[ گفتگو آزاد | نُسخه 454 ]

[Medusa]

می‌شه خواب منم تعبیر کنی؟ ): 

حتما جیگرم*-*

دورت بگردم، مرسی. :**
خیلی عجیب و طولانی بود راستش. داشتم از یه بچه‌ای مراقبت می‌کردم، که بچه‌هه بچگیِ خودم بود در اصل. دقیقاً شبیه یکی از عکسایی که دارم از اون دوران. 
بعدش... من خیلی مراقبش بودم و دوستش داشتم.
توی یه جای شلوغی بودیم و من سفت بغلش کرده بودم و همه‌ش بهش حرفای قشنگ می‌زدم و...
ولی ازم دزدیدنش. 
یه مرده، یه دفعه با چاقو افتاد دنبالم که من این بچه‌هه رو می‌خوام. باید مال من باشه. من بچه ندارم. باید بچه‌تو بدی به من.
من فرار می‌کردم هی. آخرش رفتم توی یه ساختمونی. پله‌های بلند مارپیچ داشت.
همینطوری از پله‌ها می‌رفتم بالا که یهو دیدم بچه‌م دیگه بغلم نیست.
رفتم بیرون که دنبالش بگردم و پیداش نکردم.
دوباره برگشتم توی ساختمونه...
دیدم که روی هرکدوم از اون پله‌ها یه بچه هست که شبیه بچه‌ی من لباس پوشیدن. اما هیچکدومشون بچه‌ی من نبودن.
از غم و ناامیدی داشتم می‌مردم که بیدار شدم. 

بعد از اونموقع ذهنم درگیرشه. آخه یعنی چی که خودت رو از خودت بدزدن؟ خیلی عجیبه به خدا. اه.