[خــُبـ] مـیثم بهـاران

[_wιɴɴer_]

شنیدم تو از خونه بیرون میای

جنون زمین و زمان حتمیه

تو از آذری بگذری، پیش پات

قیام یه ستار خان حتمیه


واسه ت "برج میلاد" قد میکشه

"نیایش" میفته رو خط چشت

شنیدم که "پیروزی" تو مشتته

یه "نیروهوایی" شده ارتشت


رو بام ولنجک به هم زل زدی

من و جای تهران نیگا می‌کنی

تو بغضم ترافیک " همت " گمه

ترافیک و با بوسه وا می‌کنی


تو اونقدر گرمی که با دیدنت

کلکچال و توچال هم تب کنن

باید سنگ فرش "ولیعصر" رو

سر راهت از نو مرتب کنن


من از خط آبی چشمای تو

دارم انقلاب و رصد می‌کنم

نمیدونم این دفعه‌ی چندمه

که "دروازه شمرونُ" رد می‌کنم


شنیدم تو از خونه بیرون میای

درختای "تجریش" حظ میکنن

تو که ساکتُ بستی اخبار گفت

دارن پایتختُ عوض می کنن!