گفتگوی ازاد نسخه ۳۹۴

[ᗩᐯᗩ⁷]

باعشه عااام چی بگم والا عب نداره شاگرد ^^
ولی یه چیزیو بوگم به عنوان استادت... جوری نگو که انگار اسباب بازی بیدیم ازمون زده شی بعد وقتی دوباره خواستی یه نمه سرگرم شی بویای پیشمون
من انقده عصابم خرابه انقده بعضی وقتا ناراحتم ولی سعبمو میکنم که نگم... نه اینکه من فرشته هفت آسمون باشما نه نه ... ولی خو بالاخره درسته دوستای مجازیمین ولی انسانین من ناراحت باشم رو شماهام بالاخره یه تاثیری میزاره
نمیگم همیشه شاد باش ولی حداقل مردم از پشت صفحه تایپ که نمیبیننت ... پس فقط بزار رو اونا تاثیر نذاره نمیگم مث من انقده خل بازی دربیار و جو گیر باش ... معمولی باش ^^
وقتی میگی حالمو بهم میزنه... اونم آدمه چرا باید حالتو بهم بزنه
حالا شاید یکی مث من نبود که حالا میگزره و براش مهم نیس بر فرض شوخی میگیره ... شاید از اوناش بود که میزد چپ و راستت میکرد 0-0
ولی واقنی اینکه گفتی ازمون زده شدی همچین یه نمه هاااا یه نمه ناراحتم کرد
ولی خو نمد دیگه منم احتمالا الان که دارم اینو میگم خیلی از چیزاش اشتباهه من که میدونم تو منظوری نداشتی شاگردکم
ولی خو کلی گفتم که اینا رو به بقیه نگو چون ناراحت میشن... ولی اگه ازم زده نبیدی هر موقع خواستی موتونی بویای با منه استاد دردودل کنی یا مشکلتو بگی *-*
حالا چه نازگلکم یا چمد پارمیسکم و آلمایکم ... همه رو موگم

قربونت برم استاد
*وی مانند برادر بزرگتر از پیشنای مادی بوسه ای میزند*
عسلم تو رو که نگفتم..تو گلی مگه میشه ازت زده شد؟؟
دیگه این حرفو نزنیا

خدانکنه شاگردکم مرسی *-*
*وی نیز دمپایی اش را پشت سر شاگرد قایم میکند*
چشوم شاگردکم دیگه از این حرفا نمیزنم *-*... ولی دمپاییمو که میزنممممم
*سپس دمپایی اش را بر فرق مخ شاگرد میکوبد و در میرود*    
خو چیه زیادی احساسی و خواهری و برادری از اینا شد تو مخ من نمیگنجه *-*