گفتگوی آزاد نسخه [۴۵۰]

[فرنودِ بن گیومرث]

بهارا،
همچو سگی که به تکّه سنگی برای رفع گرسنگیش محتاجه، منم به اعتقاد داشتن به یک چیزی محتاجم.
یعنی این قدر حسرت و رشک می‌برم به این هایی که به یک چیزی معتقدند و تا تهش همون دنده رو می‌رند.
منِ سگ نمی‌تونم به هیچ چیزی یقین داشته باشم.
پس، نمی‌دونم.
ولی خب فکر کنم جواب اون سوالت این طوری باشه که از دو روایت متفاوت و گاه متضادند.

من خودم یه نظریه دارم راجب این
ولی نمیدونم تا چه حد درسته
و اینکه نمیدونی چقدر درکت میکنم. چون منم به همین بیماری مبتلام

آخ جانم،نظریه.
من شیفته نظریات فردی ام.
عه پس بیماریه؟تیر خلاص رو زدی.