گفتگو آزاد | نُسخه [466]

[Đęąđ.ğïřł]

خب نمیدونم تا حالا دیدی یا نه ولی از بس عذاب می کشن و جامعه نمی تونه نیازهاشونو برطرف کنه و جامعه هم قبولشون نمی کنه خودشون میگن چرا ما رو بدنیا اوردی و اون موقع ست که شاید دیر باشه
زجری که می کشن از زندگی بدتره

من کاری به کیفیت زندگیشون ندارم.. حرف من اینه که اونا هم بهرحال یه سطحی از زندگی رو دارن تجربه میکنن و اگه ما بقیه رو لایق زندگی کردن نمیدونیم پس چرا خودمون به خودمون اجازه میدیم که زندگی کنیم پس؟ اینکه تناقضه

میفهمم چی میگیا ولی نمیتونم درک کنم
ما زندگی میکنیم چون راهی نداریم چون از خودکشی میترسیم اگه این ترس نبود جمعیت کل زمین نصف بود
اگه بچه رو سقط میکنن چون هیچ پدرو مادری نمیتونه مسئولیت یه بچه مریض و به عهده بگیره و هم نگهداری سخت و هم عذاب کشیدن بچشونو ببینه وهم درواقع مشکل بزرگتری به زندگیشون وارد کنن