"کعبه" یک مکعب! همین!

[ρυяρℓє_ѕку]

"کعبه"!
یک مکعب! همین!

و چرا مکعب؟ و چرا این چنین ساده،بی هیچ تشخصی،تزیینی؟

خدا بی شکل است،بی رنگ است،بی شبیه است وهر طرحی و هر وضعی که آدمی برگزیند،ببیند و تصور کند،خدا نیست.
خدا مطلق است؛
بی جهت است.
این تویی که در برابر او جهت میگیری؛این است که تو در جهت کعبه ای و کعبه ، خود،جهت ندارد.
و اندیشه آدمی بی جهتی را نمی تواند فهمید.

هرچه را رمزی از وجود او،بی سویی مطلق،بگیری،ناچار جهتی میگیرد و رمز خدا نیست.
چگونه می توان بی جهتی را در زمین نشان داد؟

تنها بدین گونه که:
تمامی جهات متناقض را با هم جمع کرد تا هر جهتی،
جهت نقیض خود را نفی کند و آ«گاه ،ذهن از آن به بی جهتی پی برد.
تمامی جهات چندتاست؟

شش تا؛
و تنها شکلی که این هر شش جهت را در خود جمع دارد،چیست؟
مکعب!
و مکعب ؛یعنی همه جهات
و همه جهات،یعنی بی جهتی!

و رمز عینی آ:
کعبه!

«اَینِمَا تُولّوا ،فثمَّ وَجهُ الّله»!
به هر سو که رو کنی،اینک روی او ،سوی او!

و این است که در درون کعبه به هر جهتی نماز بری ،رو به او نماز برده ای و در بیرون کعبه به هر سمتی رو کنی رو به او داری؛

که هر شکلی جز کعبه یا رو به شمال دارد یا رو به جنوب یا به سوی شرق کشیده شده یا رو به غرب،یا به زمین مایل است یا به آسمان.
و کعبه ،رو به همه ،ر به هیچ,همه جا و هیچ جا؛
همه سویی یا بی سویی،خدا!

رمز آن:کعبه!
...