- گفتگو آزاد نسخه 327

[Actinium]

طبق نقل بعضى از روايات موسى دستور داد در يك شب تاريك تمام كسانى كه گوساله پرستى كرده بودند غسل كنند و كفن بپوشند و صف كشيده شمشير در ميان يكديگر نهند!
سوال:اين توبه چرا با اين خشونت انجام میگيرد؟ آيا ممكن نبود خداوند توبه آنها را بدون اين خونريزى قبول فرمايد؟.
پاسخ :زيرا مسئله انحراف از اصل توحيد و گرايش به بت پرستى مسئله ساده اى نبود كه به اين آسانى قابل گذشت باشد، آنهم بعد از مشاهده آنهمه معجزات روشن و نعمتهاى بزرگ خدا.
در حقيقت همه اصول اديان آسمانى را مى توان در توحيد و يگانه پرستى خلاصه كرد، تزلزل اين اصل معادل است با از ميان رفتن تمام مبانى دين ، اگر مسئله گوساله پرستى ساده تلقى مى شد، شايد سنتى براى آيندگان مى گشت ، بخصوص اينكه بنى اسرائيل به شهادت تاريخ مردمى پر لجاجت و بهانه جو بودند، لذا بايد چنان گوشمالى به آنها داده شود كه خاطره آن در تمام قرون و اعصار باقى بماند و كسى هرگز بعد از آن به فكر بت پرستى نيفتد، و شايد جمله ذلكم خير لكم عند بارئكم (اين كشتار نزد خالقتان براى شما بهتر است ) اشاره به همين معنى باشد.

این جا قضیه دو وجه دارد:

اول آنکه وقتی کسی پدر یا ارباب یا خدای خودش را می کشد به نوعی خودش را نیز کشته: چرا؟ چون آن فرد ارزش هایی درونی خود و هویت سابقش را نیز که توسط پدر یا آن خداوندگار سابق شکل گرفته بوده ویران می کند. این بعد درونی و نفسانی "خودکشی" و طبیعی بودن آن در این مورد بخصوص است؛ چون کاملا پدیده ای علی و معلولی است. مردم ما در سال 57 شاه و ارزش های حکومت های شاهی را کشته و خود و جامعه و فرهنگ و اقتصاد سابق خودشان را نیز کشتند! این نتیجه طبیعی آن حادثه بود. این مثال زیباست. و حتی جنگ تحمیلی هم به نوعی انتخاب خود آنها در کشتن خداونگار سابقشان بود. 

اما بُعد دوم آن این است که افراد بعد از کشتن عزیزان خود دچار عذاب وجدان می شوند و خودشان را می کشند. اکثر قاتلانی که در اثر غقلت های آنی دست به قتل نزدیکان می زنند بعدا خودزنی می کنند. نوعی حس گناه همیشه در آنها وجود دارد. البته این مورد اهمیتی ندارد و اصل موضوع همان مورد اول است. 

در حج گوسفند را به عنوان نماد قربانی کردن نفس و تغییر و انقلاب درونی قربانی می کنند که نمادی از همان قربانی کردن خود انسان در اعصار پیشین بوده. یعنی افراد شاه یا خداوندگار خود را قربانی می کردند تا خودشان نیز دچار انقلاب درونی شوند. 

بت های درونی شان را می کُشند تا از بند آنها خلاص شوند.