کیهان شناسی

[DarkLight]

چگونه بعضی حیوانات زندگی خود را در یک #کهربا به پایان می‌رسانند؟
وقتی درختان زخمی می‌شوند #صمغی ترشح می‌کنند تا اطراف زخم را بپوشاند. این صمغ بسیار چسبناک است و برخی حشرات و جانوران کوچک به آن می‌چسبند، سپس در مدت میلیون‌ها سال به فسیل تبدیل شده و سرانجام به کهربایی تبدیل می‌شود که یک #جانور درون خود دارد.
در حال حاضر کهربا با بیش از ۲۵۰ سایه رنگ، در هفت رنگ اصلی موجود است که رنگ سفید رنگ معمول، و رنگ مشکی نوع نادر آن است.
کهربا اطلاعات بسیار زیادی در مورد جانورانی می‌دهد،که #میلیون‌ها سال قبل در زمین می‌زیسته‌اند.


سوالی که یک قرن است ذهن ما را آشفته کرده؛ آیا زمین تنها سیاره‌ای در جهان است که #حیات را در خود جای داده است؟
با وجود گستردگی غیرقابل وصف جهان چه در بُعد #فضا، و چه در بُعد #زمان، اصلا خوشایند نیست که بدانیم حیات فقط در زمین، و آن هم فقط در یک زمان شکل گرفته باشد.
ما می‌دانیم حیات در منظومهٔ شمسی فقط خاصِ زمین است و در هیچ جای دیگری آن را نیافته‌ایم.
دانشمندان در مناطق تشکیل ستارگان جوان، نه تنها ملکول‌های آب، بلکه ملکول‌های قند و سایر مواد #ارگانیک را نیز یافته‌اند. این هیدروکربن‌ها بلوک‌های سازنده #آمینو_اسیدهایی هستند که حیات را در زمین شکل دادند.
همان اتفاقی که در طول ۳ میلیارد سال حیات را در زمین شکل داد، می‌بایست در بسیاری از سیارات دیگر جهان هم رخ داده باشد.



آیا ما می توانیم جهان را بشناسیم؟
بیاید از یک دانه نمک شروع کنیم؛ یک دانه نمک 10میلیون میلیارد اتم دارد. با شمارش نورون ها، سلول های عصبی، آکسون ها و سیناپس ها قشر #مغز شما 100هزار میلیارد اتصال دارد. #مغز ما می‌تواند بیش از 100 تریلیون چیز بداند. با اینحال این رقم تنها 1% از تعداد اتم های درون یک دانه نمک است!!.
پس آیا ما می‌توانیم جهان را بشناسیم؟


#تاریکی در جهان وجود واقعی ندارد به این معنی که تاریکی همان نبودن نور است.
آیا نبودن چیزی می‌تواند به معنای بودن چیز دیگری باشد؟ تاریکی با همان سرعتی ظاهر می‌شود که نور محو می‌شود.
هر چیزی که در جهان وجود دارد، به دلیل #موجودیت چیز دیگری است. پس تاریکی نمی‌تواند وجود واقعی داشته باشد در غیر این صورت باید از #نبودن چیزی به وجود آمده باشد!



اگر شخصی با ۹۹ درصدِ #سرعت_نور حرکت کند زمان برای او ۷ برابر کندتر از شخصی می‌گذرد که او را مشاهده می‌کند بدین معنی که اگر این شخص با این سرعت به ستاره‌ای در فاصلهٔ ۷ سال نوری سفر کند، زمانی که برای او سپری می‌شود ۱ سال خواهد بود درحالیکه برای ناظر روی زمین ۷ سال تمام خواهد گذشت.
حال اگر همان شخص سرعت خود را به ۹۹.۹۹۹ درصدِ سرعت نور برساند، به ازای #هر_سال برای این شخص، ۲۲۳ سال برای ساکنین زمین می‌گذرد!
برای کُند شدن زمان نیاز نیست که به سرعت نور برسید بلکه به همان نسبت که سرعت شما به سرعت نور نزدیک‌تر می‌شود، #تاخیر_زمان نیز بیشتر خواهد شد.