنوم در کوچه ی خاطراتم قدم می زنی.در را می گشایم به روی چشمانت.قلب من در اضطراب دیدنت بی قرار تر از همیشه صدایت می زندو تو ارام می گویی:"سلام"وهفت سینم کامل می شود.من شاد از حضور تو وتو لبخند می زنی به برق چشمانم از سر شوق.ماهی قرمز کوچکم در تنگ بوری اش می رقصد و قلب من در اغوش مهربانت ارام می گیرد...