مخصوص عاشقآی رپ | نسخه 7

[ƁяιƖƖιαηт]

یه زندگیِ دوبارست ، اون شعری که ازت باقیه

گردی به قدّ دستات ، پنجه هاتو توو خاک
جوونه از مشتت ریخت ، وقتی دستاتو وا کردم

توو خاکِ حاصل خیزِ نبودنت که جایِ رشد بود
جشن آبیاری بودنتو خاطره هات به پا کردن

کِشیدی دست از زنجیر ، این اعتیاد و لِه کردی
انزواهایِ پاکیت ، بلند من رو صدا کردن

هر چی از حقیقت دیدی ، صمیمی تر شدی با من
تا صفحه یِ بودنت رو با دستام تا کردم

منم آخرین لحظه ای که توو قامتی ،
منم آخرین رنگی که رو شهامتی

آغاز تا حالت رو توو پایانت انشاء کردم ،
زنجیرتو وا کردی دستامو به روت وا کردم