گفتارهایی از فریدریش نیچه - فراسوی نیک و بد

[Actinium]

اینجا و آنجا روی زمین، نوعی ادامۀ عشق وجود دارد که در آن اشتیاق و تملکی که دو موجود نسبت به هم احساس می کنند، جای خود را به خواستی جدید، اشتیاقی جدید، عطشی والا و مشترک، عطشی برای کمال و آرمانی فراتر از هر دوی آنها، داده است. اما چه کسی این نوع عشق را می شناسد؟ چه کسی آن را تجربه کرده است؟ اسمِ واقعیِ آن دوستی است. 

فریدریش نیچه، دانش طربناک، کتاب اول، پاره 14