گفتگو آزاد نسخه ۳۳۱

[سهَ‌ند]

یه پستی دیدم دوباره لایک زیاد ولی نخوندمش میذارم اینجا شاید جالب باشه(دقت کنید من نمیدونم چیه)

متهم: پاسدار؟؟

مورد اتهام: شلیک نکردن موشک به سمت موشک کروز آمریکایی که حساس ترین مرکز حیاتی تهران را مورد هدف قرار داد و صدها نفر را به شهادت رساند 

قاضی: برادر ؟؟؟؟ شما برای حفاظت از آسمان و جان مردم ایران حقوق می گیری چرا به سمت موشک آمریکا شلیک نکردی
متهم : جناب قاضی تشخیص سخت بود فکر کردم هواپیمای مسافر بری است.
قاضی: مگر شما در حالت آماده باش صد در صد نبودید؟ 
متهم: چرا
قاضی: مگر به شما اطلاع نداده بودند که پایگاه آمریکایی عین الاسد موشک باران شده و آمریکا اعلام کرده ۵۲ مرکز مهم ایران را نابود میکنم.
متهم: بله عالیجناب.
قاضی : مگر سامانه یک پارچه پدافند اعلام نکرده بود که در آسمان پرنده های ناشناس و موشک های کروز در حال پرواز هستند؟ 
متهم: بله جناب قاضی
قاضی: پس چرا به طرف موشک آمریکایی شلیک نکردی؟
متهم: درست است که سامانه پدافند یکپارچه اعلام کرده بود پرنده های ناشناس وارد کشور شده اند اما یک دفعه!!!!سیستم ارتباط گیری قطع شد!!!!! و من نمی دانستم چه کنم خودم بودم و خدا و ده ثانیه فرصت برای تصمیم گیری.به همین جهت تصمیم گرفتم شلیک نکنم !!!! چون احتمال میدادم هواپیمای مسافر بری باشد. 
قاضی: شما با این تصمیم خود به صرف احتمال ضعیف و برای نجات جان احتمالی ۱۴۰ نفر، سبب شدی که صدها نفر انسان بیگناه شهید شوند
قاضی: من قضاوت را به عهده مردم می گذارم.
شما خودتو جای اون فرد بذار

قاضی: چرا سرتو از پنجره نیاوردی بیرون ببینی هواپیماعه یا موشک؟
پاسدار: حسش نبود سوزم میومد سرد بود