# داروشـناسی .

[spent †]

Amitriptyline (as Hcl)
آمی تریپتیلین
موارد و مقدار مصرف: 
موارد و مقدار مصرف 
افسردگي (بي اشتهايي يا اشتهاي مفرط ناشي از افسردگي)، درمان كمكي دردهاي نوروژتيك. 
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 75 mg/day در سه مقدار منقسم يا mg 150-50 هنگام خواب مصرف مي‌ شود. اين مقدار تا 200 mg/day افزايش مي‌ يابد. در صورت لزوم، حداكثر مقدار مصرف 300 mg/day است. 
از راه تزريق عضلاني، مقدار 30-20 ميلي گرم سه بار در روز مصرف مي‌ شود. به جاي اين روش مي‌ توان تمام مقدار مصرف را يك جا هنگام خواب تزريق كرد. 
سالخوردگان و نوجوانان: مقدار 30 mg/day در مقادير منقسم و 20 mg هنگام خواب مصرف مي‌ شود. اين مقدار ممكن است تا 150 ميلي گرم افزايش يابد. 
مصرف تزريقي دارو بايد هر چه سريعتر به مصرف خوراكي تبديل شود. 
مكانيسم اثر 
اثر ضد افسردگي: به نظر مي‌ رسد آمي تريپتيلين اثر ضد افسردگي خود را از طريق مهار برداشت مجدد نوراپي نفرين و سروتونين در انتهاهاي عصبي CNS نورونهاي پيش سيناپسي بروز مي‌ دهد و موجب افزايش غلظت و تشديد فعاليت اين واسطه‌هاي عصبي در فضاي سيناپسي مي‌ شود. 
شيوع اثر تسكين بخش اين دارو زياد است، ولي بعد از چند هفته در مقابل اين اثر تحمل ايجاد مي‌ شود.
موارد منع مصرف و احتياط: 
تداخل دارويي 
مصرف همزمان با داروهاي مقلد سمپاتيك، از جمله اپي نفرين، فنيل افرين، ‌فنيل پروپانول آمين و افدرين ممكن است موجب افزايش فشار خون شود. 
مصرف همزمان با وارفارين ممكن است باعث افزايش زمان پروترومبين و در نتيجه، بروز خونريزي شود. 
مصرف همزمان با هورمونهاي تيروئيدي، پيموزايد، ‌يا داروهاي ضد آريتمي (كينيدين، ديسوپيراميد، پروكائين آميد) ممكن است احتمال اختلال ريتم قلبي را افزايش دهد و باعث عيب انتقالي گردد. 
اين دارو ممكن است اثر كاهنده فشار خون داروهايي كه از طريق مركزي عمل مي‌ كنند، ‌مانند گوانتيدين، كلونيدين، متيل دوپا يا رزرپين، را كاهش دهد. 
مصرف همزمان با دي سولفيرام ممكن است موجب دليريوم و تاكيكاردي شود. 
در صورت مصرف همزمان اين دارو با داروهاي مضعف CNS، از جمله الكل، داروهاي تسكين بخش، ‌باربيتوراتها، ‌مخدرها، ‌داروهاي آرام بخش و بيهوش كننده‌ها (تسكين بيش از حد) احتمال بروز اثرات اضافي افزايش مي‌ يابد. 
مصرف همزمان با آتروپين يا ساير داروهاي آنتي كولينرژيك، مانند فنوتيازينها، آنتي هيستامينها، مپريدين و داروهاي ضد پاركينسون (تسكين بيش از حد، ‌انسداد فلجي روده، تغييرات بينايي و يبوست شديد)، اثرات اضافي را به دنبال خواهد داشت. همچنين، مصرف همزمان با متريزاميد، ‌خطر تشنج را افزايش مي‌ دهد. 
باربيتوراتها و استعمال زياد دخانيات، باعث القاي متابوليسم آمي تريپتيلين مي‌ شوند و اثرات درماني آن را كاهش مي‌ دهند. 
متيل فنيدات، سايمتيدين، داروهاي جلوگيري كننده از بارداري، پروپوكسي فن ‌و داروهاي مهار كننده گيرنده‌هاي بتا ممكن است متابوليسم آمي تريپتيلين را مهار كنند و غلظت پلاسمايي آن و در نتيجه، مسموميت ناشي از مصرف دارو را افزايش دهند. 
مصرف همزمان با كينولونها منجر به افزايش خطر آريتمي‌هاي تهديد كننده حيات مي‌ شود و بايد از مصرف همزمان آنها پرهيز نمود.