- گفتگو آزاد نسخه 327

[Actinium]

گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ
یا رب این قلب شناسی ز که آموخته بود


این بیت حافظ یک ایهام جالب در خود دارد: "قلب" هم به معنای قلب درون سینه است و هم تقلبی بودن و عدم اصالت. 

اما اگر دقت کنیم، ما به آنچه درون سینه ها قرار دارد و از قدیم به عنوان منبع احساس و عواطف شناخته می شده "قلب" اطلاق کرده ایم که به معنای تغییر و تحول و گردش و دگرگونی است. به نوعی قلب درون سینه انسان مرکز عواطف انسان است؛ عواطفی که مدام در حال گردش وتغییر و تحول است؛ و این بخاطر این است که این قلب بر اقلیمی حکم می راند که خود برآمده از طبیعت دگرگون شونده و دایما در حال تغییر است. چون ما آدمیان خود عصاره این جهان پیوسته متغیر هستیم. 

فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
کین کارخانه ای است که تغییر می کنند

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

این ها یک حکمت یقینی و عینی است که خود هستی و جهان پیش روی ما حجته بالغه و روشن آن است. و من چقدر شیفته این خرد ناب و روشن و تمیز امثال حافظ هستم. هر چند به اقتضای روزگار خودشان گاهی تعابیری قلب و استعاری برای آنها بکار می گرفتند.