« گــفـتـگوی آزاد » نسخه 286

[ИĪИĴΛ ИĪƓĤƬ☛]

قشنگ هس!



احسان و احترام به والدین چنان مهم است که حتی شرک آنان مانع از احسان به انان نیست گرچه باید از عقایدمشرکانه انان به دور بود 
محض یاداوری چند نمونه از آیات قرآنی را در این خصوص متذکر می شوم:
1- سوره اسراء / 24 
و پروردگار تو مقرر داشته که جز او را نپرستید و به پدر و مادر خود نیکی کنید.اگر یکی از ان دو یا هردو ، در کنار تو به کهنسالی رسیدند به انان کلمه ای ناخوشایند مگوی و با انان پرخاشگری مکن و با ادب و احترام با انان سخن بگوی
2-سوره اسراء/13
و از سرمهربانی بال فروتنی را برای آن دو بگستر و بگو :پروردگارا ! برانان رحمت اور ، چنان که مرا در کودکی پروردند
3-لقمان /15
اگر پدر و مادرت تلاش کردند که چیزی را که به آن علم نداری شریک من سازی از انان پیروی مکن البیته در کارهای دنیا با انان به نیکی معاشرت کن و در حقشان ستم و خشونت روا مدار
و چند مورد دیگر که در همه انها  احترام به پدر و مادر ونیک کردن به آنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است 
(نساء، آيه 36 – بقره، آيه 83 – انعام، آيه 151).(عنکبوت، آيه 8 – لقمان، آيه 14 – احقاف، آيه 115). (ابراهيم، آيه 41 – مريم، آيه 32 – نوح، آيه 28).
در روایات نیز توصیه زیادی در جهت احترام به والدین و اطاعت از انان شده است
 امام باقر(ع) فرمود : «خداوند در چند چيز رخصت و ترک را روا ندانسته است از جمله نيکي به پدر و مادر چه خوب باشند آن دو و چه بد» (اصول کافي، ج 2، ص 129، ح 15).
 امام صادق(ع) به جوان نو مسلمان، در حق مادر مسيحي اش توصيه فرمود همان، ص 128، ح 11).
 رسول خدا(ص) فرمود : «آقاي خوبان در روز قيامت، کسي است که به پدر و مادرش پس از مرگشان نيکي کند» (بحار، ج 71، ص 84، ح 94، تحف العقول، ص 46).
امام‌رضا(ع) مي‌فرمايد: “نيكي به والدين واجب است گرچه مشرك باشند، ولي در معصيت خدا نبايد آنان را اطاعت كرد”.(عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 124)
البته احترام گذاشتن به پدر و مادر به معناي قبول همة نظريات آنان نيست. فرزند مي‌تواند با رعايت ادب و متانت و حفظ جايگاه پدر و مادر نظر خود را در موضوعات مختلف بيان كند و از منطق خود دفاع نمايد.
والدين نيز نبايد توقع داشته باشند كه فرزندشان هميشه پيرو نظريات آن‌ها باشد. مهم حفظ حدود و رعايت تواضع و فروتني است. هرگز قرآن و روايات معصومان از فرزندان نمي خواهد در بست تمام نظريات پدر و مادر را بپذيرند، بلكه آية‌”فبشّر عباد الّذين يستمعون القول فيتبعون احسنه”.[ زمر / 18] بندگاني را بشارت مي‌دهد كه سخنان را مي شنوند و بهترين را انتخاب مي كنند، فرزندان را نيز در بر مي گيرد.
فرزندان بايد از جدل و بحث هاي بيهوده كه ممكن است به تيرگي روابط و موجب ناراحتي پدر و مادر بيانجامد، اجتناب ورزند، يعني براي پدر و مادر حريم قائل شوند. در هر حال دو مسئله وجود دارد: يكي احترام به پدر و مادر كه هميشه بايد باشد و دوم اطاعت از آنها كه اين هميشگي نيست. اطاعت از آن‌ها در كارهاي خوب، حتي در كارهاي مباح است، اما اطاعت از آن‌ها در كارهاي گناه و يا آنچه به نفع و مصلت واقعي شخص نيست، لازم، بلكه جايز نيست.
در مورد انتخاب رشته و بعضی از کارها که شاید نظر والدین مخالف نظر شما باشد بهتر است با آنان به گفتگو بنشید بالاخره صحبت منطقی راه گشاست یا شما آنان را قانع خواهند کرد یا شما قانعشان می کنیددر مورد ازدواج نیز توصیه بر همین است گرچه باید در نظر داشته باشیم که پدر و مادر تجربه ای متفاوت دارند و همیشه مصلحت و خیر فرزند خود را می خواهند مگر اینکه نتایج که شما خود به ان رسیده اید قانع تر باشد بهرحال اگر اجبار در امر ازدواج صورت گیرد لازم به اطاعت نیست
 خلاصه کلام اینکه همیشه سعی کنیم به والدین احترام کنیم و با عطوفت و مهربانی و فروتنی با آنان رفتار کنیم