19-08-2015، 20:30
(آخرین ویرایش در این ارسال: 19-08-2015، 20:34، توسط ~ُُBön َBáŠŦ~.)
یه رشتیه میره دست شویی زلزله میاد همون جا میمیره
وقتی میخواستن تشییع جنازه اش کنند میگن:
این گل پرپر از دیار رشته
رفته بشاشه دیگه برنگشته
در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی دارند نیاکانمان به زن "مهربانو" میگفتند یعنی کسی که مهر خلق میکند و به مرد "مهربان " میگفتند به معنای نگهبان مهر .....
همدیگر رو با این کلمات پرمعنا صدا بزنیم ...
"مهربانو " همسر ، مادر، دختر، خواهر، دوست،
"مهربان" همسر، پدر، پسر، برادر، دوست....
-
وقتی میخواستن تشییع جنازه اش کنند میگن:
این گل پرپر از دیار رشته
رفته بشاشه دیگه برنگشته
در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی دارند نیاکانمان به زن "مهربانو" میگفتند یعنی کسی که مهر خلق میکند و به مرد "مهربان " میگفتند به معنای نگهبان مهر .....
همدیگر رو با این کلمات پرمعنا صدا بزنیم ...
"مهربانو " همسر ، مادر، دختر، خواهر، دوست،
"مهربان" همسر، پدر، پسر، برادر، دوست....
-
خیلی این پُست برام جالب بود (: شُمـاهاهم این به بعـد از این کلمات استفاده کنید بزارید همه با جمله های ایران اصیل آشنا شن [: