بازی آنلاین
آپلود عکس
این تاپیک به صورتی هفتگی آپ خواهد شد.-.
____________________
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۴
تماشاخانه: سجاد افشاریان در نمایش «کوچه برلن» موضوع جالب توجهی را دستمایه کار قرار داده است، رجوع انسان ها برای کم کردن از دردها و تنهایی به المان های مذهبی نظیر: امامزاده ها و نشان های مذهبی ، افشاریان در متنی جسور نشان می دهد که استفاده از آرام کننده های مذهبی امید را برای ما زنده نگه می دارد، حتی اگر هیچ تاثیر ملموسی برای ما نداشته باشد، زبان نمایش شیرین و طنازانه است از همین جهت مخاطب می تواند با موضوع ملموس و زبان جذاب با کار ارتباط بگیرد.
برشی از نمایش:
این که رسمش نمی شه. از دست این مَردم لَچر می آن به تو شکایت می کنن. از دست تو باید رفت به کی شکایت کرد؟ آخه خب نشسته ی این جا برای همین کارها دیگه. اگه به داد یه زن بدبخت با چهار سر عایله نرسی می خوای به داد کی برسی؟ این همه آیینه بندون ات کردن برا چی؟ برای این که یه گره ای رو باز کنی دیگه. اگه این کارم نکنی که این اَلنگ و دولَنگ به چه دردی می خوره؟
اکران: فیلم قدرتمند و جسور هاتف علیمردانی پس از کش و قوس های فراوان بالاخره به پرده رسید و اکران شد، اثری که انگار قرار نیست در کارنامه علیمردانی تکرار شود، فیلم از جمله درام اجتماعی های تاثیر گذار یکی دوسال اخیر است؛ پر از بازی های خوب و فیلمبرداری حرفه ای محمود کلاری و کلی خوب دیگر، شاید تنها ایراد فیلم را بشود به عطف گذاری های فیلمنامه مربوط دانست که آن هم در سطحی وسیع و برای مخاطب خیلی به چشم نمی آید، در فیلم یک بازی متفاوت از باران کوثری می بینید و تصاویری دلنواز و حساب شده از تیم فیلمبرداری، البته «کوچه بی نام» می توانست در شخصیت پردازی و چینش آدم های داستان قدرتمند ترعمل کند اما به هر حال با اثری مواجهیم که دیدنش در سینما پشیمانی ندارد.
کیوسک: فصلنامه «روایت» از مظلوم ترین نشریات ایرانی است که روی پیشخوان حضور دارد، مجله ای فوق العاده حرفه ای که در هر شماره موضوعی خاص را دست آویز نگارش قرار می دهد، روایت در این شماره با محور قرار دادن شمال آن هم از دریچه تهرانی ها مطالبی جدی و در عین حال متفاوت و جذابی را ارائه کرده است، نگاه به موضوعی روزمره با عمقی بیشتر که انسان را به تفکر می اندازد، در حقیقت «روایت» و نشریاتی از این دست تلاش می کنند ما را ترغیب کنند که فکر کنیم به پدیده هایی که در ظاهر به نظر ناچیز و کم اهمیت می آیند اما اتفاقا جای تفکر و تحلیل بسیاری دارند. اگر می خواهید شمال رفتن هایتان رنگ تازه ای بگیرد و این همه ولع و تحمل ترافیک جاده های پر پیچ و خم را بهتر درک کنید و از حجم عصبیت کم شود این شماره «روایت» را از دست ندهید.
نمایش خانگی: «اسب سفید پادشاه»: دختری 25 ساله به نام ماری که سال‌ها است فصول مختلف زندگی‌اش را سپری کرده، اینک فصل عشق زندگی خود را تجربه می‌کند. فصلی که چالش بزرگ قهرمان اصلی فیلم سینمایی «اسب سفید پادشاه» خواهد بود.
