دآنستنـی هـآی کـودکـان

[_Lσѕт_]

[rtl]دانستنی هایی درباره ی سه سال اول زندگی كودك[/rtl]

می دانیم كه كودكان همانقدر كه به عشق و محبت نیاز دارند ، به پیروی از قوانین هم نیازمندند . اما آنچه والدین باید در نظر داشته باشند این است كه چه انتظاراتی از فرزند خود داشته باشند كه با دوره سنی او متناسب باشد . اگر توقع و انتظارات والدین بیش از حد باشد ، سرخوردگی فرزند و آنها را در پی خواهد داشت و زمانی كه توقع و انتظارات كمی داشته باشند ، بی توجهی به كودك و بی قید و بند بودن او را سبب خواهند شد . برای آنكه بدانیم چه انتظاراتی از كودك داشته باشیم بهتر است كه با توانایی های هر دوره ی سنی آشنا شویم .

[rtl]به فرزندمان اجازه دهیم كه در مسیر طبیعی تكامل خود قدم بردارد .[/rtl]

درباره سال اول زندگی كودك سخن زیادی برای گفتن نداریم . خوشبختانه والدین امروزی ، زیاد كودكان خود را تحت فشار قرار نمی دهند و او را پیش از كسب آمادگی كامل ، وادار به راه رفتن نمی كنند. همه ی كارشناسان كودك به والدین این توصیه را دارند:  بهترین كار برای كمك به تكامل جسمی و روحی كودك این است كه او را آزاد بگذارید تا در مسیر تكاملی خاص خود قدم بردارد و به پیش برود. به طور مثال به او فرصت بیشتری بدهید تا برای راه رفتن بر روی زمین از دست و پاهای خود استفاده كند . سعی نكنید كه خیلی زود كودك خود را از شیر بگیرید یا دستشویی رفتن را به او بیاموزید .


در سال دوم زندگی


، بهتر است كه كودك را تحت فشار قرار ندهیم . سعی نكنیم كه خیلی زود او را از شیر خوردن محروم سازیم. كودكی كه زودتر از موقع ، شیر خورد ن ( مكیدن سینه مادر یا سر شیشه ) را كنار بگذارد ، خیلی زود به مكیدن انگشت شست رو می آورد ؛ زیرا او نتوانسته نیاز روحی خود را تأمین نماید و هیچ راهی برای بیان آن نمی شناسد. آموختن نحوه استفاده از دستشویی  و از كهنه گرفتن كودك نیز زمانی باید صورت بگیرد كه او آمادگی لازم را داشته باشد. اگر زودتر از موقع به او فشار بیاوریم و او را مجبور كنیم ، او گیج خواهد شد . درست مثل زمانی كه هنوز نمی تواند راه برود ولی ما به او اصرار می كنیم كه راه برود و حتی در بعضی از موارد خشمگین می شویم و با او به تندی رفتار می كنیم . پس چه زمانی آموزش كودك را شروع كنیم ؟

پاسخ این سؤال بسیار ساده است : زمانی كه كودك آماده باشد . او مهارت های دیگر مانند نوشیدن با لیوان ، غذا خوردن با قاشق و چنگال و لباس پوشیدن را نیز زمانی می تواند فرا بگیرد كه آمادگی فراگیری آنها را داشته باشد. البته فراموش نكنید كه آماده شدن و اظهار تمایل كودك به تدریج ، صورت می گیرد .

[rtl] كج خلقی ها و بد رفتاری های كودك موقتی است . آنها را طبیعی تلقی كنیم .[/rtl]

 وقتی كه كودك 5/2 تا 3 ساله نمی گذارد كه شما ژاكت را بر تن او بپوشانید و بدرفتاری می كند ،  ناراحت نشوید ؛  این رفتار طبیعی است . تقریباً همه ی كودكان در این دوره ی سنی به همین شكل رفتار می كنند ؛ زیرا احساس می كنند كه فرد كامل ، مستقل و بسیار مهمی هستند .

برای همین یك كودك 5/2 تا 3 ساله می خواهد در لباس پوشیدن خود نقش داشته باشد و از این كه مثل یك نوزاد ، لباس بر تن او كنید ناراحت خواهد شد . او ترجیح می دهد كــه " مادر"  همراه  و دستیار او باشد .

نكته مهم دیگر این است كه در این دوره سنی ، كودك مفهوم زمان را به خوبی درك نمی كند . او نمی داند " عجله داشتن " یعنـی چه  و توضیحات ما برای شرح آن نیز  فایده ای نخواهد داشت . اگر نیازهای كودك را بشناسیم ؛ به او فرصت دهیم تا بعضی از كارهای خود را انجام دهد ، و زمانی كه كار را به پایان می رساند او را كمك كنیم ، كودك را در مسیر مطلوب و مورد علاقه اش قرار داده ایم . به تدریج كه او مسئولیت پذیرمی شود ، بد خلقی را كنار خواهد گذاشت و تحریك پذیر نخواهد بود . به خاطر داشته باشیم كه اگر مقاومت و لجبازی های كودك ادامه یابد ، در موارد دیگر هم بروز خواهد كرد . به طور مثال ، ابتدا از پوشیدن لباس خودداری می كند ، سپس غذا نمی خورد ، و در مرحله بعدی نمی خوابد و ...  . معمولاً كودكان در مواردی مقاومت و لجبازی می كنند كه از سوی والدین فشار بیشتری وجود داشته باشد . هر گاه با مقاومت كودكان رو به رو شدیم بهتر است كه رفتار خود را ارزیابی كرده و خود را به جای فرزندمان بگذاریم . اگر  كمی انعطاف پذیرتر باشیم ؛ حتما نگرش و رفتار ما تغییر خواهد كرد .

[rtl] بدون خشونت به بیان قوانین مورد نظر خود بپردازید :[/rtl]

 در سرتاسر این دوره ( كودكی ) ، برای شناختن كودك خود ، حساسیت داشتن نسبت به او و صبر و شكیبایی ورزیدن در برابر كارهای او نیاز به فرصت كافی خواهیم داشت . به طور مثال ، اگر كودك صورت خود را می شوید و آب را به اطراف می پاشد ، بهتر است كه او را تشویق كنیم . اگر او به احساس رضایتمندی و درك شما از خود پی ببرد ، با كمال میل با شما همكاری خواهد كرد . قاطعیت داشتن بدون عصبانیت ، از طرف بسیاری از كودكان پذیرفته شده است . به همین دلیل آنها قوانین تغییر ناپذیر كودكستان را می پذیرند .

بی صبری و ناشكیبایی و خشونت از جمله عواملی است كه سبب می شوند كودكان به خوبی منظور والدین را درك نكنند و به لجبازی و مقاومت كردن بپردازند .