گفتگوی آزاد نسخه ۳۴۰

[ابراهیم هادی]

دیگه  انقد خونه نشستم میخوام سرمو بکوبم دیوار

پیر منم جوان منم
تیر منم کمان منم


یار مگو که من منم
من نه منم، نه من منم


گر تو تویی و من منم
من نه منم، نه من منم


عاشق زار او منم
بی دل و یار او منم


یار و نگار او منم
غنچه و خار او منم


لاله عذار او منم
چاره ی کار او منم


بر سر دار او منم
من نه منم، نه من منم


باغ شدم ز ورد او
داغ شدم ز پیش او


لاف زدم ز جام او
گام زدم ز گام او


عشق چه گفت نام او
من نه منم، نه من منم


دولت شید او منم
باز سپید او منم


راه امید او منم
من نه منم، نه من منم


گفت برو تو "شمس" حق
هیچ مگو ز آن و این


تا شودت گمان یقین
من نه منم، نه من منم"