گـُـفـتـُـــگـوےِ آزاد «۴۴۱»

[فرنودِ بن گیومرث]

من از بچّه فراری اَم.
ولی خواستی بری جایی بذار پیشم موقّتاً نگه می‌دارمش.
ولی اگه به شاهنامه خوندنم گوش بده کلاً نگه می‌دارمش.

---

شاید نگاهم به بچّه ابزاریه ...

خاب خاب
براش اینطوری تعریف کن که مامانت تو تصادت میمیره و من تو رو از پرورشگاه اوردم
بعد یچه که بزرگ شد میاد دنبالم میبینه زنده ام
بعد برمیگرده پیشم
اما بعد واقعا دیگه میمیرم
و برمیگرده پیشت
تاداااااااا

خیلی لوسه. ترجیح می‌دم بگم با یه مریخی ریختم روی هم و اون رو به دنیا آورد ولی چون تماماً به من رفت و اصلاً شبیه مریخی ها نبود اون خانمه بچه رو طرد کرد و گذاشت رفت سیّاره خودشون.
تاداا.

---

واقعاً با حسام وارد رابطه شدی؟
پشم هایم.

آره یه ضرب المثله.داستانشم اینه یه شیخی نصفه شب می‌ره تجدید وضو توی راه برگشت یه سگ می‌خوره به پاش. ولی چشمش رو می‌بنده و می‌گه انشاءالله که گربه است. چون اگه ندونی سگ بوده یا گربه مباحه.

مقصد کدوم راهم؟

باحال بود
چی دوس داری بیاری ؟

من نمی‌دونم. شاید حسابداری بخونم.

نگفتی چی شنیده بودی.