گفتگو آزاد | نُسخه [465]

[حسین کرمانشاهان]

امروز بعد از سالها آنلاين شدم ،
آخرين بارى كه اينجا بودم پرايد ١٢ مليون بود .
من يع پالس داشتم دو و نيم فروختم برأى هميشه از ايران رفتم .
حالا بعد ٨ سال آنلاين شدم .
بهش كه فكر ميكنم مثل يه فيلم كوتاه بود .
زندگى و نوجونى مون رو تو ايران همش تو اينجور پلتفرمهاى مسخره گذاشتيم
تا يادمون بره چقدر بى فرداايم .
يادمون بره همگى مثل أسيرهاى جنگى توى يه كشور اشغال شده ايم .
اشغال شده توسط چركترين و كثيفترين حكومت دنيا .
تمام اينها رو داشتم فراموش ميكردم كه ناگهان چشمم به فلشخور خورد .
منى كه تو اول جوونى غرق در اعتياد شدم و توى پاركها ميخابيدم
حالا از مغازي ى خودم نشستم توى آلمان و دارم اينارو مينويسم ،
و به اين فكر ميكنم كه اين وحشيها با من و ما چه كردند .
احتمالا اين آخرين بارى هست كه ميام اينجا
ولى جالب بود . يكم خالى شدم
خرد نگهدار همتون

حال کردم برات.دمت گرم.به فارسی مینویسم که کلمات بیگانه داخل نباشه.یزدان مهربان چرخ زندگیت رو بهتر بچرخونه تا بتونی به آرزو هات برسی.از اونجایی هم که میدونم آلمان یه خورده شرایط زندگی سخته و به دنبال این هستی اقامت کشور های اروپایی بهتری رو بگیری برات آرزو میکنم هر چی سریع تر بتونه به اون چیزی که لیاقتش و داری برسی.به گذشته فکر نکن اسمش با خودشه.سرت و بالا بگیر رو رو به جلو حرکت کن.بازم میگم با آرزوی بهترین ها برات.خیلی خوش حال شدم برات