[ گفتگو آزاد نسخه ۳۵۹ ]

[سهَ‌ند]

بخونین حال کنین
ببینین قضیه سهراب و ترمه


سهرابخودمم متعجبم ک چرا ارومم؟
ترمه-ببین خودت تنت میخاره هاا،ی بلا سرت بیارم خوبه؟
دستاشو برد بالا گفت:ن جون من ن..دیگ بیخیال تلافی شو.
چیزی نگفتم بجاش با پرویی تمام نایلکسو از دستش گرفتمو گفتم:مال منه دیگ؟؟
-اینجوری ک تو پرسیدی جرئت دارم بگم ن؟
با خنده داخل نایلسکو نگاه کردم..وای خدا جون..همون لباسه بود..
اومدم تشکر کنم ک بایاد اوری اینک نمیتونم جایی بپوشمش آه بلندی کشیدم.
-چیشد؟ خوشت نیومد؟
-ن اتفاقا خیلی قشنگه..ولی نمیتونم جایی بپوشمش..باید بشینم فقط نگاش کنم.
با خنده گفت:خُب برا اقاتون بپوش.
بااخم لبخند زدم..چند ثانیه سکوت کردیم ک گفت:البته میدونی من مدل تشکرو عذرخواهی کردنم متفاوته..ولی براتو هدیه خریدم..
با تعجب گفتم:یعنی میخواستی یجور دیگ عذر خواهی کنی اَزم؟
-اوهوم -چجوری؟
-دوس داری بدونی؟
باکنجکاوی نگاش کردم..بهم نزدیک شد وقبل ازاینک فکرکنم میخواد چیکارکنهـــ

دستاش دور کمرم حلقه شد..ولی من همونجور با چشمای بازو دستای افتاده عین منگلا وایساده بودم..
خب اولین بارمه..تازه اونم یهویی..چیکار میتونم بکنم؟
چند ثانیه بعد ازم جداشد..
خواست چیزی بگ ک تازه موقعیتو درک کردم و دویدم از کنارش رد شدم، ب سمت هتل رفتم...
رو تخت دراز کشیده بودم و ب بوسه سهراب فکر میکردم..اخه اون چ کاری بود؟‌ معذرت خواهی بخوره توسرت..
عه عه منو بگو عین ماست وایسادم فقط..چرا هیچکار نکردم؟ کشیده ای فحشی چیزی...دفعه بعد میزنمش..مگ دفعه بعدی هم قراره بشه؟چ میدونم..حالا فردا با چ رویی بهش نگاه کنم؟

چه غم انگیز