گفتگوی آزاد || نسخه ۳۶۷

[ابراهیم هادی]

کاش میشد ایندرو فهمید/:
خیلی دلم میخواد بدونم چی میشه/:

من میدونم چی میشه

آینده خودم
با بقیه کار ندارم!
ینی اون چیزایی ک تو فکرمه بهشون میرسم؟!(:

زندگی یه شوخی مسخره اس
سمفونی آرزوهای دست نیافتنی و سراب های توخالی...


به زبان ساده تر:
مثل سگ دویدن و نرسیدن 
حتی در صورت رسیدن هم بعد چندین سال به گذشته نگاه میکنی و با خودت میگی این همه جون کند که چی؟ رسیدم بهشون ولی حالا چی شد تهش؟
هیچ هیچ هیچ

امشب نمی‌دونم چه مرگمه!

لابد از خستگیه 
آدمی مختاره باید تلاش کنه هر چند سخت باشه