فیلم بی شباهت به فیلم های پیش از انقلاب نیست؛ مخصوصا از لحاظ طرح و پیرنگ داستان عشق یک دختر جنوب شهری با بازی الناز شاکر دوست به شوهر نه چندان مقیدش و... به کارنامه لطیفی که نگاه بیاندازیم با آثاری مواجهیم که در عین جلب توجه منتقدین، مخاطب عام را هم راضی نگه داشته است، اما در این اثر لطیفی گویا فراموش کرده که با مخاطبینی امروزی و محصور در دنیای ارتباطات طرف است و از همین جهت فیلم در خیلی اوقات کهنه نشان می دهد.
کنسرت: شهرام ناظری به همراه حافظ ناظری امشب و فرداشب در سالن نژاد فلاح کرج مهمان کرجی ها خواهند بود، در همین دو شب همایون شجریان هم مهمان اهوازی ها خواهند بود و مطمئنا برسر بلیط کنسرت او دعواست! خوشا به حال اهوازی ها، فرداشب در گرگان مهدی احمدوند اجرا خواهد داشت که به هر حال مخاطبینی از نسل های جدیدتر دارد، در تهران هم که بعد از برگزاری جشنواره موسیقی فجر هیچ خبری از هیچ کنسرتی نیست و برنامه گذارها بیشتر در تدارک کنسرت های اواخر اسفند هستند.
آلبوم: «چه آتش ها» با صدای همایون شجریان و آهنگسازی علی قمصری از آن دست آثار موسیقی ایرانی است که تلفیق به درستی در آن اجرا شده و فقط محدود به ساز بندی و اشعار نیست، آلبوم در کنار استفاده از سنت موسیقی ایرانی با سازبندی مناسب و استفاده از موسیقی فلامنگو رنگی از موسیقی آندلسی را هم با خود دارد. در این اثر انواع حالات درگیر کننده انسانی از شادی تا اندوه و غم به وزین ترین شکل ممکن شنیده می شود، خصوصا با اجرای قدرتمند و لحن مناسب همایون شجریان و البته نوازندگانی که به خوبی در خدمت تفکر قمصری قرار گرفته اند، در اشعار هم تنوع و رنگ بندی دلنشینی وجود دارد، از حافظ و سعدی تا خیام و حتی محمد علی بهمنی آلبوم اثر تازه منتشر شده ای نیست اما همیشه تازگی دارد.
____________________
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۴
تماشاخانه: سجاد افشاریان در نمایش «کوچه برلن» موضوع جالب توجهی را دستمایه کار قرار داده است، رجوع انسان ها برای کم کردن از دردها و تنهایی به المان های مذهبی نظیر: امامزاده ها و نشان های مذهبی ، افشاریان در متنی جسور نشان می دهد که استفاده از آرام کننده های مذهبی امید را برای ما زنده نگه می دارد، حتی اگر هیچ تاثیر ملموسی برای ما نداشته باشد، زبان نمایش شیرین و طنازانه است از همین جهت مخاطب می تواند با موضوع ملموس و زبان جذاب با کار ارتباط بگیرد.
برشی از نمایش:
این که رسمش نمی شه. از دست این مَردم لَچر می آن به تو شکایت می کنن. از دست تو باید رفت به کی شکایت کرد؟ آخه خب نشسته ی این جا برای همین کارها دیگه. اگه به داد یه زن بدبخت با چهار سر عایله نرسی می خوای به داد کی برسی؟ این همه آیینه بندون ات کردن برا چی؟ برای این که یه گره ای رو باز کنی دیگه. اگه این کارم نکنی که این اَلنگ و دولَنگ به چه دردی می خوره؟
اکران: فیلم قدرتمند و جسور هاتف علیمردانی پس از کش و قوس های فراوان بالاخره به پرده رسید و اکران شد، اثری که انگار قرار نیست در کارنامه علیمردانی تکرار شود، فیلم از جمله درام اجتماعی های تاثیر گذار یکی دوسال اخیر است؛ پر از بازی های خوب و فیلمبرداری حرفه ای محمود کلاری و کلی خوب دیگر، شاید تنها ایراد فیلم را بشود به عطف گذاری های فیلمنامه مربوط دانست که آن هم در سطحی وسیع و برای مخاطب خیلی به چشم نمی آید، در فیلم یک بازی متفاوت از باران کوثری می بینید و تصاویری دلنواز و حساب شده از تیم فیلمبرداری، البته «کوچه بی نام» می توانست در شخصیت پردازی و چینش آدم های داستان قدرتمند ترعمل کند اما به هر حال با اثری مواجهیم که دیدنش در سینما پشیمانی ندارد.
