جهاد ادامه دارد...(شهید جهاد مغنیه)

[ИĪИĴΛ ИĪƓĤƬ☛]

مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبديلًااحزاب﴿۲۳﴾
/ تحفه ای از جهاد های تازه به دنیا آمده /
/ برسد به دست خانواده عزیز ِمغنیه /
نمی دانم چه سری است که شهدا با مولایشان حسین (علیه السلام)رابطه عجیبی دارند و این رابطه حتی بعد از شهادتشان هم ادامه دارد..
حال خطابم به توست مادرِ جهادِ عزیز!
جنازه فرزندت را انگاه که آغشته به خون بود را دیدی ، نمی دانم چه مقدار غم را درسینه ات تحمل کردی تا مبادا دشمن خوشحال شود…اما میدانم راحت می توانستی صورت به صورت پسرت بگذاری …میدانم که همه با اکرام مواظبت بودند..
اما مادر جهاد ِعزیز!
صبرکن …من مادری را می شناسم که در صحرای محشرِ کربلا بود…صحنه ای رادید که تو آن را ندیدی…تو لحظه شهادت فرزندت را ندیدی…اما مادرم زهرا درکربلا بود ، آن گاه که سر از بدن فرزندش به جفا بریدند ، درحالی که او نوه رسول خدا بود…بدنش را زیر سم اسبان له کردند و باز نگاه ممتد مادر به تکه های بدن فرزندش بود..
مادر جهاد ِعزیز!
تو شاهد این لحظه ها برای فرزندت نبودی…تو لحظه اغشته به خون شدن فرزندت را ندیدی..درحالی که بدن پسرت سالم بود، راحت به بالینش رفتی… بدن مولایم حسین (علیه السلام) سه شبانه روز زیر افتاب سوزان کربلا پناه گرفته بود..مولایم حسین (علیه السلام ) تشنه لب جان سپرد درحالی که ارثیه مادرش آب بود درحالی که مادرش کوثر بود
مادر جهاد ِعزیز!
پس آرام گریه کن مبادا صدای گریه هایت را مادرم زهرا بشنود …
مادر جهاد ِعزیز!
میدانم هر روزی که برشما میگذرد …هر صبحی که از خدا به امانت میگیری داغ فرزندت همچنان در قلبت تازه می شود…گویی کنون خبر شهادت پسرت را شنیده ای…اما بدان داغی در عالم است که مصیبتش بزرگتراز مصیبت اسمانها و زمین است وچه مصیبتی بالاتر ازمصیبت داغ کربلا؟
پس آرام وصبورانه گریه کن ..مبادا آسمانیان دوباره بهانه بگیرند ، زمینیان گریه کنند و فرشتگان ضجه سر نهند..
ای عزیز ! هر موقع داغ فرزند بردلت سنگینی کرد و خواست قلبت را ازجا بکند …هرگاه دلتنگ خنده های جهاد شدی یاد لحظه های باهم بودن..صبرکن! که میوه صبر، وصال است…
به یاد علی اکبر حسین بیفت آنگاه که پدر مانده بود با جنازه عرباًعربای پسرش که در اوج جوانی بود چه کند؟خودت را جای لیلا بگذار که چه کشید…
نه مادر!تو باید ارام وصبورانه گریه کنی …در خلوتت آن گاه که بی قرار شدی با خود این قضایا را مرور کن تا دلت ارام گیرد تا کمتر بهانه تنهایی کنی…آخر چه مصیبتی بالاتر از مصیبت حسین…؟
ای عزیز! می دانم سخت است کسی را که با آرزوهایی در ذهنت او را بزرگ کرده ای بفهمی دیگر جسمش درکنارت نیست ، اما بدان اگرچه جهاد شهید شد ولی به والله قسم.. به والله قسم او جهادهایی را زنده کرد…حتی کسانی که نام جهاد را هم تا قبل ازشهادتش نشنیده بودند بعد شهادتش شیفته و مریدش شدند…
مادر جهاد ِعزیز!
