گفتگو آزاد | نُسخه [466]

[امیر‌حسین]

خب نمیدونم تا حالا دیدی یا نه ولی از بس عذاب می کشن و جامعه نمی تونه نیازهاشونو برطرف کنه و جامعه هم قبولشون نمی کنه خودشون میگن چرا ما رو بدنیا اوردی و اون موقع ست که شاید دیر باشه
زجری که می کشن از زندگی بدتره

من کاری به کیفیت زندگیشون ندارم.. حرف من اینه که اونا هم بهرحال یه سطحی از زندگی رو دارن تجربه میکنن و اگه ما بقیه رو لایق زندگی کردن نمیدونیم پس چرا خودمون به خودمون اجازه میدیم که زندگی کنیم پس؟ اینکه تناقضه

زندگی برنامه کامپیوتری نیست که روی ریل مشخصی بره
گاهی اوقات ما میتونیم با یه حرکت زندگی شخصیو بهتر کنیم برای شروع جدید
گاهی اوقات میتونیم زندگی شخصی رو بدتر کنیم برای شروع

گیریم اجازه ندیم به خودمون که جلوی زندگی رو نگیریم ، بچه ای که تشنجی هست و هر لحظه هی تشنج میکنه کلی صدمه میبینه ، آیا این بهتر نیست که از اول نباشه؟ تا این سطح از زندگی رو تجربه نکنه؟
مسلما از خودشون میپرسیدی میگفتن همون بهتر که به دنیا نمی اومدیم
من بعضا خیلی از این مورد هارو دیدم