« گــفـتـگوی آزاد » نسخه 285

[ʜɪᴅᴅᴇɴ]

:|
:||
:|||
:||||
:|||
:||
:|
OMG:|

---

:|
بو مياد:٧
گوي:|
ولي پاسخي نشوي:|

ایزی را گِره کن بر کمَرَت اِی وِی≈" تا شوی رَستگار زِ عادتِ بی اختیار"≈ :||||
عجب بیتی سرودَم برایت  :||||
و اینکه خواهشمندم که اثرات بنده حقیر را با این شکل» :| «کپی نَنِما! 
و اینگونه اعمالیست که فرار مغز ها را شکل میدهد
پاسخی حکیمانه بگوی تا نَشَوَم رُسوآی خُلقُ خوی

اين طرز صحبت با من؟:|اين ارمان هاي دين؟:|
اينايي كه گفتيو تَرجمه كن اي پسرك خل:|
ابتكار خودم بود :|
نسكي:|
و تو را نصيحت همي كنم كه ازدياد اعتماد به نفس إنسان را همي نابود سازد:|
گر خواهي رسواي  خلق نشوي به پ خ مراجعه كن:|

ابتکاری بود واقعا حکیمانه که قبلا بدست من طراحی گشته بود (;
و سخنی دارم سوال بر انگیز..!
که امیر حسین هَمی رستگار گشتُ همی دارایِ فرزند شُد..!
و تو چرا همچنان آسُ پاس مانده ای?؟
اِی برادرِ بزرگ که جانم فدای تو قُربان مهربانیُ لُطفُ صفای تو
▲ با اندکی تَلخیص▲
همی میگفتم که راه رستگاری را در پیش بگیر ای دوست که نمیدانتمت خانه ی دوست کجـــــآست..؟
:|

پسر كو ندارد نشان از پدرD:
:|
اري سوْالي بود داستان دار :|
آسو پاسي را ترجيح ميدهم به زندگي بد بختي خانواده كيفو دادا دعوا و فريادو غيره:|
جواب اين سوْال بسي محرمانه است بين منو دو دوست ديگر:|
خوش ندارم شخصي خداي ناكرده بيخيال:|
بندر بسي داراي هواي جاي خالي است:|

آری دارد بیاُ ببین :||
هوای بندر معلوم است که بَسی شدیداً بر تو ساخته است :|!
بهار بهار ندای ما V:
تو گَر از عَهدِ خُردیَّت یاد آمدی ،که آسُ پاس بودی در کنار من ، نکردی در این روز بر من جَفا ،که تو نَره غولیُ من پیر پِسر :|||
._.
جای من راهم در بندر پُر نـَما
یاد دارم که در اَیـام نوجوانی گُستاخُ احمق بودی ._. "