بدان جهاد زندگی خیلی از ما جوانها را احیا کرد همچون یک احیاگر…وزندگی خیلی ازما جوانها را دگرگون کرد..خیلی ها را با واژه شهادت آشنا کرد …وهمچون خودش، آنها را محکم واستوار در این راه قرار داد تا جایی که حاضرند تا پای جــــــــــان فدایی اسلام شوند و تا شهید نشوند راضی نمی شوند ، پس بدان اگر چه جهاد در کنارمان نیست ، اما مگر کسی که اهدای عضو میکند را مرده میپندارند؟؟ درحالی که به وسطه او جانهایی زنده شدند…به جان کسی که جانم در دست اوست جهاد به ما جوانها زندگی بخشید…پس او را مرده مپندار که او هنوز زنده است ، سندِ زنده بودنش ، ما جوانها هستیم …پس بی قراری نکن که بی قراری،تنها برای جوان ازدست داده هاست
مادر جهادِ عزیز!
بدان جهادت بالاخره به آرزویش رسید…بدان الان ،همین الان درکنار خداست درکنار مولایش حسین …مگر جهاد بی قرار خدا نبود…؟ مگر رابطه اش با خدا خاص و عحیب نبود…؟
مگر مادر چیزی غیر از براورده شدن آرزوی فرزندش را ازخدا می خواهد…؟
ای عزیز ِجهاد ! آرام باش که بالاخره جهادت آرام شد مگر یک روح در دوبدن نیستید ؟ پس تو هم باید به ارامش برسی…و بدان توهم روزی در جوار جهادت به آرامش ابدی خواهی رسید…
اما برای ما جوانهای جهادی دعا کن که دعای تو برحق است …
دیگر خوشحال و آرام باش که خدا از جهادت راضی شده است ..وچه چیزی بالاتر از رضایت معبود…؟
حسی در درونم میگوید هنگامی که جهاد نفس های آخرش را در این دنیا می کشید خدا در آسمان این ندا را سرداد:
یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعی‏ إِلى‏ رَبِّكِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً فَادْخُلی‏ فی‏ عِبادی وَ ادْخُلی‏ جَنَّتی‏» فجر/۳۰-۲۷٫
*بیا بنده خوب من*
وبدان! اجر شما که در این راه صبر کردید و کار زینبی کردید از شهید کمتر نیست…
حال ، مادرم آرام تر حرف بزن …آرام تر گریه کن. چون آرامش، دیگر از آن ِ توست تا وقتی جهادت آرام است تا وقتی ما جهادیون زنده ایم نمی گذاریم آب دردلتان تکان بخورد …نمی گذاریم اسراییل و اسراییلیان در این جهان با آرامش زندگی کنند به والله قسم آرامش را از آنها خواهیم گرفت و نخواهیم گذاشت خون جهاد و جهادهای آینده پایمال شود ، که این راه همچنان ادامه دارد…زیرا خونی که می جوشد و انسان زنده میکند، هیچ گاه پایمال نمی شود …آرام باش که خون پسرت خوب جوشید … دیگر ازخدا چه می خواهی؟بالاترازاین؟
ای عزیز!به آینده ای روشن فکرکن …آینده ای که در برابر توست …آینده ای که جهادیون ،جهاد به پا میکنند و دیگر اسراییلی نخواد بود…
ای عزیز !می دانم که بالاخره در آن جهان ِجاودان، جهادت را می بینی پس بی قراری نکن و این چند صباح دنیا را تحمل کن …دنیا چند روز بیشتر نیست…وبدان که درجوار رحمت ایزدی و حضرت زهرا(سلام الله علیها) و امیرالمومنین (علیه السلام) و حاج عماد و مصطفی و جهاد به آرامش ابدی خواهی رسی …پس صبرِزینبی کن ،که واقعه عاشورا را زینب احیا کرد…
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللهِ اَمواتًا بَل اَحیآءٌ عِندَ رَبِّهِم یرزَقون فَرِحینَ بِمآ ءاتهُمُ اللهُ مِن فَضلِه ال عمران ﴿۱۶۹﴾
شادی روح شهدای عزیزمان ازهر خطه این کره خاکی وبرای آرامش قلب خانواده این بزرگ مردان
صلوات