کیوسک: فصلنامه «روایت» از مظلوم ترین نشریات ایرانی است که روی پیشخوان حضور دارد، مجله ای فوق العاده حرفه ای که در هر شماره موضوعی خاص را دست آویز نگارش قرار می دهد، روایت در این شماره با محور قرار دادن شمال آن هم از دریچه تهرانی ها مطالبی جدی و در عین حال متفاوت و جذابی را ارائه کرده است، نگاه به موضوعی روزمره با عمقی بیشتر که انسان را به تفکر می اندازد، در حقیقت «روایت» و نشریاتی از این دست تلاش می کنند ما را ترغیب کنند که فکر کنیم به پدیده هایی که در ظاهر به نظر ناچیز و کم اهمیت می آیند اما اتفاقا جای تفکر و تحلیل بسیاری دارند. اگر می خواهید شمال رفتن هایتان رنگ تازه ای بگیرد و این همه ولع و تحمل ترافیک جاده های پر پیچ و خم را بهتر درک کنید و از حجم عصبیت کم شود این شماره «روایت» را از دست ندهید.
نمایش خانگی: «اسب سفید پادشاه»: دختری 25 ساله به نام ماری که سال‌ها است فصول مختلف زندگی‌اش را سپری کرده، اینک فصل عشق زندگی خود را تجربه می‌کند. فصلی که چالش بزرگ قهرمان اصلی فیلم سینمایی «اسب سفید پادشاه» خواهد بود.
فیلم بی شباهت به فیلم های پیش از انقلاب نیست؛ مخصوصا از لحاظ طرح و پیرنگ داستان عشق یک دختر جنوب شهری با بازی الناز شاکر دوست به شوهر نه چندان مقیدش و... به کارنامه لطیفی که نگاه بیاندازیم با آثاری مواجهیم که در عین جلب توجه منتقدین، مخاطب عام را هم راضی نگه داشته است، اما در این اثر لطیفی گویا فراموش کرده که با مخاطبینی امروزی و محصور در دنیای ارتباطات طرف است و از همین جهت فیلم در خیلی اوقات کهنه نشان می دهد.
کنسرت: شهرام ناظری به همراه حافظ ناظری امشب و فرداشب در سالن نژاد فلاح کرج مهمان کرجی ها خواهند بود، در همین دو شب همایون شجریان هم مهمان اهوازی ها خواهند بود و مطمئنا برسر بلیط کنسرت او دعواست! خوشا به حال اهوازی ها، فرداشب در گرگان مهدی احمدوند اجرا خواهد داشت که به هر حال مخاطبینی از نسل های جدیدتر دارد، در تهران هم که بعد از برگزاری جشنواره موسیقی فجر هیچ خبری از هیچ کنسرتی نیست و برنامه گذارها بیشتر در تدارک کنسرت های اواخر اسفند هستند.
آلبوم: «چه آتش ها» با صدای همایون شجریان و آهنگسازی علی قمصری از آن دست آثار موسیقی ایرانی است که تلفیق به درستی در آن اجرا شده و فقط محدود به ساز بندی و اشعار نیست، آلبوم در کنار استفاده از سنت موسیقی ایرانی با سازبندی مناسب و استفاده از موسیقی فلامنگو رنگی از موسیقی آندلسی را هم با خود دارد. در این اثر انواع حالات درگیر کننده انسانی از شادی تا اندوه و غم به وزین ترین شکل ممکن شنیده می شود، خصوصا با اجرای قدرتمند و لحن مناسب همایون شجریان و البته نوازندگانی که به خوبی در خدمت تفکر قمصری قرار گرفته اند، در اشعار هم تنوع و رنگ بندی دلنشینی وجود دارد، از حافظ و سعدی تا خیام و حتی محمد علی بهمنی آلبوم اثر تازه منتشر شده ای نیست اما همیشه تازگی دارد.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
