[ باشعوریسم ]

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

زندگی همینه؛

بالا داره، پائین داره.
سختی داره ولی باور کن آسونی هم داره.
یه وقتایی از غم گریه ات میندازه ولی یه وقتایی اشک شادی و شوق روی گونه هات می شونه.
زندگی همینه؛
خودش زخمت می زنه، خودشم درمونت می کنه!
یه موقع هایی غم ریشه می زنه توو لحظه هات، یه وقتایی هم خوشی خیمه می زنه توو روز و شبات.
زندگی همینه؛
دراش رو یه پاشنه نمی چرخه!
شباش "تاریک" نمی مونه، نورِ "ماه" می تابه وسطِ سیاهیا..
ماه می تابه که دلت گرم بمونه و باورت بشه تاریکی قرار نیست زشت و ترسناک باشه همیشه!
الآن افتادی سر زانوت زخمه، درد داری، غم اشک روی گونه هات نشونده،
ولی دستتو فشار بده رو زمین، پاشو!
دستتو بده به من پاشو..
پاشو!
این زندگی همینه و واسه هیچکس صبر نکرده، صبر نمی کنه!