♥...:: بغــــــــــض قلــــــــــــم ::...♥

[~SoLTaN~]

مداد سفید ...

همه ی مداد رنگی ها مشغول بودند...
به جز مداد سفید...
هیچ کسی به او کار نمی داد...
همه می گفتند:{تو به هیچ دردی نمی خوری}...
یک شب که مداد رنگی ها...
توی سیاهی کاغذ گم شده بودند...
مداد سفید تا صبح کار کرد...
ماه کشید...مهتاب کشید...و آنقدر ستاره کشید که کوچک وکوچک و کوچک تر شد...
صبح توی جعبه ی مداد رنگی...جای او خالی بود...
جای او با هیچ رنگی پر نشد...

---

بغض خاطره ...

رو تمام قصه ها خط سیاه کشید و رفت

اشکای عاشقیمو تنگ غروب ندیدو رفت

گفت دیگه ترانه هام همه واسش تکرارین

تو جواب خوبیام بلند بلند خندید و رفت

دلخوشیم اون شده بود تو رویاهای هر شبم

دلمو مثل طلا یواشکی دزدیدو رفت

شعریادگارمو گذاشت کنار پنجره

رنگ حسرت و غمو رو نقاشیم پاشیدو رفت

توی دفترم نوشت عاشقی حرفه این روزاس

در خونه رو بازم پشت سرش کوبیدو رفت

ندونست که عاشقی سادگی و راستی میخواد

واسه همیشه از عاشقی دس کشید و رفت

این دفعه رفت تا ابد تا بغض پوچ خاطره

صدای گریه هامو پشت سرش نشنید ورفت

دوسه روزی مهمون من بود توی این بی کسیا

مث قاصدک بازم نیومده پریدورفت ...

---

حس مبهم ...

به من نزدیکی ودوری/ یه حس مبهمی دارم

تو این خلوت وتنهای/ سکوت پر غمی دارم

تورو هر لحظه کم دارم / کبیسه س بی تو امسالم

تو که بی من سفر کردی / خوشی رفته از احوالم

تو رو می بینمو نیستی / چه دنیای بدی دارم

همه دنیام به هم ریخته/ شبا با گریه بی دارم

شدم درگیر اون چشمات/ یه دیونه یه زنجیری

چه بی رحمانه رفتی و/ سراغ از من نمی گیری

تبی دارم که هیچ قرصی/اونو پایین نمیاره

می خوام آروم بشم اما/خیال تو نمی ذاره

نرو با من بمون ای تو / دلیل بغض هر لحظه

که تنها با تو خوبم من / صدات آرامش محضه

چشام از این که تو نیستی / از این تنهایی ترسیده

دلم از این که تو نیستی / دوچارشک وتردیده

تو که حوای من هستی / بذار پای تو آدم شم

تو که شیرین شیرینی / بذار فرهاد عالم شم ...

---

دلم تنگ است ...

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی

صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی

شدم از درد تنهایی گلی پژمرده و غمگین

ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو میدانی

میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم

چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته میرانی

تپش های دل خسته چه بی تاب و هراسانند

به من آخر بگو ای دل چرا امشب پریشانی

دلم دریای خون است وپر از امواج بی ساحل

درون سینه ام آری تو آن موج هراسانی

هماره قلب بیمارم به یاد توشود روشن

چه فرقی می کند اما تو که این را نمی دانی ...

---

شب جدایی ...

شبی غمگین شبی بارونی وسرد

مرا در غربت فردا رها کرد

دلم در حسرت دیداراو ماند

مرا چشم انتظار کوچه ها کرد

به من گفت تنهایی وغربت است

ببین با غربتش با ما چه ها کرد

تمام هستی ام بودو ندانست

که در قلبم چه آشوبی به پا کرد

و او هرگز شکستم را نفهمید

اگر چه تا ته دنیاصدا کرد ...

---

توبه ...

توبه می کنم که دیگه از تو چیزی ننویسم

می چکه باز روی دفتر،اشک درد خودنویسم

نمیشه،بی تو نمیشه،حتی یک ثانیه بودن

بی تو باید تا ته خط مرثیه از تو سرودن

بی تو بغض گریه هارو میشه تو آینه خوندش

میشه دفترای شعروبی حضور تو سوزندش

با تو هیچ حرفی ندارم،آی توی که توی قابی

این همه از تو نوشتم نیومد از تو جوابی

خنده تلخ تو عکست نمیذاره که بمیری

اون میخواد تا ته دنیا همه هستیمو بگیری

یا برو واسه همیشه از قاب رو دیوار

یا بیا از روی دوشم این همه غصه رو بردار

توبه می کنم که دیگه جز تو چیزی ننویسم

میگه برگرد با تمنا ،اشک درد شعر خیسم ...