[ گفتگو آزاد نسخـ ـه 348 ]

[پرهام 1]

سلام دوستان. این شعر رو به سیروان برسونین.
بگین پرهام دیگه اینجا نمیاد.
خوش باشی هر جا که هستی.
یادتم هر جا که هستم.
من برومم نمیارم که چقد بی تو شکستم.
جنگل از بیرون قشنگه.
از داخل که چند تا درخته.
این که محکم باشی اما
از درون به خشکی سخته.
با تو تغدیرم گره خورد.
با یه مشت باختمو ای کاش.
بعد من مراقب اون خنده های لعنتیت باش.
ما چه باشیم چه نباشیم زندگی ادامه داره.
واسه بمب گذاشتن از هم
یه مسیر ناگزیره.
اما هیشکی جای مارو تو دل هم نمیکیره.
ادما به مهربونی خیلی زود وابسته میشن.
ادمای تنها زود تر ساده تر شکسته میشن.
بعد من فکر خودت باش و مراقب خنده های لعنتیت. باش.
خداحافظ سیروان.
خداحاف محمد.
خداحافظ ایسان و غزل و مهسا.
خداحافظ همه.
خداحافظ فلش خور.

خداحافظ یلدا و شقایق.